အဆင္မေျပျခင္းမ်ား

ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ပါေသာ ေနာက္ခံကားေပၚ မီးထုိးေစ။
႐ုပ္ရွင္ ႐ိုက္ကြင္းတစ္ခု၏ အျပင္အဆင္။
မိတ္ကပ္အေဖြးသားျဖင့္ မင္းသား ႐ိုက္ကြင္းေပၚတက္လာ။

ဒါ႐ိုက္တာ (စိတ္ထဲေတြး)။ ။ လုပ္ခ်လာျပန္ၿပီ။ သဘာဝ အတုိင္းလုိခ်င္ပါတယ္ဆို။
မင္းသား။ ။ ဗ်ိဳ႕... ဆက္တင္ေတြကလဲ မလန္းပါလား။ နည္းနည္းေမွာင္ေပးလုိက္ရင္ ေကာင္းမယ္။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ဟုတ္က့ဲ မင္းသား။ (ေနာက္ဘက္သို႔လွည့္၍) ေဟ့ ဆလုိက္ႏွစ္လံုးေလွ်ာ့မယ္။
မီးသမား။ ။ ဗ်ာ ဆရာ။ ႀကိဳးသြယ္ထားတာ အားလံုးတစ္ဆက္တည္း ျဖစ္ေနတယ္။ ျဖဳတ္လုိ႔ မရဘူး။ (ခုနက ငါ ၃ လံုးပဲ တပ္မယ္ဆုိတာကို ဆရာႀကီး လာလုပ္ခ်င္ေသးတယ္။)
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ဟာ မင္းအေတာ္ ရွည္တ့ဲ ေကာင္ပဲ။ ေလွ်ာ့ဆုိေလွ်ာ့ကြာ။ (ကေတာက္ မင္းသား ေနာက္က်ေနလုိ႔ အလုပ္မျဖစ္ရတ့ဲ ၾကားထဲ)

မင္းသား။ ။ ကဲ ႐ိုက္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ၂ခန္းပဲ ႐ိုက္ႏိုင္မယ္။ တစ္ျခား ကူးစရာ ရွိေသးတယ္။ ဟိုမွာ မမ ေစာင့္ေနတယ္ဗ်။ သူန႔ဲ မ႐ိုက္ျဖစ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္ ကြဲမယ္။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ဟုတ္က့ဲ မင္းသားကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေစာင့္ေနတာ။ ကင္မရာမင္းေတြ အသင့္ျပင္မယ္။
ကင္မရာမင္း ၁ ။ ။ အသင့္ပဲ ဆရာ။
ကင္မရာမင္း ၂။ ။ ကၽြန္ေတာ့္ ထေရာ္လီက ဂ်မ္းျဖစ္ေနတယ္။ ေကာင္ေလးတြန္းတာ ဟိုနားက မီးႀကိဳးတင္တ့ဲ ေနရာမွာ ထစ္ေနတယ္။
ကင္မရာမင္း ၃။ ။ မင္းသားကို ကၽြန္ေတာ္ ကလုိ႔စ္အပ္ပ္ ဆြဲတာ တစ္အားေဖြးေနတယ္။
ကင္မရာမင္း ၄။ ။ ဆရာ ေကာင္းကင္ဆုိင္းႀကိဳးက မခုိင္ဘူး ထင္တယ္ ဆရာ။

ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ (စိတ္ညစ္ညဴးစြာျဖင့္) ဟာ ဘာလုိ႔ ခုမွ လာေျပာေနတာလဲ။ ခုနက ေစာေစာစီးစီး ႀကိဳလုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ စက္သမား ခင္ဗ်ားမီးႀကိဳးကို အေပၚကေန ဆြဲလုိက္ဗ်ာ။ ႀကိဳးဆြဲ.. မင့္ႀကိဳးအသစ္လဲလုိက္။ ငါမေန႔က ဝယ္လာတာ ရွိတယ္။ (မင္းသားဖက္လွည့္၍) မင္းသား မိတ္ကပ္ နည္းနည္း ေလွ်ာ့ရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။ ေမာ္နီတာမွာ မင္းသား နည္းနည္း ေတာက္ေနတယ္။
မင္းသား။ ။ ဟာ.. ကၽြန္ေတာ္ သီခ်င္းဆုိစရာ ရွိေသးတယ္ဗ်။ ေနာက္ ခင္ဗ်ား မိတ္ကပ္ဆရာ ဟိုေကာင္န႔ဲ ကၽြန္ေတာ္ မျပင္ခ်င္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ မိတ္ကပ္ဆရာပဲ ေခၚလုိက္မယ္။ (ဆဲလ္ဖုန္း ထုတ္၍ေျပာ) သႏၱာ ငါ့ဆီကို အခုလာ။ အရင္ေနရာပဲ။ ဟိုကို ေနာက္မွပဲ သြားေတာ့။

အခ်ိန္မ်ား တစ္ေရြ႔ေရြ႔ ကုန္ဆံုး။

မိတ္ကပ္အကုန္ျပင္ၿပီး၊ ႀကိဳးျပင္တပ္ၿပီး။

ဒါ႐ိုက္တာ ။ ။ ကဲ အားလံုး အသင့္ျဖစ္ရင္ ႐ိုက္မယ္။ ရယ္ဒီ ဝမ္းတူးသရီး။ Take 1, Scene 1
မင္းသား။ ။ ဟိုး ဟိုး.. ကၽြန္ေတာ့္ကို စကရစ္ေပးဦးေလ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕။
ဒါ႐ုိက္တာ။ ။ မင္းသားကို ဟိုတစ္ေန႔က ေပးထားတယ္ေလ။ အဲဒါရဲ႕ အဆက္ပဲ။
မင္းသား။ ။ အဲ.. (မလံုမလဲျဖင့္) ဘယ္နားထားမိမွန္း မသိဘူး။ တစ္စံုေလာက္ ေပးပါဦး။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ဟင္ ဒုကၡပဲ။ ဒီအခန္းက မင္းသားအခန္းေနာ္။ မုဒ္အျပည့္န႔ဲ ဝင္ရမွာ။
မင္းသား။ ။ အုိး.. ရတယ္။ ခဏေလး က်က္လုိက္ရင္ ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က လုပ္လာတာ ၾကာၿပီ။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ျဖစ္ပါ့မလား မင္းသား။
မင္းသား။ ။ ျဖစ္တယ္ ေပးမွာသာ ေပးစမ္းပါ။ ဟိုဘက္ကြင္း မကူးႏိုင္ပဲ ေနဦးမယ္။

ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ကဲ... ကဲ မင္းသားကို တစ္စံုေပးလုိက္ေဟ့။ ျမန္ျမန္။
မင္းသား စာရြက္ကို ကိုင္၍ တစ္တြတ္တြတ္ က်က္။ (၁၀ မိနစ္ခန္႔)

မင္းသား ။ ။ ကဲ ရၿပီ။ စမယ္။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ (မယံုႏုိင္ေသာ မ်က္ႏွာျဖင့္) မင္းသား ဒိုင္ေတြက တစ္လံုးလြဲလုိ႔ မရဘူးေနာ္။ ေနာက္ၿပီး ဒီေကာင္က ကလို႔စ္အပ္ပ္
မင္းသား။ ။ (မ်က္စိတစ္ဘက္မွိတ္လ်က္ လက္မေထာင္ျပေစ) အုိေကပါ။

ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ကဲ ႐ိုက္မယ္။ Take 2, Scene 1
........
.......
.......
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ကတ္.. ကတ္... မင္းသား စကားလံုးေတြ မွားေနတယ္။
မင္းသား။ ။ ေနာက္မွ ျပန္ဒပ္ပ္ လုပ္လုိက္မယ္ေလ။ အခ်ိန္မရဘူး။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ လုိက္ဖ္သြင္းတာ ပိုေကာင္းပါတယ္။ ျပန္ဒပ္ပ္မယ္ဆုိရင္လည္း စကားလံုးေတြ မွန္ေအာင္ လစ္ပ္ဆင္းင္ လုပ္ႏိုင္မွ ေကာင္းတာေပါ့။
မင္းသား။ ။ ဟာဗ်ာ။ (စိတ္႐ႈပ္သြားေစ။)
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ျပန္႐ိုက္မယ္ေဟ့။ Take 2, Scene 1
.....
....
Take 4, Scene 1
Take 5, Scene 1
Take 6, Scene 1
Take 7, Scene 1

ေနလံုးႀကီး အေနာက္ေဂါယာကၽြန္းသို႔ ေမးတင္သြား........

ကဲကဲ.. ေတာ္ပါၿပီ။ ျဖတ္ညွပ္ဆက္ပဲ လုပ္ေတာ့မယ္။ မင္းသားလဲ သြားစရာ ရွိေသးတယ္။ အားလံုး ပစၥည္းသိမ္းမယ္ေဟ့။

ဒါ႐ိုက္တာ ေမာေမာႏွင့္ ေဆးျပင္းလိပ္ကို ခဲကာ အနားယူေနေစ...။ စက္အဖြဲ႔ မီးအဖြဲ႔မ်ား ပစၥည္းသိမ္းေစ။
ထုိစဥ္ ကင္မရာမင္း ၁ မွ ဒါ႐ိုက္တာ အနား မရဲတရဲ ခ်ဥ္းကပ္လာေစ။
ကင္မရာမင္း ၁။ ။ ဆရာ.. ဆရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မဆူန႔ဲေနာ္။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ဘာလဲကြ။ ဒီေန႔အတြက္ အလုပ္ေတြ ၿပီးသြားၿပီေလ။ ဘာေျပာစရာရွိလုိ႔လဲ။ ဘာအမွား လုပ္လုိ႔လဲ။
ကင္မရာမင္း ၁။ ။ အခု စက္သိမ္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကင္မရာ စစ္ၾကည့္ေတာ့ ဖလင္မပါပဲ ႐ိုက္မိတယ္ ဆရာ။
ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ ေဟ။ (လန္႔ျဖတ္၍ ေခါက္ကုလားထုိင္တြင္ ထုိင္ရက္မွ ကိုယ္မတ္လာေစ။)
ကင္မရာမင္း ၂။ ။ ဟာ ကၽြန္ေတာ့္ထဲမွာလဲ မထည့္လုိက္မိဘူး။
ကင္မရာမင္း ၃။ ။ ဟင္ ကၽြန္ေတာ္ မေန႔က ေသခ်ာထည့္ထားတာ အခုမရွိေတာ့ဘူး။
ကင္မရာမင္း ၄။ ။ ဟင္ ကၽြန္ေတာ့္စက္ထဲလဲ မရွိဘူး။

ဒါ႐ိုက္တာ။ ။ (အဆမတန္ ျပဴးထြက္ေနေသာ မ်က္လံုးျဖင့္ေအာ္ ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ေစ) ေဟ။

ပါးေစာင္တြင္ခဲထားေသာ ေဆးလိပ္ လံုခ်ည္ေပၚ က်သြားရာမွ မီးေပါက္ေစ....။
အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

ဤတြင္ တစ္ခန္းရပ္