ငယ္ငယ္တုန္းက စာေတြ ဖတ္ၿပီး ေတြးမိတယ္။
ၾကက္ဥျမင္တုိင္းလည္း သတိရမိတယ္။
ၾကက္ဥန႔ဲ ၾကက္မ ဘယ္ဟာက အရင္စျဖစ္တာလဲ...။
ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ ဥက အရင္စျဖစ္ဖုိ႔ ေသခ်ာတယ္။ ဘုိင္အိုမွာ သင္ၾကားဖူးတာကေတာ့ ဥ ဆိုတာ ဆဲလ္တစ္လံုးတည္းဆုိလား။
ဒီကမၻာႀကီး စျဖစ္လာေတာ့ အေကာင္မေလာင္ရယ္လုိ႔ မေပၚေသးဘူးတ့ဲ။ ကမၻာေပၚမွာ ေျမဆီလႊာေတြ ေရထုေတြသာ ရွိေနခ့ဲတယ္။ ေကာင္းကင္ျပင္မွာေတာ့ အသက္ဓါတ္လုိ႔ ေခၚတ့ဲ ဓါတ္တစ္မ်ိဳး ရွိေနခ့ဲသတ့ဲ။ အဲဒီ ဓါတ္ မုိးေတြ ရြာခ်ေတာ့ ေျမႀကီးေပၚကို မိုးေရေတြန႔ဲအတူ စီးက်ခ့ဲၿပိး ေျမႀကီးေပၚက တစ္ျခားေသာ ဓါတ္ေပါင္းေတြန႔ဲ ေပါင္းစပ္ထိေတြ႔ရာက အပင္၊ တိရစၦာန္ေတြ ျဖစ္ခ့ဲတယ္တ့ဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဒါဝင္ရဲ႕ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ အရ လူေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့။
ဒီဥ ဆုိတာမ်ိဳးကလဲ အဲဒီ အသက္ဓါတ္န႔ဲ ဘာညာသာရကာ တစ္ခုခု ေပါင္းၿပီး ဓါတ္ျပဳရာက ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဥအခြံဘာညာ မာသြားတာကေတာ့ ေလထုန႔ဲထိေတြ႔လုိ႔ မာသြားတာပဲ။
မယံုရင္ ၾကက္မတစ္ေကာင္ ဥေနတာကို ေသခ်ာသြား သုေတသန လုပ္ၾကည့္ပါ။
ငယ္ငယ္က ဦးေလး ေမြးထားတ့ဲ ၾကက္မ ဥ ဥ ေနတာကို ေသခ်ာ ဓါတ္မီးန႔ဲ သြားထုိးၾကည့္ဖူးတယ္။
ၾကက္မကေတာ့ ရွက္ေပမယ့္လဲ မ်က္စိႏွစ္ဘက္ကို စံုမွိတ္ၿပီး ဥဖုိ႔ တာစူေနတာပဲ...။ (ကေတာ္ကေတာ္ ဆုိၿပီး ညည္းတယ္။ ႐ႈပ္တတ္ရန္ေကာလုိ႔ ေျပာတာေနမွာေပါ့။)
သူ႔ဖင္က ႐ႈံ႕ခ်ီပြခ်ီ ျဖစ္ေနတာ အေတာ္ၾကာတယ္....။ ကေလးပီပီ အနားနားက ေတြ႔တ့ဲ ေကာက္႐ိုးန႔ဲ သြားထုိးလုိက္ေတာ့ ၾကက္မတြန္႔သြားတယ္။ (ကေတာ့ကေတာ့ တ့ဲ..။ အသံနည္းနည္း ျပင္းလာတယ္။ စိတ္တိုသြားတယ္ ထင္တယ္။)
သူ ၾကာၾကာ စိတ္မတိုလုိက္ရဘူး။ ျဖဴေရာ္ လံုးတြဲတြဲ ေပ်ာ့စိစိ အလံုးေလး သူ႔ဖင္ကေန ျပဴတစ္ျပဴတစ္ လုပ္ေနတယ္။ (ကေတာက္ ကေတာက္တ့ဲ.. ညွစ္ေနတာ...။)
အဲဒီ ဥကို လက္န႔ဲ သြားတုိ႔တာ ေပ်ာ့စိစိေလး...။ ခၽြဲက်ိက်ိန႔ဲ။
ခဏေနေတာ့ ၾကက္မက အေတာ့့့့့့့့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ ဆုိၿပီး အသံရွည္ဆြဲ ညွစ္လုိက္တာ ဖြတ္ဆိုၿပီး ၾကက္ဥ အလံုးလိုက္ ထြက္လာတယ္။ ေကာက္႐ိုးပံုေပၚ တင္ေနတာ ဟတ္ဖ႐ိုက္ဥ ကုိ ပန္းကန္ျပားေပၚတင္သလုိပဲ။
ခဏေနေတာ့ ဥေလးက ေလသလပ္ၿပီးမာသြားတယ္။ အေရာင္ေလးက ညေနဖက္ေရာက္ေတာ့ ၾကက္ဥ အေရာင္ ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီဥေလးကပဲ ကံဆိုးေလသလား ကိုယ္ပဲကံေကာင္းေလသလား မသိဘူး။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ငလ်င္လႈပ္ပါေလေရာ။ ဦးေလးက ငလ်င္လႈပ္ၿပီးၿပီဆုိရင္ ဥေတြ အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူးတ့ဲ။ (ၾကက္ဥကို ကိုင္ၿပီး ခေလာက္ ခေလာက္ လုပ္လုိက္ရင္ ၾကက္အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူး။)
ဒါန႔ဲ အဲဒီဥေလးကို အာဟာရ ႏို႔ၾကက္ဥ လုပ္လုိက္တယ္။
ၾကက္ဥက အေကာင္မျဖစ္ေသးေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ၾကက္ဥကို သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား စားလုိ႔ရတယ္တ့ဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အေကာင္ေလာင္းဆိုေတာ့ အသက္ဓါတ္ပါေနေတာ့ သက္သတ္မလြတ္ဘူးတ့ဲ။ စားခ်င္ရင္ေတာ့ လြတ္တယ္ေပါ့ကြယ္။ မစားခ်င္ရင္ေတာ့ မလြတ္ဘူးေပါ့။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲႏိုင္ပါတယ္။
အခု သိပၸံေခတ္မွာ ၾကက္ဥေတြကို Mass Prodcution အေနန႔ဲ ထုတ္ေနၾကပါၿပီ။ ဘေလာ့ဖတ္သူေတြ စားသံုးေနတ့ဲ ၾကက္ဥေတြဟာ ေစ်းကြက္အေခၚ ေလဥ ေတြပါ။ အေကာင္မေပါက္တ့ဲ ဥေတြတ့ဲ။ ဥျဖစ္ၿပီးအေကာင္မေပါက္တာ အ့ံၾသစရာပဲ။ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားတယ္။ အဲဒီ ေလဥေတြ အေၾကာင္းသိတ့ဲသူေတြ လာရွင္းျပေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ။
ဒီယူထုမွာ ေခတ္သစ္ ၾကက္ဥ ထုတ္လုပ္ပံုကို ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီလို အေကာင္မေပါက္တ့ဲ ဥေတြကို နယ္မွာဘယ္လုိ ထုတ္တယ္ဆုိတာ ျမင္ဖူးတယ္။ ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ၾကက္မေတြကို ၾကက္တန္းမွာ ဆန္ကြဲေတြ ပက္ထားတ့ဲ က်င္းမွာ ေကာက္႐ိုးေတြ အပံုလိုက္ခင္းေပးထားတယ္။ ႀကံဳတ့ဲ ၾကက္မေတြက တက္ဥလုိက္တာပဲ။ မနက္ဆုိ ဥေကာက္တ့ဲသူက လာလာေကာက္သြားတယ္။ တစ္ျခံကို ၾကက္မ အေကာင္ေရ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္။ မိတ္လုိက္ဖုိ႔ ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ပဲ ထားတယ္။ အဲဒီ ၾကက္ဖကလဲ ငါသည္သာ တစ္ေကာင္တည္းေသာ အထီးပင္တည္းလုိ႔ ႂကြားခ်င္တာလား မသိဘူး။ ခဏခဏ တြန္ေနေတာ့တာပဲ။ တစ္ျခား အိမ္ၾကက္ဖေတြ လာရစ္ရင္ အဲဒီအေကာင္က ခြပ္လြတ္တယ္။ မာန္တက္ေနတာ...။ ဒင္းက အကုန္ ေမာင္ပိုင္စီးထားရတာကို တစ္ေကာင္တစ္ေလ မွ်ေပးဖုိ႔ေတာင္ မသဒၶါတ့ဲေကာင္။
အဲ.. စကားျပန္ေကာက္ရဦးမယ္။ အဲဒီေလဥဆုိတာကို အေကာင္မေပါက္တာ မသိလုိ႔ အိမ္ၾကက္မ ဝပ္ေနတ့ဲ ဝပ္က်င္းထဲ ထည့္ထားၾကည့္ဖူးတယ္။ ၾကက္မက ဥတ့ဲ တစ္ျခားဥေတြ အေကာင္ေပါက္ေပမယ့္ အဲဒီဥက ေပါက္ကို မေပါက္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ပုပ္သြားတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ ၾကက္မခမ်ာ ေကာက္ရ“ဥ”အတြက္ ရင္ထုမနာ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သူ႔ခမ်ာ အဲဒီဥပုပ္ကို အေအာင့္ခံၿပီး ဝပ္ေပးရွာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူမရွိခ်ိန္ အစာရွာခ်ိန္ေရာက္မွ ေကာက္ၿပီး လႊင့္ပစ္လုိက္ရတယ္။ တစ္ခါက ဦးေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အရက္သမား တစ္ေယာက္ ဥ လာခုိးတာ။ ၾကက္မဥေတြ ေနရာမွာ ေဂါက္သီးေတြ ပင္ေပါင္ေတြ ထားခ့ဲတာ။ ၾကက္မေတြ ဝသီက ဥက်င္းဝပ္ေနတုန္း ဥေတြ သြားႏိႈက္ထားၿပီး ဘာမွ မထားခ့ဲရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မဥေတာ့ဘူးတ့ဲ။ အဲလုိ အယူရွိၾကတယ္။ ဥေပ်ာက္လုိ႔ လုိက္ရွာရင္္လဲ ၾကက္မေတြဟာ ဂဏွာမျငိမ္ပဲ တစ္ကေတာ္တည္း ကေတာ္ေနေတာ့တာတ့ဲ။ အဲဒီေတာ့ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ အရက္သမားက ပင္ေပါင္ေတြ၊ ေဂါက္သီးေတြ အစားထည့္ထားေတာ့ ၾကက္မလဲ ဥေပ်ာက္တာ မသိဘူးေပါ့။ အေကာင္မေပါက္ႏိုင္တ့ဲ ပင္ေပါင္ေတြကို အေကာင္ေပါက္လာႏိုးန႔ဲ ဝပ္ေနတာ ဦးေလးက မသကၤာ ျဖစ္မွ သြားၾကည့္ေတာ့ သိပါေလေရာ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း လက္ခ်က္မွန္းလဲ သိေရာ.. မုိးမြန္ေအာင္ ဆဲပါေလသဗ်ား....။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ၾကက္ဥစားရင္ အားရွိတယ္ဆုိတာပဲ။
BONUS : How to peel boiled egg.
၁။ ျပဳတ္ၿပီးသား ၾကက္ဥကို အိုးထဲက ထုတ္လုိက္ပါ။
၂။ လက္န႔ဲ ေသခ်ာစြာကိုင္ပါ။
၃။ ၾကက္ဥ ထိပ္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါက္ၿပီး ထိပ္အခြံကို ခြာလုိက္ပါ။
၄။ ၾကက္ဥကို အလယ္ကေန ကိုင္ၿပီး ထိပ္တစ္ဘက္ကေန ေလန႔ဲ အသာမႈတ္ထုတ္လိုက္ပါ။
အို .. ေျပာေနၾကာတယ္။ ေအာက္က ယူထုေလး ၾကည့္လိုက္တာမွ တစ္ခါတည္း ရွင္းသြားမယ္။
ၾကက္ဥျမင္တုိင္းလည္း သတိရမိတယ္။
ၾကက္ဥန႔ဲ ၾကက္မ ဘယ္ဟာက အရင္စျဖစ္တာလဲ...။
ျဖစ္ျခင္းျဖစ္ ဥက အရင္စျဖစ္ဖုိ႔ ေသခ်ာတယ္။ ဘုိင္အိုမွာ သင္ၾကားဖူးတာကေတာ့ ဥ ဆိုတာ ဆဲလ္တစ္လံုးတည္းဆုိလား။
ဒီကမၻာႀကီး စျဖစ္လာေတာ့ အေကာင္မေလာင္ရယ္လုိ႔ မေပၚေသးဘူးတ့ဲ။ ကမၻာေပၚမွာ ေျမဆီလႊာေတြ ေရထုေတြသာ ရွိေနခ့ဲတယ္။ ေကာင္းကင္ျပင္မွာေတာ့ အသက္ဓါတ္လုိ႔ ေခၚတ့ဲ ဓါတ္တစ္မ်ိဳး ရွိေနခ့ဲသတ့ဲ။ အဲဒီ ဓါတ္ မုိးေတြ ရြာခ်ေတာ့ ေျမႀကီးေပၚကို မိုးေရေတြန႔ဲအတူ စီးက်ခ့ဲၿပိး ေျမႀကီးေပၚက တစ္ျခားေသာ ဓါတ္ေပါင္းေတြန႔ဲ ေပါင္းစပ္ထိေတြ႔ရာက အပင္၊ တိရစၦာန္ေတြ ျဖစ္ခ့ဲတယ္တ့ဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဒါဝင္ရဲ႕ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ အရ လူေတြ ဘာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့။
ဒီဥ ဆုိတာမ်ိဳးကလဲ အဲဒီ အသက္ဓါတ္န႔ဲ ဘာညာသာရကာ တစ္ခုခု ေပါင္းၿပီး ဓါတ္ျပဳရာက ျဖစ္လာတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဥအခြံဘာညာ မာသြားတာကေတာ့ ေလထုန႔ဲထိေတြ႔လုိ႔ မာသြားတာပဲ။
မယံုရင္ ၾကက္မတစ္ေကာင္ ဥေနတာကို ေသခ်ာသြား သုေတသန လုပ္ၾကည့္ပါ။
ငယ္ငယ္က ဦးေလး ေမြးထားတ့ဲ ၾကက္မ ဥ ဥ ေနတာကို ေသခ်ာ ဓါတ္မီးန႔ဲ သြားထုိးၾကည့္ဖူးတယ္။
ၾကက္မကေတာ့ ရွက္ေပမယ့္လဲ မ်က္စိႏွစ္ဘက္ကို စံုမွိတ္ၿပီး ဥဖုိ႔ တာစူေနတာပဲ...။ (ကေတာ္ကေတာ္ ဆုိၿပီး ညည္းတယ္။ ႐ႈပ္တတ္ရန္ေကာလုိ႔ ေျပာတာေနမွာေပါ့။)
သူ႔ဖင္က ႐ႈံ႕ခ်ီပြခ်ီ ျဖစ္ေနတာ အေတာ္ၾကာတယ္....။ ကေလးပီပီ အနားနားက ေတြ႔တ့ဲ ေကာက္႐ိုးန႔ဲ သြားထုိးလုိက္ေတာ့ ၾကက္မတြန္႔သြားတယ္။ (ကေတာ့ကေတာ့ တ့ဲ..။ အသံနည္းနည္း ျပင္းလာတယ္။ စိတ္တိုသြားတယ္ ထင္တယ္။)
သူ ၾကာၾကာ စိတ္မတိုလုိက္ရဘူး။ ျဖဴေရာ္ လံုးတြဲတြဲ ေပ်ာ့စိစိ အလံုးေလး သူ႔ဖင္ကေန ျပဴတစ္ျပဴတစ္ လုပ္ေနတယ္။ (ကေတာက္ ကေတာက္တ့ဲ.. ညွစ္ေနတာ...။)
အဲဒီ ဥကို လက္န႔ဲ သြားတုိ႔တာ ေပ်ာ့စိစိေလး...။ ခၽြဲက်ိက်ိန႔ဲ။
ခဏေနေတာ့ ၾကက္မက အေတာ့့့့့့့့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ာ့ ဆုိၿပီး အသံရွည္ဆြဲ ညွစ္လုိက္တာ ဖြတ္ဆိုၿပီး ၾကက္ဥ အလံုးလိုက္ ထြက္လာတယ္။ ေကာက္႐ိုးပံုေပၚ တင္ေနတာ ဟတ္ဖ႐ိုက္ဥ ကုိ ပန္းကန္ျပားေပၚတင္သလုိပဲ။
ခဏေနေတာ့ ဥေလးက ေလသလပ္ၿပီးမာသြားတယ္။ အေရာင္ေလးက ညေနဖက္ေရာက္ေတာ့ ၾကက္ဥ အေရာင္ ျဖစ္သြားတယ္။
အဲဒီဥေလးကပဲ ကံဆိုးေလသလား ကိုယ္ပဲကံေကာင္းေလသလား မသိဘူး။ ၃ ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့ ငလ်င္လႈပ္ပါေလေရာ။ ဦးေလးက ငလ်င္လႈပ္ၿပီးၿပီဆုိရင္ ဥေတြ အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူးတ့ဲ။ (ၾကက္ဥကို ကိုင္ၿပီး ခေလာက္ ခေလာက္ လုပ္လုိက္ရင္ ၾကက္အေကာင္မေပါက္ေတာ့ဘူး။)
ဒါန႔ဲ အဲဒီဥေလးကို အာဟာရ ႏို႔ၾကက္ဥ လုပ္လုိက္တယ္။
ၾကက္ဥက အေကာင္မျဖစ္ေသးေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕က ၾကက္ဥကို သက္သတ္လြတ္သမားမ်ား စားလုိ႔ရတယ္တ့ဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ အေကာင္ေလာင္းဆိုေတာ့ အသက္ဓါတ္ပါေနေတာ့ သက္သတ္မလြတ္ဘူးတ့ဲ။ စားခ်င္ရင္ေတာ့ လြတ္တယ္ေပါ့ကြယ္။ မစားခ်င္ရင္ေတာ့ မလြတ္ဘူးေပါ့။ လြတ္လပ္စြာ သေဘာထားကြဲလြဲႏိုင္ပါတယ္။
အခု သိပၸံေခတ္မွာ ၾကက္ဥေတြကို Mass Prodcution အေနန႔ဲ ထုတ္ေနၾကပါၿပီ။ ဘေလာ့ဖတ္သူေတြ စားသံုးေနတ့ဲ ၾကက္ဥေတြဟာ ေစ်းကြက္အေခၚ ေလဥ ေတြပါ။ အေကာင္မေပါက္တ့ဲ ဥေတြတ့ဲ။ ဥျဖစ္ၿပီးအေကာင္မေပါက္တာ အ့ံၾသစရာပဲ။ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ဝင္စားတယ္။ အဲဒီ ေလဥေတြ အေၾကာင္းသိတ့ဲသူေတြ လာရွင္းျပေပးရင္ ေကာင္းမွာပဲ။
ဒီယူထုမွာ ေခတ္သစ္ ၾကက္ဥ ထုတ္လုပ္ပံုကို ေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီလို အေကာင္မေပါက္တ့ဲ ဥေတြကို နယ္မွာဘယ္လုိ ထုတ္တယ္ဆုိတာ ျမင္ဖူးတယ္။ ဒီအတုိင္းပါပဲ။ ၾကက္မေတြကို ၾကက္တန္းမွာ ဆန္ကြဲေတြ ပက္ထားတ့ဲ က်င္းမွာ ေကာက္႐ိုးေတြ အပံုလိုက္ခင္းေပးထားတယ္။ ႀကံဳတ့ဲ ၾကက္မေတြက တက္ဥလုိက္တာပဲ။ မနက္ဆုိ ဥေကာက္တ့ဲသူက လာလာေကာက္သြားတယ္။ တစ္ျခံကို ၾကက္မ အေကာင္ေရ ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္။ မိတ္လုိက္ဖုိ႔ ၾကက္ဖတစ္ေကာင္ပဲ ထားတယ္။ အဲဒီ ၾကက္ဖကလဲ ငါသည္သာ တစ္ေကာင္တည္းေသာ အထီးပင္တည္းလုိ႔ ႂကြားခ်င္တာလား မသိဘူး။ ခဏခဏ တြန္ေနေတာ့တာပဲ။ တစ္ျခား အိမ္ၾကက္ဖေတြ လာရစ္ရင္ အဲဒီအေကာင္က ခြပ္လြတ္တယ္။ မာန္တက္ေနတာ...။ ဒင္းက အကုန္ ေမာင္ပိုင္စီးထားရတာကို တစ္ေကာင္တစ္ေလ မွ်ေပးဖုိ႔ေတာင္ မသဒၶါတ့ဲေကာင္။
အဲ.. စကားျပန္ေကာက္ရဦးမယ္။ အဲဒီေလဥဆုိတာကို အေကာင္မေပါက္တာ မသိလုိ႔ အိမ္ၾကက္မ ဝပ္ေနတ့ဲ ဝပ္က်င္းထဲ ထည့္ထားၾကည့္ဖူးတယ္။ ၾကက္မက ဥတ့ဲ တစ္ျခားဥေတြ အေကာင္ေပါက္ေပမယ့္ အဲဒီဥက ေပါက္ကို မေပါက္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ပုပ္သြားတာပဲ အဖတ္တင္တယ္။ ၾကက္မခမ်ာ ေကာက္ရ“ဥ”အတြက္ ရင္ထုမနာ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သူ႔ခမ်ာ အဲဒီဥပုပ္ကို အေအာင့္ခံၿပီး ဝပ္ေပးရွာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူမရွိခ်ိန္ အစာရွာခ်ိန္ေရာက္မွ ေကာက္ၿပီး လႊင့္ပစ္လုိက္ရတယ္။ တစ္ခါက ဦးေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အရက္သမား တစ္ေယာက္ ဥ လာခုိးတာ။ ၾကက္မဥေတြ ေနရာမွာ ေဂါက္သီးေတြ ပင္ေပါင္ေတြ ထားခ့ဲတာ။ ၾကက္မေတြ ဝသီက ဥက်င္းဝပ္ေနတုန္း ဥေတြ သြားႏိႈက္ထားၿပီး ဘာမွ မထားခ့ဲရင္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ မဥေတာ့ဘူးတ့ဲ။ အဲလုိ အယူရွိၾကတယ္။ ဥေပ်ာက္လုိ႔ လုိက္ရွာရင္္လဲ ၾကက္မေတြဟာ ဂဏွာမျငိမ္ပဲ တစ္ကေတာ္တည္း ကေတာ္ေနေတာ့တာတ့ဲ။ အဲဒီေတာ့ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ အရက္သမားက ပင္ေပါင္ေတြ၊ ေဂါက္သီးေတြ အစားထည့္ထားေတာ့ ၾကက္မလဲ ဥေပ်ာက္တာ မသိဘူးေပါ့။ အေကာင္မေပါက္ႏိုင္တ့ဲ ပင္ေပါင္ေတြကို အေကာင္ေပါက္လာႏိုးန႔ဲ ဝပ္ေနတာ ဦးေလးက မသကၤာ ျဖစ္မွ သြားၾကည့္ေတာ့ သိပါေလေရာ။ သူ႔သူငယ္ခ်င္း လက္ခ်က္မွန္းလဲ သိေရာ.. မုိးမြန္ေအာင္ ဆဲပါေလသဗ်ား....။
ေသခ်ာတာကေတာ့ ၾကက္ဥစားရင္ အားရွိတယ္ဆုိတာပဲ။
BONUS : How to peel boiled egg.
၁။ ျပဳတ္ၿပီးသား ၾကက္ဥကို အိုးထဲက ထုတ္လုိက္ပါ။
၂။ လက္န႔ဲ ေသခ်ာစြာကိုင္ပါ။
၃။ ၾကက္ဥ ထိပ္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါက္ၿပီး ထိပ္အခြံကို ခြာလုိက္ပါ။
၄။ ၾကက္ဥကို အလယ္ကေန ကိုင္ၿပီး ထိပ္တစ္ဘက္ကေန ေလန႔ဲ အသာမႈတ္ထုတ္လိုက္ပါ။
အို .. ေျပာေနၾကာတယ္။ ေအာက္က ယူထုေလး ၾကည့္လိုက္တာမွ တစ္ခါတည္း ရွင္းသြားမယ္။
ၾကက္မ ဥ ဥနည္းသင္တန္းအေၾကာင္း ေရးတာလား။
ReplyDelete???
အဲလို ေပါက္ကရေတြ ငယ္ငယ္က ေလွ်ာက္စမ္းခဲ့လို႔ ႀကီးေတာ့ ec ျဖစ္သြားတာေနမွာ။ (ဥ ဥေနတဲ့ ၾကက္မကိုမ်ား ေကာက္႐ိုးနဲ႔ သြားထိုးသတဲ့။ အံ့ေရာ)
ReplyDeleteညည္းေရာ.. ငယ္ငယ္က ဘာေတြ ေပါက္ကရ စမ္းဖူးလဲ။
ReplyDeleteႏွပ္ေခ်းကေလာ္ၿပီး လံုးလံုးေလး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး
ေကာ္လုပ္တမ္းကစားဖူးတယ္ဆို ဘယ္သူေျပာတာပါလိမ့္....။ :)
"ၾကက္မခမ်ာ ေကာက္ရ“ဥ”အတြက္ ရင္ထုမနာ ျဖစ္တာေပါ့ေလ။ သူ႔ခမ်ာ အဲဒီဥပုပ္ကို အေအာင့္ခံၿပီး ဝပ္ေပးရွာတယ္"
ReplyDeleteေရးထားပံုကမိုက္တယ္... ကိုဘြိဳင္းငယ္ငယ္က ေတာ္ေတာ္ေဆာ့တာပဲ... စူးစမ္းလိုစိတ္ရွိတာကေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖို႕ ပါလာတဲ့ အထံု ျဖစ္မွာေပါ့...
(ေဗာဓိပင္ကို ျပင္လိုက္ပါျပီ.. ေက်းဇူး)
ေတာ္ေတာ္ေဆာ့တာ စူးစမ္းလိုစိတ္ရိွတာကိုေတာ့ မယံုမရိွပါဘူး။ အရင္ေျပာခဲ့တာေလးေတာင္ သတိရသြားတယ္..ဘာတဲ့ လူႀကီးေတြက စည္ပိုင္း သံေခ်းတက္မွာစိုးလို႔ ေသခ်ာေဆးျပီးေျခာက္ေအာင္လွန္းထားတာကို အဲဒီစည္ပိုင္းဖင္ေလးေပၚမွာ ေရျဖည့္ျပီးေဆာ့လို႔ အရိုက္ခံရတယ္ဆိုတာေလးေလ။
ReplyDeleteကိုလူေထြး ေျမွာက္ေနသည္.. သတိထား...။ :P
ReplyDeleteၾကည္ - အဲဒါ စကၠဴေလွေလးကို ေဆာ့တုန္းကပါ။ ေလွကေလးပ့ဲပိုင္းမွာ ေရႊဝါ ဆပ္ျပာေလး ကပ္ၿပီးေတာ့ေလ။
ေမာင္ဘြဳိင္းဇ္.... ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္သည္အထိ မသိဘူးလား။ (ေရးရတာ အရသာ ရွိလုိက္တာ။)
ReplyDeleteမွတ္ထား။ ၾကက္ဟာ ေမ်ာက္ကေန ဆင္းသက္လာတာ။
ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေဆာ႔တဲ႔ ကိုဘြဳိင္းဇ္ ... ေရးထားတာ ရယ္ေနရတယ္။
ReplyDeleteၾကက္ဥ အခြံႏႊာနည္း သင္တန္းလဲ လာတက္သြားပါတယ္။
ကိုေပါ ေျပာသလိုပဲ။ :P
ReplyDeleteကုိေပါေၿပာတာ မယံုဘူး။
ReplyDeleteယူထုၾကည့္မရေတာ့ ၾကက္ဥအခြံမႏႊာတတ္ေတာ့ဘူး ပီအိုက္.. စာဖတ္ေတာ့လည္း မရွင္းဘူးေရာ..
ReplyDelete၁။ ျပဳတ္ၿပီးသား ၾကက္ဥကို အိုးထဲက ထုတ္လုိက္ပါ။
(ဘယ္နဲ႔လား ညာနဲ႔လား)
၂။ လက္န႔ဲ ေသခ်ာစြာကိုင္ပါ။
(လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေသခ်ာကိုင္တယ္.. ဒါေပမယ့္ လက္သန္းက ထည့္လိုက္လို႔မရျဖစ္ေနတယ္.. ေနရာမဆံ့ဘူးဗ်)
၃။ ၾကက္ဥ ထိပ္ႏွစ္ဘက္ကို ေခါက္ၿပီး ထိပ္အခြံကို ခြာလုိက္ပါ။
(ေခါက္တာကဟုတ္ၿပီေလ.. ဘာနဲ႔ေခါက္ရမွာလဲ.. စားပဲြေပၚၾကက္ဥကို ကိုင္ေခါက္ရတာလား.. ၾကက္ဥကိုကိုင္ထားၿပီး ဇြန္းနဲ႔ေခါက္ရတာလား.. လက္ ၂ ဖက္နဲ႔ ေသခ်ာကိုင္ထားေတာ့ ဘယ္လက္ကိုလႊတ္ရမလား ညာလက္ကိုလႊတ္ရမလား)
၄။ ၾကက္ဥကို အလယ္ကေန ကိုင္ၿပီး ထိပ္တစ္ဘက္ကေန ေလန႔ဲ အသာမႈတ္ထုတ္လိုက္ပါ။
(ထိပ္က ၂ ဖက္ျဖစ္ေနေတာ့ ဘယ္ထိပ္ကိုမႈတ္ရမလဲ ဆိုတာလည္းမသိဘူး)
ျဖဴတုတ္ကေတာ့ ငန္းစုံတြဲနဲ႕ အေတြ႕အၾကဳံ နဲနဲရွိတယ္။ ကေလးတုန္းက နားမလည္ေသးေတာ့ မိုးရြာရင္ဥမေပါက္မွာစိုးလို႕ ညေနတိုင္း ခိုးခိုးျပီး အိမ္ထဲမွာသိမ္းထားေပးတာ။ အဲဒါေၾကာင့္ထင္တယ္။ အေကာင္မေပါက္ဘူး။ ကိုဘလို ေကာက္႐ိုးနဲ႕ေတာ့ထိုးခ်ိန္မရခဲ့ဘူး။ ငန္းထီးၾကီးက သူ႕ဇနီးကို အနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေနတာ။ ရစ္သီရစ္သီသြားလုပ္ရင္ ႏႈတ္သီးနဲ႕လိုက္ထိုးတာ....
ReplyDeleteငယ္၂တုန္းက ၾကက္ျခံထဲ ၾကက္ဥေကာက္ခိုင္းရင္ ၀ပ္ေနတဲ့ ၾကက္မအဆိတ္ခံၿပီး ေကာက္ခဲ့ပါရဲ ့ သူတုိ ့ဥတာလည္း ထိုင္ၾကည့္ခဲ့ပါရဲ ့ ကုိဘလုိေတာ့ ေကာက္ရုိးနဲ ့ သြားမထုိးေပါင္
ReplyDeleteကုိဘနဲ ့ ေတြ ့မွ ဥမယ့္ၾကက္မေတာင္ ဆန္ ့ငင္ဆန္ ့ငင္ ျဖစ္ရေတာ့တယ္
ကုိဘေတာ့ အိမ္သာတက္ေနတုန္း အျပင္က တံခါးေခါက္တာနဲ ့ ႀကံဳဦးမယ္
တေကာင္တည္းရွိတဲ့ ၾကက္ဖက တျခားၾကက္ဖတင္မဟုတ္ဘူးဗ် ၾကက္ဥလာေကာက္တဲ့ သူကုိေတာင္ အတင္းလိုက္ဆိတ္တာေကာ
မုန္းတာဆုိ အဲ့ ၾကက္ဖကုိ
ကုိေပါ က ပုိဆုိးေသး ဒီအရြယ္ႀကီးေရာက္တာေတာင္ ၾကက္ကုိ ေမ်ာက္က ဆင္းသက္လာတာတဲ ့ အဟိ တကယ္ဆုိ ၾကက္က ၀က္ကေန ဆင္းသက္လာတာ မွတ္ထား
ဘီ ေဖာ္ ဘိြဳဇ္ၾကက္ဥ
ReplyDeleteဟင္ ခုမွ ေသခ်ာဖတ္မိတယ္ ဥေနတဲ့ၾကက္မကုိ ေကာက္ရုိးနဲ ့ထုိးယုံမကဘူး ႏွပ္ေခ်းကေလာ္ၿပီး လံုးလံုးေလး ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး
ReplyDeleteေကာ္လုပ္တမ္းေတာင္ ကစားဖူးတယ္ တဲ့ (ေအာ့ေအာ့ ေ၀ါ့)
သူပဲ မဟုတ္တာအကုန္သိ
တုိ ့က ငယ္၂ေလးတုန္းက ပုရစ္ေသေလးေတြကုိ မီးျခစ္ဆံပုံးထဲထည့္ၿပီး ေျမၿမွဳပ္ေပးခဲ့တာပ အဟိ ဖြက္ဆိပ္က်င္း၀ မီးခဲေလး သြားထားတာ ေရေလာင္းတာတုိ ့ပဲ လုပ္တာပါ ကိုဘေလာက္ ေပါက္ကရ မလုပ္ခဲ့ေပါင္
ဟင္ မန္ ့တာအရွိန္လြန္သြားျပန္ၿပီ
ReplyDeleteေဆာဒီး ကုိဘ