ေပါက္တတ္ကရ အိတ္တီ့ အပိုင္း (၉)

ဒီေန႔ ၾကာသပေတးေန႔ ဇူလိုင္ ၉ ရက္ေန႔။
အာေခါင္န႔ဲ ႏွာေခါင္းၿပြန္ ႏွစ္ခု ဆံုတ့ဲေနရာမွာ နာသလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။ ဟိုတစ္ညေတြဆီက အက်ီၤခၽြတ္န႔ဲ ေနခ့ဲတ့ဲ ဒဏ္ေတြေပါ့။ ခ်က္ခ်င္း မျဖစ္ပဲ စုၿပီးခါမွ ျဖစ္ေနတယ္။ ခုတစ္ေလာ တုပ္ေကြးေလးမ်ား ေခတ္စားေနေတာ့ ေကြးမလား မသိဘူး။ ရာသီဥတုက ေအးတ့ဲဘက္ကို ကဲလာတယ္။ ညဆို ေစာင္ပါးပါးေတာင္ ၿခံဳေနရတယ္။ အိပ္ရာခင္း မေလွ်ာ္ရတာ တစ္ပတ္ေတာင္ ေက်ာ္သြားတယ္။ ဒီစေနေတာ့ ေလွ်ာ္လိုက္မယ္ေလ။ စကားမစပ္ အိမ္မွာ တီဗီြ အသစ္လဲလိုက္တယ္။ ၿမိဳးလမ္းညႊန္ေပးလို႔ပါ။ ခုေတာ့ စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာန႔ဲ ၾကည့္ေနတယ္။ အရင္ အိမ္ရွင့္တီဗီြက စီအာတီ အမ်ိဳးအစား။ ၾကည့္လာတာ ၾကာၿပီ။ လမုတ္မရွိ ဘာမရွိ။ ခ်န္နယ္ ေျပာင္းခ်င္ရင္ ေရွ႕က ဘုသီးေလး သြားႏွိပ္၊ ပိတ္ခ်င္ရင္ ပါဝါခလုတ္ကို ေထာက္ကနဲ ႏွိပ္။ မ်က္ႏွာျပင္ ေဘးႏွစ္ဘက္ အလယ္ကေန အတြင္းကို က်ံဳ႕လာတယ္။ ၾကာရင္ ပ်က္ေတာ့မွာပဲ ဆုိၿပီး ပစ္ထားတာ။ ျပင္မယ္ဆုိ ၂၀၀ ေက်ာ္တ့ဲ။ ေတာ္ပါၿပီေလ။ ဆင္ဖုိးထက္ ခၽြန္းဖုိးၾကီးေနတယ္။ အခု အသစ္ေလးန႔ဲဆိုေတာ့ ဟန္က်။

အဲ.. ခုတစ္ေယာ စက္ပစၥည္းန႔ဲမ်ား ႏွစ္ပါးသြားရမလား မသိဘူး။ အရင္ အင္တာနက္လုိင္း ေလွ်ာက္တုန္းက အခမ့ဲေပးတ့ဲ HP iPaq 612C ဆိုတ့ဲ ဖုန္းေလးေပါ့။ ေနာင္ေတာ္ႀကီးသံုးေနတာ။ သူက Touch Screen န႔ဲ Key Pad ပါတာေလး။ ခုေတာ့ Touch Screen ဘယ္ဘက္ခလုတ္ကို ႏွိပ္ရင္ အဆင္ေျပေနေပမယ့္ ညာဘက္က ခလုတ္ကို ႏွိပ္ရင္ ဘယ္ဘက္ကိုပဲ Active ျဖစ္ေနတယ္။ တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ျပင္ၾကည့္ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပဘူး။ သူက WinMo လို႔ေခၚတ့ဲ Windows Mobile 6.0 အမ်ိဳးအစား စက္ေမာင္းႏွင္စနစ္ ကို သံုးထားတာေလ။ ဝင္းဒုိးဆိုတာ ဒီေမာင္က ကၽြမ္းေနၿပီးသားဆုိေတာ့ ကလိတာေပါ့ဗ်ာ။ ဘယ္လိုမွ ျပန္ျပင္လို႔ မရတာန႔ဲ စက္ထဲမွာ ပါလာတ့ဲ Factory Setting ဆိုတာကို ႏွိပ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေအးေရာ။

ဒါန႔ဲ အဆင္ေျပသြားတယ္လို႔ မေမွ်ာ္လင့္ပါန႔ဲ။ ဖုန္းကို ပါဝါျပန္ပိတ္ၿပီး ျပန္ဖြင့္ေတာ့ ပံုမွန္အတုိင္း ဝင္ဒိုးအသစ္ တင္သလိပါပဲ စက္ကို Touch Function အလုပ္လုပ္ေအာင္ Calibration ဆိုတာ လုပ္ေပးရပါတယ္။ သူျပတ့ဲ ပိြဳင့္ေတြမွာ ကိုယ္က stylus ပဲန္ေလး တစ္ေခ်ာင္းန႔ဲ လိုက္ေထာက္တာေပါ့ဗ်ာ...။ ေသခ်ာေအာင္ သူျပတ့ဲ တားဂက္ အလယ္ကို ေထာက္ၿပီး ေထာက္ထားတာကို သေဘာတူေၾကာင္း ဖိေပးရတယ္ဗ်။ အဲဒီက်ေတာ့မွ စက္က တစ္ျခား ပိြဳင့္ကို ျပၿပီး ထပ္ႏွိပ္ခိုင္းတယ္။ ဘယ္၊ ညာ၊ အေပၚ၊ ေအာက္၊ ေထာင့္ေလးေထာင့္န႔ဲ အလယ္တည့္တည့္မွာ ပိြဳင့္ေတြ ႏွိပ္ၿပီးတာန႔ဲ အစကို ျပန္လည္သြားတယ္။ ေအာ္ ကိုယ္လုပ္တာ မတိက်လို႔ သူအစက ျပန္လုပ္ခိုင္းတာ ေနမွာဆုိၿပီး ျပန္လုပ္ေပးေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစကိုပဲ ျပန္ျပန္ လည္ေနေတာ့ ဒါ မျဖစ္ေခ်ဘူး ဆုိၿပီး စက္ကို ပါဝါပိတ္ ျပန္ဖြင့္လုပ္ေသာ္ျငား ဘယ္လိုမွ အဆင္မေျပေတာ့ပါ။

ဒါန႔ဲ ဆားဗစ္စင္တာကို ညႀကီး ၁၂ နာရီေလာက္မွာ ဆက္သြယ္ရတာေပါ့။ ဒီအခ်ိန္ႀကီးေတာ့ ဖုန္းsupport ေတာ့ ဘယ္ေပးေလာက္ေတာ့မလဲ။ HP Website ထဲမွာ Online Chat Support ဆိုတာ ရွိေနေတာ့ အဲဒါကို အားကိုးရတာေပါ့။ အိႏိၵယနာမည္န႔ဲ အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ေယာက္ တက္လာပါတယ္။ သူက ျဖစ္ေၾကာင္းရယ္ ကုန္စင္ကို စံုကလံုေစ့ေနေအာင္ ေမးျမန္းၿပီးသကာလ သူေျပာတ့ဲအတုိင္း လုိက္လုပ္ပါတ့ဲ။ သူေျပာတာေတြက ကိုယ္လုပ္ၿပီးသား၊ စမ္းၿပီးသားေတြ ျဖစ္ေနတယ္။ လုပ္ၿပီးသားလို႔ ေျပာေပမယ့္လဲ ကိုေရႊအိႏိၵယက လက္မခံပဲ သူေျပာတ့ဲ အတုိင္း step by step လုပ္ေပးပါတ့ဲ။ အတြႏ္႔မတက္န႔ဲ ဆုိတ့ဲ သေဘာ။ ေအးေပါ့ေလ. လုပ္ရတာေပါ့။ လုပ္တယ္။ မရပါ။ ေနာက္တစ္နည္း ေျပာင္း မရ...။ ေနာက္တစ္နည္း မရ။ သူေျပာတာေတြက ေမာင္ဘိြဳင္း လုပ္ၿပီးသားေတြ။ ေနာက္ဆုိ သူတုိ႔ support မွာ ကိုယ္ပဲ သြားလုပ္ေတာ့မယ္။ ဆုိေတာ့ မနက္ ၃း၃၀ နာရီ ေလာက္ ေရာက္သြားတယ္။ ကိုယ္လဲ အိပ္ခ်င္ေတာ့တာန႔ဲ မလုပ္ေတာ့ဘူး ဆုိၿပီး စက္ပိတ္ အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ေနာက္မွ အလက္ဇႏၷားလမ္းထဲက သူတို႔ ဆားဗစ္စင္တာကိုပဲ ပို႔ေတာ့မယ္။ အထဲက 4GB memory card ေလးေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ ျဖဳတ္ထားလိုက္တယ္။

ဟိုတစ္ေလာက ေမာင္မင္းႀကီးသား ထုိင္းက ဘေလာ့ဂါတစ္ေယာက္န႔ဲ ေတြ႔ဖုိ႔ခ်ိန္းတ့ဲဲညမွာ ဖူနန္ကို ေရာက္ျဖစ္ေသးတယ္။ အေပၚဆံုးထပ္က Challenger မွာ တီဗီြန႔ဲခ်ိတ္ဖုိ႔ ေကဘယ္လုိက္ရွာေနတာ။ HDMI Cable ေပါ့။ ေရႊ၂၄ ကာရက္ ကြပ္ထားတယ္ ဆုိတ့ဲ အမ်ိဳးအစားကို ၃ မီတာ အစားထဲက ဝယ္လာတယ္။ HDMI 1.3 အမ်ိဳးအစားေပါ့။ ေအာ္ဒီယို၊ ဗီြဒီယို ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးကို တစ္ႀကိဳးထဲ သြားတယ္။ HD data မ်ားကို streaming ေကာင္းေကာင္း ပို႔ႏုိင္တယ္ ဆုိပဲ။

ဖူနန္ကေန အင္းေလးကို ေရာက္ခ့ဲတယ္။ ထုိင္းက လာလည္တ့ဲ ဘေလာ့ဂါန႔ဲ ေတြ႔တယ္။ ေနာက္ စင္ကာပူက ဘေလာ့ဂါမမ တစ္ေယာက္န႔ဲ ေတြ႔တယ္။ စားၿပီး ေသာက္ၿပီး ဒူးရင္းသီးဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခ့ဲတယ္။ (စကားမစပ္ အဲဒီေန႔က ငါးခူေၾကာ္ ေတာ္ေတာ္ငန္တယ္။) ဒါ့ပံုေတြ ႐ိုက္လို႔ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မိုးႀကိဳးခ ခံရတ့ဲ ျခေသၤ့ကို သြားတယ္။ ေနာက္ ဝမ္းဖူလာတန္ကေန ဖူလာတန္ ဟိုတယ္ကို ေျမေအာက္ဥမင္ကေန ေလွ်ာက္ျပန္ခ့ဲတယ္။ ဘုတ္ကီးနားေရာက္ေတာ့ လမ္းခြဲျပန္တယ္။

Blu Ray Player မ်ား လိုက္ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သူ႔မွာ ဗားရွင္းေတြ သံုးမ်ိဳး ရွိသတ့ဲ။ profile 1.0, profile 1.1, profile 2.0 ဆုိၿပီး ခြဲထားသတ့ဲ။ profile 1.0 က စစဦးဆံုး ပေလယာေတြမွာ ပါလာတာ ျဖစ္တယ္။ သူက ဘလူးေရး အေခြေတြကို ၾကည့္႐ံုသာ ၾကည့္ႏုိင္တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ profile 1.1 ပေလယာမ်ားမွာက်ေတာ့ မူရင္းဇာတ္လမ္း ၾကည့္ေနတုန္း scene တစ္ခုေရာက္ေနရင္ အဲဒီ scene ကို ဘယ္လုိ ႐ိုက္ခ့ဲရတယ္ ဆုိတာကို သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ား၊ ဒါမွ မဟုတ္ ဒါ႐ိုက္တာက ေျပာျပတာကို ပံုအေသးေလးန႔ဲ ေထာင့္မွာေပၚေနေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္တ့ဲ function လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး အမ်ိဳးအစား ျဖစ္တ့ဲ profile 2.0 က်ေတာ့ ပေလယာမွာ အင္တာနက္န႔ဲ ခ်ိတ္ဆက္ဖုိ႔ Ethernet Port, USB port မ်ား ပါလာၿပီး အေခြတစ္ေခြ ထည့္လိုက္ရင္ အဲဒီ အေခြန႔ဲ ပါတ္သက္တာေတြကို အင္တာနက္ကေန ေဒါင္းလုဒ္ ေအာ္တုိလုပ္ေပးတ့ဲ ဖန္ရွင္ ပါတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးရ သတင္းမ်ားအရ အဆုိပါ profile ေတြဟာ ဘလူးေရး နည္းပညာ စထြင္ကတည္းက ေတြ႔ရွိၿပီးသား ျဖစ္ေပမယ့္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားက တစ္ခါတည္း ထည့္ေပးလိုက္ရင္ စားေပါက္ပိတ္မွာ စိုးရိမ္ၾကၿပီး တစ္ဆင့္ၿပီးတစ္ဆင့္ အဆင့္ဆင့္ ထုတ္ေရာင္းတာ လို႔ ဆုိပါတယ္။ အဲဒီအခ်က္ေတြေၾကာင့္ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ထုတ္လုပ္သူေတြဟာ အသစ္အဆန္း မဟုတ္တ့ဲ ဒီနည္းပညာကို profile ထိန္ခ်န္ျခင္း မျပဳပဲ အကုန္ထည့္သြင္းၿပီး ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ ျပင္ဆင္ေနပါ့တယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ေစ်းႏႈန္းေတြဟာ ထုိးက်လာေတာ့မယ္ ဆုိတာပါပဲ။ အရင္တုန္းက ဘလူးေရး ပေလယာတစ္ခုဟာ ေထာင္ဂဏန္းခ်ီ ေပးရပါတယ္။ အခုေတာ့ ရာဂဏန္း အနည္းငယ္သာ က်သင့္ေတာ့မယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဘလူးေရး ဆိုတာ အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာရရင္ေတာ့ ပံုေဖၚစြမ္းရည္ ၁၉၂၀ x ၁၀၈၀ ရွိတ့ဲ နည္းပညာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပံုေဖၚစြမ္းရည္ မ်ားေလ ႐ုပ္ပံုမ်ား အေသးစိတ္ျမင္ရေလ ျဖစ္ပါတယ္။