Bali Trip 01 : Preparation

 

Credit to : Indo.com

မဂၤလာပါ ပိတ္သတ္ႀကီးတုိ႔...။

သႀကၤန္ၿပီးေနာက္ပိုင္း ေပ်ာက္ခ်က္သား ေကာင္းေနလိုက္တာ ခုမွ ျပန္ေပၚလာတယ္။
ေပ်ာက္ဆုိ ေခါင္းစဥ္ပါအတုိင္း ဘာလီကို ခရီးထြက္ဖုိ႔ စီစဥ္ေနရတာကိုး...။
အခုေတာ့ ခရီးထြက္ရာကေန ျပန္ေရာက္လာပါၿပီ။ အသားေတြလဲ မည္းလုိ႔......

တစ္ကယ္ေတာ့ ခရီးထြက္ဖုိ႔ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူး။
တစ္ေယာက္ေသာ သူမက ခရီးထြက္ခ်င္တယ္ ခြင့္ရက္ေတြ ရွင္းစရာ က်န္ေနတယ္ ဆုိတာန႔ဲ စီစဥ္ျဖစ္လုိက္တာပါ...။
စစီစဥ္တုန္းက ဘာလီကို မဟုတ္ပါဘူး။
မေလးရွား ကို အလုပ္ကိစၥန႔ဲ ရက္ရွည္ ေရာက္ေနတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းကို သြားေတြ႔ရင္ ဂ်န္းတင္းကို သြားဖုိ႔ စီစဥ္ၾကတာပါ...။
အဲဒီကို သြားဖုိ႔ ဗီဇာ လုိတယ္ ဆုိတာန႔ဲ ပင္နီစူလားက ဗီဇာေလွ်ာက္ေပးေနၾက Sin Myanmar ကိုခ်ီတက္ၿပီး ပတ္စ္ပို႔ စာအုပ္ေတြ သြားအပ္ၾကပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လဲ ဂ်န္းတင္းကို လုိက္မယ္ဆုိၿပီး ဗီဇာေလွ်ာက္ဖုိ႔ တူတူသြားၾကပါတယ္။ စင္ကာပူ ေဒၚလာ ၂၅ က်ပ္ က်သင့္ပါတယ္။
မေလးဗီဇာအတြက္ စာအုပ္ေတြ ထားခ့ဲၿပီး ဗီဇာကိစၥကို စပ္စုၾကည့္ေတာ့ ကေမၻာဒီးယား ဗီဇာကို အြန္လုိင္းကေန E-Visa လွ်ာက္ရင္လဲ ရတယ္လုိ႔ သိရတယ္။ USD 25 က်သင့္မယ္ လုိ႔ သိရပါတယ္။

အဲဒီေနာက္ ဘယ္ရက္ေလာက္ကို ခရီးထြက္ျဖစ္မလဲ ဆုိတာကို ရွာၾကည့္လုိက္ေတာ့ Vesak Day ကို အစားထုိးပိတ္ေပးတ့ဲ ရက္ေတြက အဆင္ေျပေလာက္တယ္ လုိ႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ေမလ ၅၊ ၆၊ ၇ ရက္ေန႔ေတြကို ေရြးလိုက္တယ္။

ရက္ေရြးၿပီး ကားလက္မွတ္အတြက္ Golden Mile Complex က ခရီးသြား ေအးဂ်င့္ေတြဆီ လက္မွတ္စံုစမ္းဖုိ႔ သြားၾကတယ္။ လက္မွတ္ေတြက အစားစားပ႕ဲ...။
ည ၁၀ နာရီထြက္တ့ဲ ကားေတြ ကို စီးသြားရင္ အသင့္ေတာ္ဆုံးဆိုတာ သိရတယ္။ ( လမ္းခရီး ၾကာခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၁၀ နာရီဆုိတာ သိရတယ္။)
ဂုိက္ငွားခ၊ ကားခန႔ဲ မနက္စာ န႔ဲ ဟုိတယ္ခ န႔ဲ ကားေပၚတစ္ညအိပ္ ဟုိတယ္တစ္ညအိပ္ သံုးရက္ခရီးကို ၁၂၀ ေက်ာ္ က်တယ္။
တန္တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အတူလုိက္မယ့္ သူငယ္ခ်င္းက မလုိက္ႏိုင္ေတာ့သလုိ မေလးရွားကို ေရာက္ေနတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းက စင္ကာပူကို အလုပ္ကိစၥန႔ဲ ဝင္လာမယ္ ဆုိေတာ့ မေလးရွားခရီးစဥ္က ပ်က္သြားေရာ...။

ဒါဆုိလဲ ကေမၻာဒီးယား သြားၿပီး ေရွးေဟာင္း အန္ေကာဝပ္ ဘုရားေတြ သြားဖူးၾကမယ္။ Siem Reap ကို သြားမယ္ ဆုိၿပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြ လုိက္ရွာတာ ပိတ္ရက္န႔ဲ တုိက္ေနလုိ႔ Silk Air တစ္ခုပဲ ေနရာရွိေတာ့တယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ဘြတ္ကင္တင္ၿပီး Silk Air ဆုိဒ္က အယ္ရာ တက္ေနတာန႔ဲ ၂-၃ ရက္ ၾကာသြားတယ္။

ဆုိဒ္ျပန္တက္လာေတာ့လည္း ကိုယ္ ဘြတ္ကင္တင္ထားတ့ဲ ၂၃၀ တန္ အသြားအျပန္ က မရေတာ့ပဲန႔ဲ ၆၀၀ ေက်ာ္တန္ ခရီးစဥ္ပဲ ရွိေနတယ္။ ေနာက္ ခရီးစဥ္ရွိတ့ဲ ရက္ေတြက အဂါၤန႔ဲ ၾကာသပေတးေန႔ ျဖစ္ေလေတာ့ ခြင့္ေတြ အေတာ္ပုပ္ေနတယ္။

အဲဒါန႔ဲ တစ္ျခား ခရီးစဥ္ ရွိလုိ ရွိျငား လုိက္ရွာေတာ့ ဂ်က္စတားက အင္ဒိုနီးရွားက  ဘာလီ ကၽြန္းကို ခရီးစဥ္ ရွိတယ္ ဆုိလို႔ လက္မွတ္ေစ်းၾကည့္လုိက္ပါတယ္။ ဘာလီ ဆုိလုိ႔သာ ေရြးလုိက္တာ။ ဘယ္ေနရာမွာ ရွိတယ္ ဘယ္ေလဆိပ္လဲ ဆုိတာကို အဲဒီခ်ိန္က်မွ ကမန္းကတန္း Google လုိုက္ရတယ္။ ေလဆိပ္က Denpasar ၿမိဳ႕နားကို ဆင္းမယ္တ့ဲ။ (အဲဒီၿမိဳ႔က ဘာလီကၽြန္းမွာ ၿမိဳ႕ေတာ္လုိ ျဖစ္ေနတာပါ။)

ေလယာဥ္လက္မွတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့လဲ ကီလိုမပါ၊ အစားအေသာက္မပါ ေလယာဥ္စရိတ္က ေစ်းၾကီးေနတယ္။ တစ္ျခား ေလေၾကာင္းေတြ လုိက္ရွာေတာ့ Singapore Airlines ႕က ထူးထူးျခားျခား ဂ်က္စတားထက္ သက္သာတ့ဲ အျပင္ အသြားအျပန္ ကီလုိ ၄၀ ရေနေသးတယ္ ဆုိေတာ့ ဘာလီခရီးစဥ္ကို ေရြးၿပီး စင္ကာပူ ေလေၾကာင္းန႔ဲ သြားဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခုက Krisflyer Member ဝင္ထားရင္ စင္ကာပူေလေၾကာင္းကို အသံုးျပဳၿပီး ကိုယ္သြားခ့ဲသမွ် မုိင္ခရီးေတြကို စုေဆာင္းထားႏိုင္ပါတယ္။  သူတုိ႔ သတ္မွတ္ထားတ့ဲ ပိြဳင့္တစ္ခု ေရာက္ရင္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ အခမ့ဲ ျပန္ၿပီး Redeem လုပ္ႏိုင္တ့ဲ အခြင့္အေရး ရွိပါတယ္။ အဲဒါန႔ဲ ကၽြန္ေတာ့္ မန္ဘာကဒ္န႔ဲပဲ အသံုးျပဳၿပီး စင္ကာပူ ေလေၾကာင္းလုိင္းကေန ဝယ္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။

ခြင့္တင္ထားတ့ဲ ရက္ေတြကလဲ ကပ္ေနေတာ့ ဘာလီကိုပဲ ေရြးလုိက္ပါတယ္။ အြန္လုိင္းကေနပဲ ခရဒ္ဒစ္ကဒ္န႔ဲ ဝယ္လုိက္ပါတယ္။ ေအးဂ်င့္ဆီ သြားေနရင္ လက္မွတ္ မက်န္ေတာ့မွာ စိုးလုိ႔ပါ။ ကံေကာင္းပါတယ္။ ဝယ္ၿပီးလဲ ၿပီးေရာ ေနရာ ထုိင္ခံုေရြးေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္ခံုပဲ ရပါေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္တြဲထုိင္လုိ႔ မရေတာ့ပါဘူး။ အျပန္ကိုေတာ့ တူတူ ထုိင္လုိ႔ရတ့ဲ ေနရာေတြ က်န္ပါတယ္။
(ဂ်က္စတားဆုိ ခံုေရြးခ ၁၅ က်ပ္ သတ္သတ္ ထပ္ေပးရမယ္။ ေနာက္ အစားအေသာက္လဲ ထပ္ေပးရမယ္။ ကီလုိခ၊ ေလယာဥ္ေပၚ ခ်မ္းလုိ႔ ေစာင္ငွားတာက အစ ပိုက္ဆံေပးရလုိ႔ အားလံုး တြက္ၾကည့္လုိက္ရင္ စင္ကာပူ ေလေၾကာင္းန႔ဲ တူတူေလာက္ က်သြားပါတယ္။)

ဘာလီ သြားမယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္ကိုတည္းမယ္ ဘယ္သြားမယ္ဆုိတာ ခရီးစဥ္ ဆြဲဖုိ႔ လုိလာပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့ရံုးကလဲ အလုပ္ေတြ ဆက္တုိက္ က်လာပါတယ္။ အဲဒါန႔ဲ ဘယ္ေနရာကုိ သြားမယ္ ဘယ္ေနရာမွာ တည္းမယ္ ဆုိတ့ဲ တာဝန္ကို တစ္ေယာက္ေသာ သူမ (အသည္းေလး) ေပးလုိက္ပါတယ္။ ကုိယ္လဲ လက္လွမ္းမီသမွ် ေမးၾကည့္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားက အင္ဒိုနီးရွားမွာ ရွိတယ္ဆုိတ့ဲ ဘေလာ့ဂါ ကိုေသာမတ္စ္ကို ဆက္သြယ္ဖုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ကုိေသာမတ္က အင္ဒိုမွာ မေနေတာ့ပါဘူး။ ဘာလီပုိ႔စ္ကို ညႊန္းေပးတ့ဲ မိတ္ေဆြမ်ားအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ဘာလီ အေၾကာင္းကို Run Through ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ ေနစရာ တည္းစရာ ေပါမ်ားတယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ လည္စရာ ပတ္စရာေတြက မ်ားလြန္းလုိ႔ အားလပ္ရက္ရွည္ရွည္ မ်ားမ်ား ျပင္ဆင္ထားပါမွ ႏွ႕ံပါမယ္တ့ဲ...။ ဒီအတုိင္း သြားလဲ ရတယ္ . ဟိုေရာက္မွ တည္းခုိခန္း လုိက္ရွာလဲ အဆင္ေျပတယ္ လုိ႔ ညႊန္းၾကပါတယ္။ သို႔ေသာ္လည္း ကိုယ္တစ္ခါမွ မေရာက္ဖူးတ့ဲ အရပ္ေဒသ ျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း သူတုိ႔ ေျပာစကားမ်ား မရွိသည္က တစ္ေၾကာင္း နယ္ခံ မိတ္ေဆြ မရွိသည္က တစ္ေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ ဟိုတယ္ကို မသြားခင္ကပဲ ဘြတ္ကင္လုပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွ တစ္ခုမွ်ေဝခ်င္တာကေတာ့ ဘယ္အရပ္ေဒသကို မဆုိ သြားခ်င္တယ္ဆုိရင္ျဖင့္ Tripadvisor ဆိုတ့ဲ ဆိုဒ္ကေလးကို သြားၿပီး ဖတ္ၾကည့္ၾကပါလုိ႔...။ အစကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ေလ့ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ပုိင္း Today သတင္းစာက ခရီးသြား သတင္းေထာက္က ျမန္မာျပည္ ကို အလည္သြားတာ TripAdvisor ဖတ္ၿပီး သြားလည္တာ လုိ႔  ညႊန္းထားလုိ႔ အဲဒီ ဆုိဒ္ကို သြားဖတ္မိပါတယ္။ အဲဒီဆုိဒ္က တစ္ကမၻာလံုးက သူလက္လွမ္းမီသမွ် ဟိုတယ္၊ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္၊ အားလပ္ရပ္ သြားလည္ဖုိ႔ ေနရာ၊ Tourist Attractions စတာေတြကို တစ္စုတစ္စည္းတည္း ထားေပးတ့ဲ ေနရာပါ။ ဟိုတယ္ ဆက္ရွင္မွာ ဆုိရင္ ဟိုတယ္ တစ္ခုခ်င္းစီအလုိက္ ႏိုင္ငံအလုိက္ တင္ထားၿပီး အဲဒီ ဟိုတယ္ တစ္ခုခ်င္းစီရဲ႕ ေအာက္မွာ သြားေရာက္ တည္းဖူးသူေတြက ဆုိးသည္ ေကာင္းသည္ ေကာ္မန္႔ ေပးထားတာကို ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။

အဲဒါန႔ဲ အဲဒီ ဆုိဒ္ကေနတစ္ဆင့္ ဟိုတယ္အေၾကာင္းကို အရင္ ဖတ္ပါတယ္။ အသည္းေလးက သူ႔ေဖ့ဘြတ္ထဲက သြားဖူးတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီကလဲ အခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းပါတယ္။ TripAdvisor ကို ဖတ္ဖူးတ့ဲ အသည္းေလးက အႀကံေပးပါတယ္။ နာမည္ႀကီးဟုိတယ္ေတြကို လုိက္ၾကည့္ၿပီး အဲဒီေနရာနား တစ္ဝုိက္က ေစ်းသင့္တာေတြ ရွာဖုိ႔...။

အဲဒါန႔ဲ သူေပးတ့ဲ အႀကံအတုိင္း လုိက္ရွာပါတယ္။ ကမ္းေျခန႔ဲ ပိုနီးၿပီး လူစည္တ့ဲ ေနရာကို ေတြ႔ပါတယ္။ Kuta န႔ဲ Legian ကို ေတြ႔ပါတယ္။ Shopping Area, Night Life န႔ဲ Club ေတြက Kuta ဖက္မွာ ပိုမ်ားပါတယ္။ Jalan Legian တစ္ေလွ်ာက္၊ Jalan Poppies Lane 1,2 န႔ဲ အဓိအားျဖင့္ Jalan Patai Kuta တစ္ဝုိက္ေတြက အဓိက ေနရာ လူစည္တ့ဲ ေနရာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီနားတစ္ဝိုက္လုိက္ရွာၾကည့္ေတာ့ နာမည္ႀကီး Harris Resort Hotel ကို ေတြ႔တယ္။ ေနရာကုိလဲ သေဘာက်တာန႔ဲ TripAdvisor ထဲက Harris Hotel န႔ဲ ပတ္သက္တာကို ဖတ္မိတယ္။ ေနာက္ ဟိုတယ္ ဘြတ္ကင္ ဆုိဒ္ တစ္ခုျဖစ္တ့ဲ Agoda ထဲမွာလဲ Rating ေတြ ေပးထားတာ 4 Stars 5 Stars ေတြ ျပည့္ေနေတာ့ ေနရာကို ေရြးျဖစ္ပါတယ္။  Kuta နား တစ္ဝိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေစ်းႏႈန္းကို စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ၂၀၀ ေက်ာ္ ျဖစ္ေနတာန႔ဲ လက္ေလွ်ာ့ၿပီး သူ႔အနား တစ္ဝုိက္က ဟုိတယ္ေတြ ရွာတယ္။

Harris Hotel က ကမ္းနားလမ္း ျဖစ္တ့ဲ Jalan Pantai Kuta ေပၚမွာ ရွိတာပါ။ ကမ္းေျခန႔ဲ အဲဒီလမ္းပဲ ျခားၿပီး ကမ္းေျခကို မ်က္ႏွာမူၿပီး အေနာက္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူ ေဆာက္ထားတ့ဲ ဟုိတယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ေဘးနားက လမ္းသြယ္ေလးက Jalan Poppies Lane 2 ပါ။ အဲဒီလမ္းသြယ္ေလးထဲမွာ ေစ်းသက္သာတ့ဲ ဟိုတယ္
သြားေတြ႔ပါတယ္။ Dekuta Hotel ပါတ့ဲ...။

 Dekuta Hotel ရဲ႕ အတြင္းခန္း

                                                                 Dekuta Hotel  ရဲ႕ ေရကူးကန္။


ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ Best Western Resort Hotel  ျဖစ္ပါတယ္။ 

ဟိုတယ္ ႏွစ္ခုစလံုးကို တည္းဖူးသူေတြက TripAdvisor မွာပဲ Comment ေတြ ေပးထားတာ ေတြ႔ေတာ့ အခ်ိန္ေပး ဖတ္ၾကည့္တယ္။

Dekuta ဟိုတယ္က အိမ္သာထဲက Seawage အနံ႔ေတြ ထြက္တယ္တ့ဲ။ ဟိုတယ္ေဘးက လူေနအိမ္မွာ ၾကက္ေတြ ေမြးထားလုိ႔ မနက္မနက္ဆုိ ၾကက္တြန္သံေတြ ၾကားရတယ္တ့ဲ။ Best Wentern ဟိုတယ္ကေတာ့ အခန္းက်ဥ္းၿပီး ျခင္ကိုက္တယ္။ ေဘးနားမွာ Construction Site ရွိေနၿပီး အသံ ဆူညံမႈေတြ ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေလာေလာလတ္လတ္ တည္းဖူးသူေတြက မွတ္ခ်က္ေရးထားတယ္။ အဲဒါန႔ဲ Harris ကိုပဲ တည္းမယ္ လုပ္ခါမွ ေကာ္မန္႔ေတြ ျပန္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူလဲပဲ ေဘးနားမွာ ေရွ႕နားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းခြင္ ရွိေနလုိ႔ အသံ ဆူညံၿပီး Beach ကိုလဲ မျမင္ရေတာ့တ့ဲ အေၾကာင္း ေရးထားျပန္ေရာ...။

ကိုယ္ကလဲ လူစည္ကားတ့ဲ Kuta ဧရိယာပဲ လုိခ်င္တာ ဆုိေတာ့ ေနာက္ဆံုး ေတြ႔ထားတ့ဲ Dekuta န႔ဲ Best Wentern ထဲက တစ္ခုခုကို ေရြးဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ တစ္ညလံုး ျခင္ကိုက္မယ့္ ဟုိတယ္ကို ပယ္လုိက္ၿပီး Dekuta ကို ဖုန္းဆက္ၾကည့္တယ္။ အဲဒီက Reception ႕က ညဆုိင္းက်တ့ဲ Ivan ဆိုတ့ဲ ဝန္ထမ္းကို အန႔ံဆိုးအေၾကာင္း စံုစမ္းတာေပါ့။ အြန္လုိင္းဆုိဒ္ေတြမွာ ဖတ္ရတယ္။ အဲဒါ အေျခအေန ဘယ္လုိ ျဖစ္လဲ ဘာညာ ဆုိေတာ့ စည္ပင္ဖက္က ပုိက္လုိင္းေတြေၾကာင့္ သူတုိ႔ ဟုိတယ္ တင္မက အနီးအနားက ဟုိတယ္ေတြပါ ထိခုိက္တယ္ ဆုိတ့ဲ အေၾကာင္း၊ အခုေတာ့ စည္ပင္ကလဲ ျပင္ၿပီးသြား၊ သူတုိ႔လဲ ျပင္ဆင္ၿပီး ပိုက္အသစ္ေတြ လဲလုိက္လုိ႔ အနံ႔အသက္ မရွိတ့ဲ အေၾကာင္း အာမခံပါတယ္။

အဲဒါန႔ဲ Dekuta Hotel ကို ဘြတ္ကင္လုပ္ဖုိ႔ Agoda ကို ဘြတ္ကင္ တင္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔ေစ်းက ဟိုတယ္ရဲ႕ ဝဘ္ဆုိဒ္ကေန တုိက္ရုိက္ သြားဘြတ္ကင္ လုပ္တာထက္ ေစ်းနည္းနည္း မ်ားေနလုိ႔ ဟိုတယ္ကေနပဲ ဟိုတယ္ကို ဘြတ္ကင္ တင္ပါတယ္။ Discount Promotion ဘာညာ ႏ႕ႈတ္လုိက္ေတာ့ အသားတင္ ၄ ည ၅ ရက္စာကို စင္ကာပူ ေဒၚလာ ၃၀၄ က်ပ္ က်သင့္ပါတယ္။ မနက္စာ အပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုယ့္ခရဒ္ဒစ္ကဒ္ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းေတြ အကုန္ထည့္ၿပီး ဘြတ္ကင္ တင္လုိက္ပါတယ္။ ေရကူးကန္ဖက္ကို မ်က္ႏွာမူတ့ဲ အျခမ္းကို ေပးဖုိ႔ Request လုပ္ပါတယ္။ ပိုက္ပိုက္ေတာ့ မျဖတ္ေသးပါဘူး။ Check In လုပ္မွ ေငြသားန႔ဲ ေပးေခ်မလား ကဒ္န႔ဲ ေပးမလား ဆိုတ့ဲ အခ်က္ေပၚ မူတည္ၿပီး တည္းခိုခ ရွင္းေပးရပါမယ္။

ကိုယ့္ဖက္က လုိအပ္တ့ဲ အခ်က္အလက္ေတြ နာမည္၊ ကဒ္ Info: ေတြ ျပည့္စံုၿပီ။ ဟိုတယ္ကလဲ ကုိယ့္ကဒ္သည္ တရားဝင္ျဖစ္ေၾကာင္း အတု မဟုတ္ေၾကာင္း စစ္ေဆးၿပီးတာန႔ဲ ဟုိတယ္ Booking Confirmation ကို ကိုယ့္ အီးေမးလ္ထဲကုိ ပို႔လာပါမယ္။ အဲဒါကို ပရင့္ ထုတ္ထားဖုိ႔ လုိပါမယ္။

ဟိုတယ္ ဘြတ္ကင္ ရေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာသြားပါတယ္။

နားပါဦးမယ္ ေဒၚေအးၾကြယ္....။

P.S : ထံုးစံအတုိင္းပဲ ေလေပါေနတာေၾကာင့္ လုိရင္း မေရာက္ေသးပါေၾကာင္း...။ :P