စိုင္းထီးဆိုင္ ေမာင့္လျပည့္၀န္း အမ္တီဗီြ (သို႔) အိုေရ ပိုလိုေရ (သို႔) Chinese Ghost Story

အခ်ိန္မအားတာန႔ဲ ကိုယ့္ဘေလာ့ဂ္ေပၚကို မလွည့္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာသြားပါပေကာ။ တစ္ခုေကာင္းတာက ကိုယ့္ကို ကပ္ၾကြားသြားတာ မခံလုိက္ရတာပဲ။ :D ဒီတစ္ေခါက္ျပခ်င္တ့ဲ ဗီြဒီယိုလင့္ခ္ေလးက ကိုကြာကြာ တင္ထားတ့ဲ စိုင္းထီးဆိုင္ရ႕ဲ ေမာင့္လျပည့္၀န္း သီခ်င္းအမ္တီဗီြေပါ့ေလ။ စိန ျမန္မာ ဖက္စပ္ ထုတ္လုပ္ထားတာပဲ။ သီခ်င္းေလး ေကာင္းသလို ေနာက္က အမ္တီဗီြေနာက္ခံရ႕ဲ ဇာတ္လမ္းေလးလဲ ေကာင္းတယ္...။

တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီေနာက္က ဗီြဒီယိုက ဟိုးလြန္ခ့ဲေသာ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က စုန္းသရဲ၊ကေ၀၊ ေမွာ္ကားေတြ ေခတ္စားစဥ္တုန္းက ေက်ာ္ၾကားခ့ဲတ့ဲ ေဟာင္ေကာင္ တရုတ္ သရဲကားေပါ့..။
ဒီဇာတ္လမ္းေလးက နာမည္ႀကီးလြန္းလို႔ ဒီသရုပ္ေဆာင္ေတြန႔ဲ အပိုင္း ၁ ၂ ၃ ၄ စသျဖင့္ အပိုင္း ၇ အထိ ကို ရုိက္ခ့ဲၾကတယ္။ ဒီဇာတ္လမ္းကိုပဲ တစ္ျခား သရုပ္ေဆာင္၊ မင္းသား၊ မင္းသမီးန႔ဲ ထပ္ရိုက္ၾကေသးတယ္။ ဒါေပမ့ဲ အသစ္ေတြ ဘယ္လိုေပၚေပၚ ဒီအေဟာင္းကိုေတာ့ မမွီၾကဘူးလို႔ ဆိုၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဒီအေဟာင္းကိုပဲ ပိုႀကိဳက္တယ္...။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဒီကားကို ဗီြဒီယိုရံုမွာ ေၾကာ္ျငာၿပီဆိုရင္ "အိုေရ ပိုလိုေရ သရဲကား" ဆိုၿပီး ေၾကာ္ျငာေလ့ရွိတယ္...။ ျပတိုင္း ရံုျပည့္ရံုလွ်ံပဲ...။ ပိုင္ရွင္ အျမတ္ ၁၀ ဆ မက ရတ့ဲကားဆိုတာ ဒီကားပဲ ရွိမယ္ထင္ပါရ႕ဲ။
(မွတ္ခ်က္။ ။ တီဇက္ေအရ႕ဲ ဘာဘာညာညာ ျပတ့ဲ ဗီြဒီယိုရံု မဟုတ္ပါ...။ သူ႔ဗီြဒီယိုရံုအေၾကာင္း ဖတ္ခ်င္ရင္ ဒီကို သြားပါ...။ တီဇက္ေအမွ ေၾကာျငာခ ျပန္ေပးရန္။)
ဇာတ္လမ္းအက်ဥ္းေျပာရရင္ အရင္ စိန္တိုင္းမွာ ဘုရင္ေတြ အုပ္စိုးစဥ္တုန္းက နန္းတြင္းပညာေက်ာ္ဘြဲ႔လက္မွတ္ရဖို႔ဆိုရင္ ေနျပည္ေတာ္ကို စာေမးပြဲ သြားေျဖၾကရတယ္။ စာေမးပြဲက တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါလား မသိ က်င္းပတယ္။ ဆိုေတာ့ ဘ၀လမ္းတိုးတက္ေရးအတြက္ စာေပပညာရွင္မ်ားဟာ ကိုယ့္ေနရပ္ တစ္နယ္ တစ္ေတာင္ေက်းကေန ေနျပည္ေတာ္ထိကို ခက္ခက္ခဲခဲ လာေရာက္ၿပီး ၀င္ေရာက္ ေျဖဆိုၾကတယ္။ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ေယာက္ပဲ ေအာင္လက္မွတ္ကို လွမ္းယူခြင့္ရွိတယ္။ ကြာလတီ ထိန္းတာေပါ့ဗ်ာ။ ဆိုေတာ့ကာ... ဒီဇာတ္လမ္းထဲက မင္းသားေလးလဲ ေနျပည္ေတာ္တက္ၿပီး စာေပပညာရွင္ဘြဲ႔ကို ေျဖဆိုဖို႔ အလာ လမ္းမွာ မထင္မွတ္ပဲ တစ္ျခားေလာက က ပရသား (သရဲမဆိုေတာ့ ပရသမီးလို႔ ဆိုရင္ ပိုမွန္မလားပဲရယ္။) န႔ဲႀကံဳေရာ..။ ပံုမွန္အားျဖင့္ဆိုရင္ အဲဒီ ပရသားေတြဟာ သူတို႔နယ္ထဲ နယ္ကြၽံေရာက္လာတ့ဲ လူသားေတြကို ဂုတ္ေသြး စုပ္ခြင့္ရွိတယ္။ သို႔ေသာ္ ဒီပရသမီးေလးက်ေတာ့ (စကားမစပ္ ေခ်ာတယ္ေနာ္...။) မင္းသားေလးကို ျမင္ျမင္ခ်င္း သေဘာက်သြားၿပီး ဖမ္းမစားပဲ တစ္ျခား ပရသားေတြ ရန္ကေန လႊတ္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ရင္းန႔ဲ ဒန္တန္႔ဒန္ သြားတယ္...။ အဲဒီလို မဒန္တန္႔ဒန္ခင္ေတာ့ မင္းသားက 'မ' ဆို ယင္မေတာင္ ဖမ္းမခ်က္ဖူးေလေတာ့ ပရသမီးခမ်ာ မခ်င့္မရဲန႔ဲေပါ့...။ ေနာက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ကယ္ပဲ ခ်သ္ႀကိဳက္သြားၾကတယ္။ လူသားန႔ဲ ပရေလာကသမီး ဘယ္လို ခ်စ္ႀကိဳက္တယ္ဆိုတာ အိုင့္ကို လာမေမးန႔ဲ ... သိဘူးပဲ ေျဖမွာပဲ...။ အခ်စ္စစ္တို႔မည္သည္ ေျဖာင့္ျဖဴးျခငး္မရွိ ဆိုတ့ဲ ဘယ္သူထားခ့ဲမွန္းမသိတ့ဲ စကားပုံအတိုင္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရ႕ဲ အခ်စ္ဟာလဲ မုန္တိုင္းထန္ခ့ဲတာေပါ့...။ သိတ့ဲအတိုင္းပဲ ဗီလိန္တို႔ လူၾကမ္းတို႔ပါမွ မင္းသားမင္းသမီးကို ပရိတ္သတ္ေတြ ပိုသနားတတ္ၾကေတာ့ ဒီကားထဲမွာလဲ ဗီလိန္ ပါလာျပန္ေရာ...။ တစ္ျခားသူ ဟုတ္ရိုးလား...။ ပရေလာကသမီးမ်ားကို အုပ္စိုးေနတ့ဲ စရိုက္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မာမီစတိုင္န႔ဲ ယမမင္းလိုလို ခ်ိဳပါတ့ဲ ပရသားေတြရ႕ဲ အရွင္သခင္ေပါ့...။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပရေလာက္ကသားမ်ားကို ႏွိမ္ႏွင္းေနတ့ဲ ေမွာ္ဆရာေပါ့...။ ပရသား ထိန္း မာမီက မင္းသားကို ဒုက္ခေရာက္ေအာင္ လုပ္လိုက္၊ မင္းသမီးက ကယ္လိုက္၊ ေမွာ္ဆရာက ပရမင္းသမီးကို လိုက္ဖမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္၊ မင္သားက ကယ္လိုက္န႔ဲ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ ပရထိန္းန႔ဲ ေမွာဆရာန႔ဲတိုက္ၾက ... မင္းသားန႔ဲ မင္းသမီးက မ်ိဳးမတူ ဇာတ္ျခားေလေတာ့ ကြဲၾက... ေနာက္ဆံုးေတာ့ မင္းသားက အသက္စြန္႔ခံၿပီး အခ်စ္စစ္ဆိုတာ ဒီလို ရွိတယ္ဆိုၿပီး အနစ္နာခံျပ...။ ၿပီးၿပီ...။


ငါ့ႏွယ္... စိုင္းထီးဆိုင္ ရ႕ဲ ေမာင့္လျပည့္၀န္းပါဆိုမွ ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို "အိုေရ ပိုလိုေရ"မူဗီြရီဗ်ဴး ျဖစ္သြားလဲ မသိဖူး။ ဖ်က္ရမွာလဲ ႏွေျမာ... အိုေအ...။ ဘာျဖစ္လဲ ကို္ဘေလာ့ဂ္ကို ေရးတာပဲ...။ ေအာ့္ဖ္ေတာ့ပ္ပစ္က္ ျဖစ္လဲ ျဖစ္ပဒစ္ေပါ့...။ :D ေျပာရင္းန႔ဲ အဲဒီကားေတာင္ ျပန္ၾကည့္ခ်င္လာၿပီ။