ေခမာရဌ္ တမ္းခ်င္း (၃)

ႏိုင္းႏိုင္းတစ္ေယာက္ မိုင္းလား/က်ိဳင္းတံုသြားေတာလား ေတြ တင္ထားတာ ဖတ္လိုက္ရလို႔ အိမ္လြမ္းစိတ္ေတြ ပိုတိုးလာတယ္...။

ပံုေတြကို ၾကည့္ရတာ ကိုယ္အရင္ျပန္သြားတုန္းကေလာက္ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ ေျပာင္းလဲသြားတာ မရွိဘူး...။
လူေတြကပဲ ေရာင့္ရဲလြန္းတာလား ... ??? တိုးတက္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းကပဲ ေရာက္မလာေသးတာလား???

ပံုေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဘုရားႀကီးနားတစ္ဝိုက္ ေမ်ာက္႐ႈံးေအာင္ ေဆာ့ခ့ဲတာေတြ အမွတ္ရတယ္...။
နာရီမပါပဲန႔ဲ ဘုရားႀကီးရဲ႕ ဘယ္ေနရာကို ေနထိုးခ့ဲရင္ ဘယ္ႏွစ္နာရီ ထိုးၿပီဆိုတ့ဲ အထိကို ေျပာႏိုင္ေအာင္ ကၽြမ္း၀င္ခ့ဲတ့ဲ ေနရာ...။

Photo Credit : ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ဒီပံုမွာဆိုရင္ ေနရိပ္က ဘုရားႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္မုခ္မွာ မုခ္ထိပ္ပိုင္းကို ေရာက္ေနၿပီ...။ ဒါဆို ဒီဓါတ္ပံု ႐ိုက္ေနခ်ိန္ဟာ ညေနေစာင္း ၃နာရီန႔ဲ ၄ နာရီၾကား ပဲ...။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္က ဒီမွာ ညႊန္းခ့ဲဖူးတ့ဲ က်ိဳင္မိန္း လို႔ေခၚတ့ဲ ၿမိဳ႔လည္ ေညာင္ပင္ေအာက္နားကေန ႐ိုက္ထားတာ။ ညာဘက္က ကားလမ္းရဲ႕ ဟုိဘက္မွာဆို “ဟိုခံု ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္” ရွိတယ္။ ဂံုရွမ္းစာန႔ဲ စာသင္သံဃာေတာ္မ်ားန႔ဲ စည္ကားတ့ဲ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပါ...။ ဘယ္ဘက္လမ္းကေန အေပၚဘက္ကို နည္းနည္း ထပ္သြားလိုက္ရင္ က်ိဳင္းတံု ေဟာ္တယ္သစ္ (ယခင္ ေစာ္ဘြားေဟာ္၊ နန္းေတာ္) ကို ေရာက္မွာပါ...။

Photo Credit : ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ေဟာ.. ဒီပံုက်ေတာ့ ခုနက ဘုရားႀကီးကို ႐ိုက္ေနတ့ဲ ေနရာကေန ေက်ာဘက္ ျပန္လွည့္ၿပီး ႐ိုက္တာ...။ အုတ္တီတိုင္း နီနီန႔ဲက “ဟိုခံု ပရိယတၱိ စာသင္တိုက္” ေပါ့...။ ဆိုင္တန္းလ်ား ေဘးနားက ကုန္းေစာင္းလမ္းေလး အတိုင္း ဆင္းလိုက္ရင္ ၿမိဳ႕မ ေဘာ္လုံုးကြင္းကို ေရာက္မယ္...။ အဲဒီလမ္းေလးရဲ႕ ညာဘက္မွာ တင္းနစ္ကြင္း ရွိတယ္...။ ဘယ္ဘက္မွာ အရင္က ကေလးေတြ ကစားဖို႔ လုပ္ထားတ့ဲ ပန္းၿခံေလး ရွိမယ္...။ ေဘာလံုးကြင္းကို ေက်ာ္သြားရင္ ေနာင္လ်န္႔လို႔ ေခၚတ့ဲ ရပ္ကြက္ ကိုေရာက္တယ္...။ အဲဒီ ရပ္ကြက္မွာ ေန႔လည္ကေန ညေနေစာင္းအထိ မုန္႔ပဲသြားေရစာေတြ ေရာင္းတ့ဲ မုန္႔တန္းေလး ရွိတယ္...။ အဲဒီ မုန္႔တန္းကို ေက်ာ္သြားရင္ ေနာင္တံုကန္ကို ေရာက္ၿပီ...။

Photo Credit : ႏိုင္းႏိုင္းစေန

အေပၚက ပံုကေတာ့ ဝါးက်ည္ေတာက္ေတြကို မီး ႐ႈိ႕ေနတာ မဟုတ္ဘူး...။ အဲဒါ အထဲမွာ ေကာက္ညင္းေတြကို အုန္းရည္န႔ဲ ထည့္ၿပီး အုန္းခြံန႔ဲ ပိတ္ထားတ့ဲ ရွမ္း႐ိုးရာ အစားအေသာက္ တစ္မ်ိဳးေပါ့။ “ေခါက္လံ” လို႔ ေခၚတယ္။ ဝါးက်ည္ေတာက္ ထမင္းေပါ့။ မီးန႔ဲ ကင္ၿပီး အထဲက ေကာက္ညွင္းေတြ က်က္ေလာက္ရင္ အျပင္က မီးကၽြမ္းသြားတ့ဲ အခြံေတြကို ဓါးန္႔ ခုတ္ခုတ္ၿပီး ဖယ္...။ စားလို႔ရၿပီ...။ ပြဲေတာ္ေတြ ဘာေတြ က်င္းပခ်ိန္ဆိုရင္ လံုၿခံဳေရး အရ တုတ္ဓါးလက္နက္မ်ား ယူေဆာင္ခြင့္မရွိေတာ့ ကိုယ့္ႏွမ၊ မိန္းကေလး သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ ရည္းစားခ်စ္သူမ်ားကို လက္သရမ္းသူမ်ား ရန္မွ ကာကြယ္ဖို႔ ခပ္တုတ္တုတ္ ဝါးက်ည္ေတာက္ေတြ ေရြးဝယ္ၾကတယ္။ ရန္ျဖစ္ရင္လဲ ဝါဒက်ည္ေတာက္န႔ဲ ႐ိုက္ၾကတယ္...။ ပြဲခင္း အျပင္မွသာ တုတ္ဓါး လက္နက္ သံုးတာ၊ ပြဲခင္းထဲဆို ဝါးက်ည္ေတာက္ပဲ။ :D ။ ဗယာေၾကာ္ ေရာင္းတ့ဲ ကုလားေလးက သူတို႔ အေျပာအရ ကုလားျပည္က လာတာတ့ဲ...။ ဒီတစ္ေယာက္ေတာ့ မသိဘူး။ သူ႔အရင္ ေရာင္းတ့ဲ တစ္ေယာက္ဆို ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို သူ႔လက္ခုပ္န႔ဲ တစ္ဆုပ္ကီး ေရာ့ဆိုၿပီး ေပးေကၽြးတတ္တယ္...။ တစ္က်ပ္ဖိုးဆိုတာ ဗိုက္ျပည့္တယ္...။ ခုမ်ားေတာ့ တစ္ဆယ္ ဖိုးေတာင္ ေရာင္းပါ့မလား မသိ...။ ညေနတိုင္းဆို သူေရာင္းတတ္တာက ဘုရားႀကီးရဲ႕ အေနာက္ဘက္မုခ္ ေရွ႕တည့္တည့္က ျမဘုရားေက်ာင္းရဲ႕ ေလွကားထစ္မွာပဲ...။

Photo Credit : ႏိုင္းႏိုင္းစေန

ဘယ္ဘက္ျခမ္းက ေစတီက “ထပ္စြမ္ခမ္း” တ့ဲ။ ထိပ္မွာ ေရႊအတိၿပီးတ့ဲ ေစတီလို႔ အဓိပါၸယ္ရတယ္။ ဒီေစတီက က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕သက္တမ္းန႔ဲ ထပ္တူနီးပါးပဲ...။ က်ိဳင္းတံုၿမိဳ႕ကို ေလယာဥ္န႔ဲ ျပန္ျဖစ္ရင္ အရင္ဆံုး ျမင္ရတာ ဒီေစတီန႔ဲ သစ္တစ္ပင္ေတာင္ ေပါ့...။ သစ္တစ္ပင္ေတာင္ အေၾကာင္းကေတာ့ ေနာက္မွ ေျပာျပမယ္...။ ဒီေစတီက မဟာျမတ္မုနိ ဘုရားရ႕ဲ ေျမာက္ဘက္က ကုန္းေပၚမွာ ရွိတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေနရာတိုင္း ရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာကေန ျမင္ရတယ္...။

အလယ္က မတ္ရပ္ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ က်ိဳင္းတံုမွာ အျမင့္ဆံုး မတ္ရပ္ ဗ်ာဒိတ္ေပး ကိုယ္ေတာ္ပဲ။ အမွတ္ မမွားရင္ေတာ့ ၉၈-၉၉ ေနာက္ပိုင္းမွ တည္ထား ကိုးကြယ္တ့ဲ မတ္ရပ္ကိုယ္ေတာ္ ျဖစ္တယ္...။ တည္ထား ကိုးကြယ္တ့ဲ အေၾကာင္းရင္းေနာက္ခံကိုေတာ့ ေနးတစ္ဗ္ က်ိဳင္းတံုသားမ်ားသာ သိလိမ့္မယ္။

ညာဘက္နားက ဘုရား၀င္းကေတာ့ ျမဘုရား၀င္း ျဖစ္တယ္...။ ယိုးဒယားန႔ဲ နယ္နိမိတ္ နီးကပ္တ့ဲ ေနရာ ျဖစ္ေတာ့ ယိုးဒယားဟန္ ႏြယ္ေနတ့ဲ ဘုရားပံုေတာ္ကို ဖူးရပါလိမ့္မယ္။ ဘုရားေရွ႕က ဝါဆို ဖေယာင္းတိုင္ႀကီးေတြဟာ ယိုးဒယားက ထုတ္ထားတ့ဲ ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

က်ိဳင္းတံု အေၾကာင္းေရးရရင္ တစ္ေထာင့္န႔ဲ သံုးညျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ္က်င္လည္ခ့ဲဖူးတ့ဲ အရပ္ကို ေရးရေတာ့ လြမ္းမိသလိုလို၊ ခုပဲ ျပန္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္မိသား...။

ဒီပို႔စ္ေရးျဖစ္တ့ဲအတြက္ ဓါတ္ပံုေတြ တင္တ့ဲ ႏိုင္းႏိုင္းကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...။
တစ္ဆက္တည္း ဒီေနရာကေနၿပီး ဓါတ္ပံု အသံုးခြင့္ ေတာင္းပါတယ္ေနာ့ ႏိုင္းႏိုင္း...။ :) (Hope You Don't Mind!!)

ဆက္စပ္ ဖတ္႐ႈရန္။
ေခမာရဌ္ တမ္းခ်င္း (၁)
ေခမာရဌ္ တမ္းခ်င္း (၂)

ဒီဇင္ဘာည

ဒီဇင္ဘာည - လင္းနစ္

၂၀၀၆ ႏွစ္ကုန္တုန္းက ထြက္လာခ့ဲတ့ဲ လူသစ္တန္း အဆိုေတာ္ လင္းနစ္ရဲ႕ သီခ်င္းေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ။ ဒီသီခ်င္းကို စစထြက္တုန္းက နားမေထာင္မိဘူး။ လူငယ္ေတြၾကားထဲလည္း သိပ္မျပန္႔ခ့ဲဘူး။ ေနာက္မွ တစ္ျဖည္းျဖည္း စိမ့္ဝင္လာခ့ဲတ့ဲ သီခ်င္း ျဖစ္ပါတယ္။ ခံစားခ်က္ေထာင့္တစ္ေနရာ က မေမက ဒီသီခ်င္းကို လွမ္းညႊန္းလို႔ နားေထာင္ျဖစ္ရာက ႀကိဳက္မိတ့ဲ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပါ။ (ေက်းဇူး မေမ။) တစ္ေခြလံုးကို နားေထာင္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတစ္ပုဒ္ပဲ ႀကိဳက္မိတယ္။ ေပါ့ပ္ဆန္ဆန္ ခပ္ခ်ိဳခ်ိဳ သီခ်င္းေလးေတြကိုသာ ေရြးႀကိဳက္မိတ့ဲ အာသီသေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္။

အရင္က (၈၀ ေက်ာ္ခုႏွစ္မ်ားေလာက္ဆီက) ဒီလို သီခ်င္း ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြကို ဆိုတတ္တာ တူးတူး ပါ။ (အခုေတာ့ အႏုပညာေလာက ကေန အနားယူသြားပါၿပီ။) ဒါေပမ့ဲ ေခတ္အခါအရ သူ႔သီခ်င္းေတြက ဒစၥကို သီခ်င္းေတြ ႏြယ္တတ္ပါတယ္။ ၈၇ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းမွာ “နာရီေပၚက မ်က္ရည္စက္မ်ား” အယ္လ္ဘမ္န႔ဲ ကိုငွက္ ဆိုတ့ဲ အဆိုေတာ္ ထူးအိမ္သင္ ထြက္လာေတာ့မွ ကိုငွက္ကို ပိုႀကိဳက္ပါတယ္။ ေတာက္ေလွ်ာက္ ကိုငွက္ကိုပဲ နားေထာင္တယ္။ အသံခ်ိဳခ်ိဳန႔ဲ ပရိသတ္ေတြကို ဖမ္းစားခ့ဲတ့ဲ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုေလာက္ ၾကာၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ ေနာက္ထပ္ အသံခ်ိဳ ပိုင္ရွင္ တစ္ေယာက္ ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ကိုငွက္ရဲ႕ ဆိုေပါက္ ဆိုဟန္လြမ္းမိုးမႈ မကင္းတ့ဲ တိုင္းရင္းသား အဆိုေတာ္ အယ္လ္လြန္း၀ါ။ သူက ၂၀၀၃ ေလာက္မွာ ထင္တယ္။ အခ်စ္မ်က္၀န္းန႔ဲ တစ္စိမ့္စိမ့္ေပါက္တာ။ ခ်က္ခ်င္း မေပါက္ဘူး။ ဒါေပမ့ဲ ေခြထြက္ကတည္းက သူ႔မွာ ေပါက္ႏိုင္တ့ဲ သီခ်င္းေလးေတြ ပါေနတာကို သတိထားမိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိတ့ဲ အတုိင္း အခ်စ္မ်က္ဝန္းဆိုၿပီး မွတ္တိုင္တစ္ခု စိုက္လုိက္ႏိုင္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႀကိဳၾကား၊ႀကိဳၾကား ဟိုနား ဒီနား၊ တစ္ပုဒ္စ ႏွစ္ပုဒ္စန႔ဲ ကိုယ္ပိုင္ သီခ်င္းေကာင္းေလးေတြ၊ ျပန္ဆိုေတးေလးေတြ န႔ဲ လံုးျခာလိုက္ေနခ့ဲတယ္။ ေကာင္းလဲ ေကာင္းပါတယ္။ အယ္လ္လြန္း၀ါကို သေဘာက်မိတ့ဲ အခ်က္ကေတာ့ ျပန္ဆိုေတးေတြ ဆိုေပမယ့္ ျဖစ္ကတတ္ဆန္း မဟုတ္ပဲ သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဟန္န႔ဲ မူရင္း သီခ်င္းကို မပ်က္ေအာင္ သီဆိုႏိုင္တာပါပဲ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ထဲမွာမွ ကိုယ္ပိုင္ ဒုတိိယေခြ ထြက္လာတယ္။ ဒုတိယေခြက ပထမေခြကို မမွီပါဘူး။ ပရိသတ္ အႀကိဳက္ထက္ လြန္းဝါ အႀကိဳက္သာ မ်ားတ့ဲ အေခြ ျဖစ္ခ့ဲတယ္။ သံုးပုဒ္ေလာက္ပဲ ရင္ထဲ ဝင္တယ္။ ေနာက္မွ အယ္လ္လြန္း၀ါ သီခ်င္းမ်ားကို ေဆြးေႏြးပါမယ္။ ခုေတာ့ လင္းနစ္ ဆီ ျပန္သြားၾကရေအာင္။

စီးတီးအက္ဖ္အမ္ ႏွစ္ပါတ္လည္မွာလဲ လူႀကိဳက္မ်ားတ့ဲ “ဒီဇင္ဘာည” သီခ်င္းကို လင္းနစ္က သီဆိုသြားပါတယ္။ အဲဒီ အမ္တီဗီြ သီခ်င္းကို Youtube မွာ တင္ထားတာ ေတြ႔လို႔ တစ္ပါတည္း တင္ထားေပးပါတယ္။ ေအာက္မွာပါ။ ခ်ိဳရွရွ အသံရွင္ လင္းနစ္ရဲ႔ သီခ်င္းကို အေပၚဆံုးက သီခ်င္းေခြင္းစဥ္မွာ အမ္ပီသရီး ဗားရွင္းန႔ဲ နားေထာင္ႏိုင္သလို အ႐ုပ္ပါ ျမင္ခ်င္ရင္ျဖင့္ ေအာက္က အမ္တီဗီြမွာ နားဆင္ခံစားႏိုင္ပါေၾကာင္း။

ဒီဇင္ဘာည - လင္းနစ္ (MTV)

သီခ်င္းေလးကို နားေထာင္မိလို႔ ႀကိဳက္မိတယ္ ဆိုရင္ျဖင့္ မူရင္း သီဆိုသူ၊ ေရးသားသူမ်ားရဲ႕ အားထုတ္မႈကို အသိအမွတ္ျပဳတ့ဲ အေနန႔ဲ မူရင္း အေခြ၊ စီဒီ၊ ဗီြစီဒီ မ်ားကို ဝယ္ယူအားေပးၾကပါဗ်ာ။ ဒီသီခ်င္း အမ္ပီသရီးကို တင္ထားတ့ဲ အတြက္လဲ အဆိုေတာ္ လင္းနစ္ အေနန႔ဲ ခြင့္ျပဳမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ လင္းနစ္ဘေလာ့ သတ္သတ္ ရွိပါတယ္။ သူ႔သီခ်င္းၾကမ္းေတြကို တင္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဘေလာ့ လိပ္စာ ေမ့သြားပါၿပီ။ အဲဒီမွာလဲ မထြက္ေသးတ့ဲ သီခ်င္းမ်ားကို တင္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္ေတြ႔မွာပဲ အဲဒီလင့္ခ္ကို လာတင္ေပးပါ့မယ္။

အယ္ဘမ္ထဲက သီခ်င္းေလးမ်ား စာရင္းပါ။

ရင္ဘတ္ထဲက အိပ္မက္ေဟာင္း (လင္းနစ္)
၁။ တိမ္ေတြလုိျဖစ္ခ်င္တယ္
၂။ ဒီဇင္ဘာည
၃။ ေရဒီယုိ
၄။ ၀ုိင္တစ္ခြက္အေၾကာင္
၅။ ေႏြအိမ္မက္
၆။ ေခၚသံအေ၀း
ရ။ ကဗ်ာဆရာ
၈။ တစ္ေယာက္ေသာသူ
၉။ ရပ္ၾကည့္ေနဆဲ
၁၀။ ရင္ဘတ္ထဲက အိမ္မက္ေဟာင္း
၁၁။ လာမႏႈိးနဲ႔
၁၂။ ေနညဳိရင္….

ျဖည့္စြက္။
လင္းနစ္ဘေလာ့ဂ္ကို သိသူ တစ္ေယာက္က လင္ခ့္ လာပို႔သြားပါတယ္။ ဒီမွာပါ။ ေက်းဇူးပါ ေနေန။

http://linnith.mzblog.net/

ခ်စ္သူ႔ လက္ေဆာင္

ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဖူးခ့ဲၿပီး ခုထက္တိုင္ ႀကိဳက္ေနတ့ဲ ၊ ႀကိဳက္ေနဆဲ ျဖစ္တ့ဲ ကြယ္လြန္သူ အဆိုေတာ္ ထူးအိမ္သင္ရဲ႕ သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ပါ...။
မွတ္မွတ္ရရ ဒီသီခ်င္းကို ရွစ္တန္း အစိုးရစစ္ တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ စာစုက်က္ေတာ့ ၾကားမိတ့ဲ သီခ်င္း ထင္တာပဲ။ ေဆာင္းႏွင္းဖုန္ဖုန္ က်တ့ဲ နတ္ေတာ္၊ ျပာသိုညခ်မ္းေတြမွာ ဒီသီခ်င္းကို စာစုက်က္တ့ဲ ေနရာကို မသြားခင္ ခဏတစ္ျဖဳတ္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ရာကေန ၾကားမိၿပီး ႀကိဳက္သြားတာ...။

ထူးအိမ္သင္ သီခ်င္းေတြကေတာ့ အကုန္ႀကိဳက္တယ္...။ အႏွစ္ေတြခ်ည္းပဲ...။ အခု သီခ်င္းေလးကေတာ့ “အတၱပံုေဆာင္ခဲမ်ား” အေခြထဲက ျဖစ္ပါတယ္။ “ခ်စ္သူ႔လက္ေဆာင္” လို႔ အမည္ရပါတယ္။

Credit to : အိပ္မက္ Youtube

ဒီသီခ်င္းရဲ႕ အမ္ပီသရီး ဗားရွင္းကိုေတာ့ ျမန္မာ အမ္ပီသရီးေဒါ့နက္ မွာ သြားေရာက္ နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။

(သီခ်င္းအေၾကာင္း ေရးရင္းန႔ဲ ကိုယ္န႔ဲ သီခ်င္းေတြ အႀကိဳက္တူတ့ဲ မေမကို သတိေတာင္ ရေနပါေသးတယ္။ မေတြ႔တာ ၾကာလို႔ ေနေကာင္းလား၊ အဆင္ေျပလားလို႔ ေတြးေနမိတယ္။ သီခ်င္းခ်ိဳခ်ိဳေအးေအး ေလးေတြကို ရွာလာတတ္ၿပီး မွ်ေ၀တတ္တ့ဲ မေမကို လင္းနစ္ရဲ႕ ဒီဇင္ဘာည သီခ်င္းၾကားတုိင္း သတိရေနတယ္...။)

ေက်းဇူးပါ ေမေမ။ (25 Dec '08)

ေအးခ်မ္းတ့ဲ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းညတစ္ည။
ၿမဴႏွင္းေတြဟာ ၾသကာသ တစ္ခြင္ကို ၀ိုင္းပတ္ေနတယ္။
လြန္ခ့ဲတ့ဲ အႏွစ္ ၂၀၀၀ ေက်ာ္ အဲဒီညမွာ Bethlehem ေခၚတ့ဲ အရပ္မွာ ခရစ္ယာန္ ဘာသာ၀င္မ်ားအတြက္ လာျခင္းေကာင္းတ့ဲ အရွင္ ျဖစ္လာမယ့္ သူငယ္တစ္ပါး ဖြားျမင္ခ့ဲတယ္။

အဲဒီ ခရစ္ေတာ္ ဖြားျမင္ခ့ဲတ့ဲ ရက္ကို ခရစၥမတ္ေန႔ ရယ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး ကမၻာတစ္၀ွမ္းက ခရစ္ယာန္ဘာသာ၀င္မ်ားက ေန႔ထူးေန႔ျမတ္တစ္ခု အျဖစ္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း က်င္းပၾကတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာဆို Carol Singing ကယ္႐ို စင္းကင္း ေတးသံေတြ လြႊမ္းၿခံဳေနတ့ဲ အခါသမယလဲ ျဖစ္တယ္။
ဆိုင္ရာ ဘုရား ရွိခိုးေက်ာင္း ခ်ာ့ခ်္ ေတြမွာ ဘုရားသြား ေက်ာင္းတက္သူေတြန႔ဲ စည္ကားေနလို႔ေပါ့။

Rome ႏိုင္ငံက စိန္႔ပီတာ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းမွာ Christian မ်ား အေလးအျမတ္ထားတ့ဲ ဂိတ္တံခါး (Holy Door or 'Porta Sancta') ဆိုတာ ရွိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က အဲဒီ ဂိတ္တံခါးဟာ ေကာင္းကင္ဘံု ကိုျဖတ္သန္းဖို႔ အသံုးျပဳရတ့ဲ တံခါးလို႔ ယံုၾကည္ၾကတယ္။ အဲဒီ ဂိတ္တံခါး ကို ၂၅ ႏွစ္မွ တစ္ႀကိမ္သာ ဖြင့္တယ္။ အဲဒီ ဂိတ္တံခါးကို ဖြင့္တ့ဲႏွစ္ကို holy year လို႔ ေခၚဆိုၾကတယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ ဂိတ္တံခါးကို ေငြတူန႔ဲ အသာ ႐ိုက္ႏွက္ၿပီးေတာ့ ဖြင့္တယ္။ အဲဒီ holy year ႏွစ္ကုန္ဆံုးသြားရင္ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီး ကိုယ္တိုင္ ျပန္ပိတ္ေပးတယ္။

အဲဒီဂိတ္တံခါး ပြင့္တ့ဲ တစ္ခုေသာ Holy Year ရဲ႕ တစ္ရက္ေသာ ခရစၥမတ္ညမွာေပါ့။
ခ်မ္းေအးတ့ဲ နယ္စပ္ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕ေလးဟာ ခရစၥမတ္ ရာသီ ထံုးစံ ျဖစ္တ့ဲ အတိုင္း ကယ္႐ိုစင္းကင္း ေတးသံသာ ေတြ လႊမ္းၿခံဳေနခ့ဲတယ္။
ေဆာင္းရဲ႕ သေကၤတ ျဖစ္တ့ဲ ဆီးႏွင္းမ်ားဟာလဲ အဆက္မျပတ္ က်ဆင္းေနခ့ဲတယ္။
ဘုရားေက်ာင္းမွာေတာ့ လူေတြ စည္ကားေနလို႔။

ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ တစ္ေနရာမွာေတာ့ မိသားစု တစ္ခု ရွိေနခ့ဲတယ္။
ညဦးပိုင္းကမွ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္ၿပီး ျပန္လာၾကတာ။
ခုနကေတာ့ ကယ္႐ိုဆင္းကင္း လာဆိုတ့ဲ အဖြဲ႕ကေတာ့ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို ခ်ီးမြမ္းၿပီး ျပန္သြားၾကေလရဲ႕။
ၿမိဳ႕ကေလးရဲ႕ ထံုးစံက ဘာသာမေရြး မိမိ အိမ္ေရွ႕မွာ ဘယ္ဘာသာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ဘာသာေရးန႔ဲ ပတ္သက္တာ လာဆင္ႏြဲရင္လဲ ခြင့္ျပဳတတ္ၾကတယ္။
ခုနက လာဆိုသြားတ့ဲ အဖြဲ႔ကိုလဲ မိသားစု အႀကီးအကဲက အလွဴေငြ ထည့္၀င္လိုက္ေသးတယ္။
အဲဒီေနာက္ ခ်မ္းေအးတ့ဲ ဒီဇင္ဘာ အေအးဒဏ္ကို ခုခံဖို႔ မီးဖုိငယ္ေလး တစ္ခုအနားမွာ ၀ိုင္းဖြဲ႔ရင္း ၾကည့္ျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ ႐ုပ္ရွင္ကား အေၾကာင္းကို စားၿမံဳ႕ျပန္ေနၾကတယ္။ ေခါပုတ္ေတြ မီးကင္စားရင္းေပါ့။
အေဝးမွာေတာ့ သီခ်င္းသံေတြက ေလအသ့ဲမွာ ပ်႕ံလႊင့္ေနေလရဲ႕။

ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ေထာင္ဦးစီးရဲ႕ ဇနီးကေတာ့ ခံုေပၚမွာ သက္ေတာင့္သက္သာ ထုိင္ေနေလရဲ႕။ ေရႊႀကဳတ္ေတာ္ကို ႏႈတ္ငုံထားေတာ့ အမ်ားတကာလို ေအာက္မွာ ထိုင္လို႔က မျဖစ္ဘူးကိုး...။ မီးဖိုဝုိင္းထဲ မပါခ့ဲေပမယ့္ သူတုိ႔တစ္ေတြ ေျပာတ့ဲ စကားဝိုင္းကို ရယ္လိုက္ ေမာလိုက္ေပါ့။
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ကမၼဇေလက လႈပ္ရွားလာတယ္။ ေမြးရက္က လိုေသးေတာ့ ပံုမွန္ပဲလို႔ သူမ ထင္ေနခ့ဲတယ္။
ေနာက္ေတာ့ အႀကိမ္ေရေတြ စိပ္စိပ္လာတ့ဲ ခဏမွာ...။

အိမ္ေထာင္ဦးစီးက ေအာက္လင္းမီးကို ကပ်ာကရာထြန္း။
ညီမ မ်ားက ေရေႏြးတည္။
တစ္ျခားရပ္ကြက္ လက္မွတ္ရ ၀မ္းဆြဲဆရာမကို ေျပးေခၚသူေခၚန႔ဲ တစ္နာရီအတြင္းေလာက္မွာ အားလံုး အသင့္ျဖစ္ေနခ့ဲၾကတယ္။

ေလအေဝွ႕မွာ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္းက ခရစ္ေတာ္ ေမြးဖြားတာကို ႀကိဳဆိုတ့ဲ ေခါင္းေလာင္းသံ ၾကားလိုက္ရတယ္။
အိမ္ထဲက မီးေနခန္းမွာ အ့ဲကနဲ ကေလး ငိုသံ သ့ဲသ့ဲ ၾကားလိုက္ရတယ္...။

ဒီလိုန႔ဲ ေလာကႀကီးထဲကို (အဲဒီတုန္းက) ျဖဴစင္တ့ဲ ကေလးေလး တစ္ေယာက္ ေရာက္ခ့ဲတယ္။

ဘာလိုလိုန႔ဲ ရာသီစက္၀န္းေတြေတာင္ တစ္ပတ္ျပန္လည္သြားတယ္။
အသက္တစ္ႏွစ္ႀကီးသြားျပန္ၿပီေပါ့။
ေက်းဇူးပါ အိမ့ဲ။

(ဒီပို႔စ္တက္ေနခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အင္တာနက္န႔ဲ အလွမ္းကြာတ့ဲ ေနရာကို ေရာက္ေကာင္း ေရာက္ေနပါလိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ေမြးေန႔မွာ အမွတ္တရ တစ္ခုခုေတာ့ ေရးထားခ့ဲခ်င္လို႔ ႀကိဳၿပီးေတာ့ ေရးထားခ့ဲတယ္။ ေမြးေန႔မွာ ေအာ္တိုတက္ႏိုင္ေအာင္ Schedule ေရးထားတ့ဲ ပို႔စ္ပါ။ တစ္ျခား အမွတ္တရ ေရးထားျဖစ္ေပမယ့္ မတင္ျဖစ္လိုက္ဘူး။)

@=@= Happy Birthday To Me =@=@

Last Christmas

Last Christmas (Wham) : Original




Last Christmas (Karaoke Version)



Last Christmas (Disco Version)

Possible G-2 Anthroid Phone

Photo Credit : BoyGeniusReport

Smart ဖုန္း တိုက္ပြဲေတြ ျပင္းထန္လာပါၿပီ။ Google ရဲ႕ Open Source OS အိုအက္စ္ ျဖစ္တ့ဲ Anthroid ကို အသံုးျပဳ ထုတ္လုပ္ထားတ့ဲ G1 ဖုန္းထြက္လာတာ မၾကာေသးပါဘူး။ အခု သတင္းထြက္ေနတာကေတာ့ ေနာက္ထပ္ မ်ိဳးဆက္သစ္ G2 ဖုန္း ထပ္ထြက္လာေတာ့မယ္တ့ဲ။ Anthroid OS ကိုပဲ သံုးထားတာပါ။ ေဆာ့ဖ္၀ဲပိုင္းဆိုင္ရာ ျပသနာမ်ားေၾကာင့္ ေနာက္ႏွစ္ ေဖေဖၚ၀ါရီ-ဧၿပီလ ၾကားမွာ ထြက္ရွိႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါေၾကာင္း...။ အက်ယ္ကို ဒီမွာ ရႈ။

Check Your Eye

Its very amazing about your eyes.
Can you read this????




Possible to read anything? If not, then follow the guidelines given below
Close your eyes almost 90% so that you can actually read it..

Credit to : Wooem (Fwd mail)

မဆံုတ့ဲ ဖူးစာ

၀ိုင္၀ိုင္းန႔ဲ ႀကိဳးၾကာတို႔ ႏွစ္ဦး သီဆိုထားတ့ဲ

“မဆံုတ့ဲ ဖူးစာ”

ဆိုတ့ဲ သီခ်င္းေလး တစ္ပုဒ္ပါ။
ႀကိဳက္လို႔ ျပန္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

“ပါးထက္မွာ မင္းမ်က္ရည္
ငိုေၾကြးျခင္းမ်ားန႔ဲ မင္းအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္။

အိပ္လိုက္ေတာ့ မင္းမ်က္လံုးေတြ မွိတ္လိုက္
မင္းအလြမ္းမ်ားေၾကာင့္ ငါ ေမာ....တယ္...။
ဒီအခ်ိန္မွာ သူျပန္လာကာ မႏွစ္သိမ့္ဘူးေလ...
မ်က္ရည္မ်ား ဒီညန႔ဲ အတူ ခ်န္ခ့ဲ...။
ဘယ္ေလာက္အထိ ေပးဆပ္ျခင္းတို႔ နင္ေပးလဲ
သူ႔ဘက္က အသိအမွတ္မျပဳခ့ဲနိုင္ဘူး။
နင္နာက်င္ေနပါေစ ျပန္မလွည့္ၾကည့္ဘူးေလ
သူမင္းအတြက္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ လံုး၀ မရွိဘူး...။

အိုး.. ေမ့လိုက္ပါ... ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ေမ့လိုက္ပါ
ထားခ့ဲၿပီပဲ
မ်က္ရည္မ်ား သုတ္လိုက္ပါ
မင္းရဲ႕ေရွ႔မွာ အလွပဆံုး မိုးေကာင္းကင္
ပ်ံသန္းျခင္းမ်ားန႔ဲ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ပါ။”

စာသားေလးေတြက ထိရွတယ္။

Credit to : Nyakabyar

လြမ္းခ်င္း။

လက္ပံပြင့္ခ်ိန္
ေထြး႐ူးခ်ိန္ဟု
ကေလးစေနာက္
ထုိသံေပါက္ကို
ၾကားသည္ခဏ
့သတိရ၏။

မိုးသည္းတြင္းေလွ်ာက္
ေရေနာက္ေနာက္တြင္
ေနာက္ေက်ာပြေပ
ရႊံ႕စက္ေျမကို
ျမင္သည္ခဏ
သတိရ၏။

ေဆာင္းတြင္း ဆီးႏွင္း
သည္းထန္ျပင္းေသာ္
ညင္းတန္ေလေအး
သုတ္ေဆာ္ေျပးကို
ႀကံဳသည္ခဏ
သတိရ၏။

သံုးလီဥတု
႐ုန္းစုေပါင္းေဖၚ
ရမ္းေရာ္အတိတ္
မွန္းေမွ်ာ္စိတ္ရည္
ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း
ေပါင္းေဖၚတည္း။



(အခ်ပိုဒ္တြင္ ပညာမျပည့္မွီ၍ စည္းေဖါက္ထားပါသည္။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းကို သတိရမိ၍ ေရးမိပါသည္။ ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတတ္ေသာ စာမ်က္ေစ့ႏွင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ဖတ္ပါကုန္...။)

FireFox Update 3.05

အထူး အေရးႀကီး သတင္း

အခုတစ္ေလာ ထိပ္တန္း Internet Browser ကုမၸဏီ ႏွစ္ခု ျဖစ္တ့ဲ မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္န႔ဲ Firefox Mozilla တို႕က သူတို႔ ထုတ္ကုန္ ျဖစ္တ့ဲ IE န႔ဲ FireFox Browser အတြက္ ေတြ႕ရွိေနတ့ဲ ဟာကြက္ေတြကို ဖာေထးဖုိ႔ အဆင့္ျမွင့္ Update Patch မ်ားကို ျဖန္႔ခ်ိလိုက္ပါတယ္။

ညီမေလး ေနေနႏိုင္က သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္ရဲ႕ IE အတြက္ update patch မ်ားကို တင္ထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမ့ဲ Firefox အတြက္ တင္ထားတာ မေတြ႔ရပါဘူး။ ေျမေခြးမီးလွ်ံ ဘေရာက္ဇာ သံုးသူမ်ား အခု ဒီလင့္ခ္မွာ ေနာက္ဆံုး ဗားရွင္း ျဖစ္တ့ဲ Firefox 3.05 Version ကို Download လုပ္ၿပီး အဆင့္ျမွင့္ upgrade လုပ္ႏို္ကပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိတို႔ ကြန္ျပဴတာတြင္းရွိ အဖိုးတန္၊ အေရးႀကီး အခ်က္အလက္မ်ားကို မသမာသူ အြန္လိုင္းေဖါက္ထြင္းသမား Hackers မ်ား လက္ကေန ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ တတ္ႏိုင္ပါက Anti Virus Program, Internet Security Program မ်ား တပ္ဆင္ သံုးစြဲဖို႔ အႀကံေပးလိုပါတယ္။

Download here for Firefox 3.05

ငယ္ငယ္တုန္းက (၁)

ငယ္ငယ္တုန္းက ကေလးေလးေပါ့...။
ႀကီးလာေတာ့ လူႀကီးေပါ့...။
ပ်ိဳးထားတာ...။
လွတယ္ေနာ္...။
ေခါင္းစဥ္ေလး လူဦးသြားမွာ စိုးလို႔...။

အေတြးစဥ္ အမွ်င္တန္းမ်ား။

1. မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္မွ ထုတ္လုပ္ေသာ အိုင္အီး ဗားရွင္းေပါင္းစံုသည္ မသမာသူမ်ား ေဖါက္ထြင္းရန္ အလြန္လြယ္ကူေနသည့္အတြက္ ေနာက္ဆံုးေပၚ အပ္ပ္ဒိတ္မ်ား ေဒါင္းလုဒ္လုပ္၍ လံုၿခံဳေရး အဆင့္အတန္းမ်ား ျမွင့္တင္ၾကန္ရ ႏိုးေဆာ္ထားသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ပါနည္း။ မိုက္ခ႐ိုေဆာ့ဖ္သည္ အိုိအက္စ္စနစ္ကိုသာ အသားေပး ထုတ္လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ အလကားေပးရေသာ အိုင္အီးကိုမူ အျဖစ္သေဘာသာ ထုတ္ေပးေလသလား ဟု ထင္စရာ ျဖစ္ေခ်သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အကၽြႏ္ုပ္ ေျမေခြးမီးလွ်ံကို သံုးသည္။ အိုင္အီးသံုးလ်င္ ေနးတစ္ျမန္မာ ဖိုရမ္၌ ျမန္မာစာ ႐ိုက္ေသာ္ ကာဆာႏွင့္ ႐ိုက္ခ်င္ေသာ ေနရာကို လိုက္၍ ခ်ိန္ေနရသည္မွာ အလုပ္တစ္ခု။ ေျမေခြးမီးလွ်ံ သံုးလ်င္ အဆိုပါ ျပႆနာ အလိုအေလ်ာက္ ေျဖရွင္းၿပီးသား။
2. အခုတစ္ေလာ ႐ံုး၌ ဘေလာ့ဂ္ဖတ္ရသည္မွာ အဆင္မေျပ။ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာမ်ား ၿပိဳင္တူ ဖြင့္၍ မရေခ်။ တစ္ခုဖြင့္ၿပီး တစ္ဝက္မွ်ေသာ အခ်က္အလက္တို႔ ၿပီးသည္ေနာက္၌ ေနာက္ဘေလာ့တစ္ခုကို ဖြင့္ရေခ်၏။ ၿပိဳင္တူ ဖြင့္မိလ်င္ ေပ့ခ်္ အယ္ရာ တက္ေခ်၏။ အိမ္ႏွင့္႐ံုးအၾကား ကြာျခားခ်က္။ အိမ္တြင္းသံုး မက္အြန္လိုင္းကား တစ္ၿပိဳင္နက္ ဖြင့္၍ ရသည္။ ျမန္ေတာ့ မျမန္ေခ်။
3. ကုန္းေပၚေနျဖစ္သည့္ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လံုး တင္သမွ်ေသာ ႐ုပ္ရွင္ကို ၾကည့္မိ၏။ မူဗီရီဗ်ဴးေရးစားေသာ္ ရေလာက္ေသာ ကုန္ၾကမ္းမ်ားပင္။ ႐ံုပိုင္ရွင္မ်ားအေနျဖင့္ ပံုမွန္ေဖါက္သည္ ဆု ေပးလ်င္ အကၽြႏ္ုပ္ ဦးစြာ ရေခ်ေတာ့မည္။ ယေန႔ ဂ်င္မ္ကာေရး ပါေသာ ကားသစ္ ရက္စ္မဲန္း ျပမည္ဟု ဆိုသည္။ သြားဦးမည္။ ေအာ္ အမ်ားတကာတို႔ ရီဆက္ရွင္ကာလ၌ အသံုးအစြဲ ေခၽြတာကုန္၏။ အိမ္တြင္း အိမ္ျပင္ မထြက္ပဲ ခ်က္စား၊ တီဗီြၾကည့္ၾကကုန္၏။ ငမိုက္သား ေမာင္ဘိြဳင္း အသံုးႏွင့္ အျဖဳန္းကို မခြဲျခားတတ္ေသးေခ်။
4. ကမၻာတစ္လႊား ထိခိုက္ကုန္ေသာ ရီဆက္ရွင္သည္ ထင္သေလာက္ ျခေသၤ့ကၽြန္းကို ထိခိုက္ဟန္မတူ။ မ်ားမ်ားစားစား မေတြ႔ရ။ ေနာက္ဆံုးမေတာ့ နံရံလမ္း (ေ၀ါလ္စထရိ) မွ ဦးေဆာင္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးက ကမကထ ျပဳ တည္ေထာင္ေသာ လိမ္လည္မႈႀကီးတြင္မွ အထိနာၾကကုန္၏။ အေရွ႕ဖ်ား ျခေသၤ့ဟု ေခၚေသာ ကုမၸဏီမွ တစ္ဆင့္ အဆိုပါ လိမ္လည္မႈႀကီး၌ စေတာ့ရွယ္ယာမ်ား ၀ယ္ထားၾက၏။ ထိခိုက္မႈ ပမာဏ မသိရေသး။ ယခုမွ စီးပြားေရး ဆူနာမီ လာေခ်ၿပီတည္း။ ျပင္ဆင္ၾကပါကုန္။
5. ၿပီးခ့ဲသည့္ အပတ္အားလပ္ရက္က ေဒါင္းေတာင္းအစ္စ္ ပါဆားရဇ္တြင္ က်င္းပေသာ အလုပ္ရွာပြဲတြင္ အဆင့္ျမင့္ အရာရွိမ်ားပါ အလုပ္အကိုင္မ်ား လာေရာက္ ရွာေဖြၾကကုန္သည္ ဟူ၏။ မေသခ်ာေသာ၊ လႈပ္ေနေသာ ကုလားထိုင္ အေျခအေနေၾကာင့္ တင္ႀကိဳ ရွာထားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဗ်ဴးကိုကို၊ မမ မ်ားက ေရးသားၾက၏။ ပံုမွန္ ရေနၾကေသာ လခမ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ နိမ့္ေသာ လခ (၅၀%)ကိုသာ ေတာင္းဆိုၾကသည္ ဆို၏။ အလုပ္ရွင္ကုမၸဏီမွားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ဟိုတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလာေရး လုပ္ငန္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္ရွာသူ အမ်ားစုမွာ အႀကီးတန္း စာရင္းကိုင္၊ ေထြခ်ဳပ္၊ စီမံခ်ဳပ္ စသည့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းမွ ပုဂၢဳိလ္မ်ား ျဖစ္သည္ဟု ဆိုေခ်၏။
6. မတည္ၿငိမ္ေသာ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးေၾကာင့္ ယင္းႏွင္ ကုန္သြယ္ဖက္ ျဖစ္သည့္ ျခေသၤ့ကၽြန္းသည္လည္း အနည္းႏွင့္အမ်ား ခံစားလိုက္ရသည္။ ကိုလြန္းက ကိုဖိဆစ္အား အခြင့္သာသည့္ တစ္ေန႔တြင္ ျခေသၤ့ကၽြန္းသို႔ အလည္အပတ္ လာေရာက္ရန္ ဖိတ္မႏၱက ျပဳေခ်၏။ ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ား ေပးေခ်ေတာ့မည္ ထင္သည္။ ျခေသ့ၤကၽြန္းအေပၚ အားကိုးအားထား မျပဳေသာ အေကာင္းစား ယိုးဒယားမ်ားကား အားမွ လာလည္မည္ ဟု အေၾကာင္းျပန္ၾကားလိုက္၏။

ဤတြင္ အေတြးစဥ္ အမွ်င္တန္းက႑ ၿပီးဆံုး၏။

မဝ့ံျခင္းမ်ား။

ပန္းပြင့္ျမင္လ်က္
အခ်ဴခက္သည္
က်ဥ္တုပ္ခံဝံ့ မခံဝ့ံ။

ျမင္စႏိုးနား
ခ်စ္ၾကင္မွားသည္
သနားခံဝ့ံ မခံဝ့ံ။

ၾကင္သူ႔ထံပါး
ၿမဲ ခစားသည္
ႏႈတ္ထြက္ ဆိုဝ့ံ မဆိုဝ့ံ။

နီးစပ္ေမတၱာ
ရင္တြင္းနာသည္
ဖြင့္ဟႁမြက္ဝံ့ မႁမြက္ဝံ့။

မတရားစစ္ပြဲ
တုိက္ ဆင္ႏြဲသည္
ေသပြဲ ဝင္ဝ့ံ မဝင္ဝ့ံ။

သူရာရည္ရက္
စြဲႏွစ္သက္သည္
လူသိခံဝ့ံ မခံဝ့ံ။

ရသာရမၼက္
စြဲ ျဖတ္ခက္သည္
ထပ္ခါစားဝ့ံ မစားဝံ့။

ဒီဇင္ဘာတြင္း
ေစ်းခ်ျခင္းသည္
လိုတိုင္း ဝယ္ဝ့ံ မဝယ္ဝ့ံ။


(လုပ္ဖို႔ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနတာေတြ ခ်ေရးမိပါတယ္။ အတည္ေရးလို႔ မရေတာ့တ့ဲ လက္ေၾကာင့္ ေပါက္တတ္ကရ ျဖစ္သြားတယ္။ ေမတၱာပို႔ၾကပါကုန္။ သာဓု၊ သာဓု။)

Email ထဲက ရတ့ဲ ဟာသ။

အီးေမးလ္ထဲက ရတ့ဲ ဟာသ တစ္ပုဒ္ပါ။ ေရးသူမသိပါ။ အလြန္ရီရလို႔ မိတ္ေဆြမ်ား ျပန္လည္မွ်ေ၀ေပးလိုက္ပါတယ္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အမ်ားသုံး အိမ္သာတစ္ခုထဲ ၀င္ျပီး ကမုတ္ထဲထုိင္႐ုံ ရွိေသးသည္။ ဟုိဖက္အိမ္သာထဲက လူက လွမ္းႏႈတ္ဆက္သည္။

"ေဟ႔လူ... ေနေကာင္းလား…။"
ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ အလႅာပသလႅာပ စကားေျပာရတာ စိတ္မသက္မသာ ရွိလွသည္။ မေကာင္းတတ္ေတာ႔လည္း ျပန္ႏႈတ္ဆက္ရသည္ပဲေပါ႔...။

"ေကာင္းပါတယ္. ေက်းဇူး။"

အေသအခ်ာ အက်အနထုိင္ၿပီး ကုိယ္႔ကိစၥကုိ ဆက္ရွင္းမည္ ႀကံကာရွိေသး...။ အလိုက္မသိတတ္ေသာ ငနဲသားက ထပ္ေမးလာျပန္သည္။

"ခင္ဗ်ား ဘာေတြ အလုပ္ရႈပ္ေနလဲဗ်."

ဟာ… ဒီလူေတာ႔ ခက္ၿပီ...။ ဘာလဲကြာ… ဒီလုိေနရာမ်ိဳးမွာ ဒီလုိ ဂြတီးဂြက်ေမးခြန္းေတြ လာေမးေနတာ ..။ ဘာလဲ….။

စိတ္ေပါက္ေပါက္နွင္႔ ဘုေတာပစ္လုိက္သည္။

"ခင္ဗ်ားလုိပဲေပါ႔ဗ်ာ...။"

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျမန္ျမန္လက္စသတ္ၿပီး ထြက္သြားဖုိ႔ စိတ္ကူးလုိက္သည္။ ဒါေပမယ္႔ ေနာက္ထပ္ေမးခြန္းတစ္ခု ထပ္ထြက္လာျပန္သည္။

"ကၽြန္ေတာ္လာခဲ႔မယ္ဗ်ာ. ရမလား...။"

ဗုေဒၶါ……. ဒီလူ ဘယ္လုိလူလဲ...။ ေဂးလား. ေဂ်ာ္ရကီးလား. ဘာေကာင္လဲကြာ…။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္က်င္လည္က်က္စားေနရာ ေနရာမဟုတ္၍ သတိေတာ႔ ထားေနရသည္။
ေထာင္းခနဲ ထြက္လာေသာ ေဒါသကုိ အသာခ်ိဳးနွိမ္လ်က္ အသံ ခပ္အုပ္အုပ္ျဖင္႔ ျပန္ေျဖလုိက္သည္။

"မလုပ္နဲ႔ေလဗ်ာ. ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ...။"

ဒုန္းခနဲ တံခါးေဆာင္႔ပိတ္သံ ၾကားလုိက္ရျပီး ဟုိဖက္က ျပန္ေျပာသည္။

"ေနာက္မွပဲ ျပန္ဆက္ေတာ႔မယ္. ဟုိဖက္အခန္းထဲက ေသာက္ေပါတစ္ေကာင္က ရူးသလုိ ႏွမ္းသလုိနဲ႔ ငါေမးသမွ် ျပန္လုိက္ေျဖေနလုိ႔….။"

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

မၿပံဳးပဲ ၀ါးလံုးကြဲ ရီခ်လိုက္ပါ။

လေရာင္ ငတ္တ့ဲည (၄)

“တစ္ႏွစ္ထဲကို သံုးခါ ရွိၿပီ...။”

ဒီမနက္ ေဖေဖ့ကို ဇင္ဇင္ အဲဒီ သံုးခါ ဆိုတာ ဘာလဲလို႔ ေမးတာကို ေဖေဖက မေျဖပဲ စကားလမ္းေၾကာင္း လြဲသြားတယ္။ အေရးႀကီးလို႔ ဆိုၿပီး စခန္းကို ထြက္သြားတယ္။ ေက်ာင္းကို တစ္ေယာက္ထဲ ထြက္လာရေတာ့တာေပါ့။ ေဒါ့ဂ်စ္န႔ဲ ေက်ာင္းကို ေမာင္းလာခ့ဲတယ္။ ေတာင္ေပၚလမ္းေတြမွာ ေဒါ့ဂ်စ္ကေတာ့ ေမာင္းလို႔ ေကာင္းတယ္။ ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ နည္းနည္းေတာ့ ရွက္ေနတယ္။ ကားက ေဆးေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမႈတ္ေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေဘာ္ဒီက အၾကမ္းသာသာပဲ ရွိေသးတယ္။ ကိစၥ မရွိပါဘူေးလ။ အိမ္န႔ဲ ေက်ာင္းန႔ဲက ဒီေလာက္ ေ၀းတာ။ စီးစရာ ကားတစ္စီး ရွိတာကို ေက်းဇူးတင္ရမယ္။

ဒီေန႕က ေက်ာင္းကို ပထမဦးဆံုး ထရန္စဖာန႔ဲ သြားအပ္ရမွာ ဆိုေတာ့ ေစာေစာ သြားတာ ေကာင္းပါတယ္ေလ ဆိုၿပီး လိုအပ္တ့ဲ စာရြက္စာတမ္းေတြ ယူၿပီး ထြက္လာခ့ဲတယ္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ ႏွင္းမႈန္တြက ခပ္ဖြဲဖြဲ က်ေနေလရဲ႕။

ေက်ာင္းထဲကို ကား၀င္လာေတာ့ ကိုယ့္ထက္ ႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနတ့ဲ သူေတြ ရွိေနတာကို ေတြ႔တယ္။ ကိုယ့္ကားလဲ ၀င္ေရာ အားလံုးက ၀ိုင္းၿပီး စပ္စုတ့ဲ အၾကည့္န႔ဲ ၾကည့္ၾကတယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္တည္း ေက်ာင္းကို ကားေမာင္းလာတယ္။ ေမာင္းလာတ့ဲ ကားကလဲ ေဒါ့ဂ်စ္ အစုတ္ဆိုေတာ့ မဆန္းပါဘူးေလ။

အားလံုးကို ဂ႐ုစိုက္ မေနပဲ ေက်ာင္းသားေရးရာကို သြားၿပီး လုပ္စရာ ရွိတာကို လုပ္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းသားေရးရာက လိုအပ္တာကို ဆက္လုပ္ခိုင္းၿပီး ဇင္ဇင္ တက္ရမယ့္ အတန္း၊ အတန္းခ်ိန္ဇယား ေတြ ထုတ္ေပးတယ္။ ဒီေန႔ အတန္းရွိတာပဲ။

အတန္းထဲကို မ၀င္ခင္ ကင္တင္းမွာ သြားထိုင္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္တယ္။ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ အနားကို ေရာက္လာတယ္။ ေက်ာင္းသူ အသစ္ မို႔လုိ႔ လုိအပ္တာ ကူညီႏိုင္ပါေၾကာင္း စကားလာေရာတယ္။ ရန္သူထက္ မိတ္ေဆြက ဒီအခ်ိန္မွာ ပိုလိုအပ္တာမို႔ စကားလက္ဆံု ျပန္ေျပာလိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာ လိုအပ္တ့ဲ အကူအညီကို အေတာ္ေပးႏိုင္တ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတာကို သိရတယ္။ ညီေထြးတ့ဲ။ တ႐ုတ္ကေလး။ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္ ပါတတ္တယ္။ ေက်ာင္းတြင္း အပ္ေပ်ာက္တာက အစ ဘယ္ အိမ္သာမွာ မီးလံုး ပ်က္တာ အဆံုး သိတယ္။ သူန႔ဲ ပါတ္သက္လို႔ တစ္ျခားေသာ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းမ်ား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရလုိက္တယ္။

ကင္တင္းမွာ ညီေထြးရဲ႕ ေဘာ္ဒါေတြန႔ဲ ဆံုျဖစ္ေတာ့ သူ အကုန္ မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ေလးကို၊ သူဇာ၊ ေထြးေလး။ အဲဒီေန႔က ေဘာ္ဒါေတြ အမ်ားႀကီး ရလိုက္တယ္။

ကင္တင္းမွာ ထိုင္ေနတုန္း ညီေထြးက သိသင့္တာေတြ ေျပာျပေနတယ္။

႐ုတ္တရက္ ေက်ာမွာ စိမ့္သလို ခံစားလိုက္ရေတာ့ ေနာက္ကို လွမ္းၾကည့္မိတယ္။ သာမာန္ေက်ာင္းသားေတြန႔ဲ မတူ နည္းနည္း ထူးျခားေနတ့ဲ အုပ္စု တစ္စု ကင္တင္းထဲ ၀င္လာတာ ေတြ႔ရတယ္။ ညီေထြးက “သင္းကြဲ အုပ္စု” တ့ဲ နာမည္ေပးထားတယ္တ့ဲ။ သူတို႔ သီးသန္႔ ေနတတ္တယ္။ ဘယ္အုပ္စုန႔ဲမွ မေရာတတ္ဘူးတ့ဲ။ တစ္တြဲစီ ထုိင္ေနၾကတယ္။ ေလးေယာက္ေပါ့။ ဘာမွ မစားမေသာက္ၾကပဲ စကား ထိုင္ေျပာေနတယ္။ နည္းနည္းေတာ့ ထူးျခားတာပဲလို႔ စိတ္ထဲက အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ၀ိုင္းထဲ ျပန္အလွည့္မွာ တံခါး၀က ၀င္လာတ့ဲ ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကို ထူးထူးျခားျခား သတိျပဳလိုက္မိတယ္။ ဘာရယ္မသိ သူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္ေတြက စူးရဲလြန္းတယ္။ ဇင္ဇင္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ သူကေတာ့ ဇင္ဇင့္ကို မေတြ႔ဘူး။ ခဏေနေတာ့ ခုနက သင္းကြဲ အုပ္စုန႔ဲ သြားထိုင္ေနတယ္။ ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိ... သူထုိင္ေနတာကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ခိုးၾကည့္ေနမိတယ္။ (စြန္ရဲလို႔ တိတ္တခိုး နာမည္ ေပးလိုက္မိတယ္။)

အၾကည့္သူခိုးကို လူမိသြားတယ္။ သူလဲ ဇင္ဇင့္ကို အၾကာႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနတယ္။ မိန္းကေလးမို႔ ကိုယ္က ဦးဆံုး မ်က္ႏွာလြဲၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြန႔ဲ ဆက္စကားေျပာေနလိုက္တယ္။ သင္းကြဲအုပ္စု အေၾကာင္း ေမးေတာ့ အားလံုးက စကားမဆက္ခ်င္ၾကဘူး။ သူတို႔ ဘယ္ကလာတယ္၊ ဘယ္မွာ ေနတယ္ဆိုတာကို ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ သိခ်င္ေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ စြန္ရဲ အေၾကာင္းကိုေပါ့...။

သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ လျပည့္ညက ျဖစ္သြားခ့ဲတ့ဲ လူေသမႈကို စိတ္၀င္တစား ေျပာေနၾကေလရဲ႕။ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံ ထိုးမွ လူစုခြဲျဖစ္ေတာ့တယ္။

----xxxx----

အဲဒီည ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ ဆက္မအိပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။
သင္းကြဲ အုပ္စုန႔ဲ စြန္ရဲအေၾကာင္းကို သာ ေတြးေနမိတယ္။

လျပည့္ေက်ာ္ညကေတာ့ လေရာင္ေတြန႔ဲ လင္းခ်င္းေနရမွာကို တိမ္တစ္ဆုပ္ေၾကာင့္ ေမွာင္ေနခ့ဲတယ္။
အဲဒီညမွာ ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ လေရာင္ကို ငတ္မြတ္ခ့ဲတယ္။
လေရာင္ငတ္တ့ဲညေလး တစ္ည...။

----xxxx----

လေရာင္ ငတ္တ့ဲည (၃)

လေရာင္ကေတာ့ ျဖာေနတုန္းပဲ...။

လေရာင္ တိုး၀င္ေနတ့ဲ အိပ္ခန္း ျပဴတင္းရဲ႕ ေလသာေပါက္ကေန အျပင္ကို ဇင္ဇင္ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္...။
တိမ္ညိဳမဲ ပုပ္ပုပ္ေတြၾကားကေန လက္မတင္ေလး လြတ္လာတ့ဲ လမင္းႀကီးဟာ ၀ိုင္း၀ိုင္းစက္စက္ကို သာလို႔...။
၀န္းက်င္မွာေတာ့ ညဥ့္ရဲ႕သ႐ုပ္ကို အားပါေစတ့ဲ ဇုိးဇီဇိုးဇီ အသံေလးမ်ား၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွ ဖိုသံေပးေနတ့ဲ အုံးအင္သံေလးမ်ား ေပၚလာေလရဲ႕...။
လရဲ႕ညကို သ႐ုပ္ပါေစတာကေတာ့ ေတာင္ေပၚေလခ်မ္းေလ ေ၀ွ႔ခနဲ သုတ္ၿပီး တိုက္လိုက္တ့ဲ အခ်ိန္ပါပဲ...။
ဇင္ဇင့္ အေႏြးထည္ပါးပါးထဲကို တိုး၀င္လာတ့ဲ ေဆာင္းညေလခ်မ္းေၾကာင့္ ေႏြးခနဲ ၾကက္သီးေတြ ထလာခ့ဲတယ္...။

ေဆာင္းေလခ်မ္းေၾကာင့္ ပါးျပင္ေပၚက ေအးစက္တ့ဲ အထိအေတြ႔ကို သတိထားမိခ်ိန္မွာ သူငိုေနပါလားဆိုတာ သတိရလာတယ္...။ ဇင္ဇင္တစ္ေယာက္ ငိုေနမိပါပေကာ။ ပ်႕ံလြင့္ေနတ့ဲ အေတြးစမ်ားကို ျပန္လည္ စုစည္းလိုက္တယ္။ ျပတင္းတံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး မွန္ျပတင္းက ထိုးက်လာတ့ဲ လေရာင္ကို ေငးၾကည့္ျဖစ္တယ္။ လက္ထဲက ကိုင္ထားတ့ဲ ၿခံဳေစာင္ပါးပါးကို ကိုယ္ေပၚ အသာ ျပန္တင္လိုက္ရင္း လက္ရွိ ပစၥဳပၸါန္ အေျခအေနကို သံုးသပ္ေနမိတယ္....။

ေမေမန႔ဲ အျပင္းအထန္ စကားမ်ားၿပီး ေနာက္ တစ္နယ္တစ္ေက်းက အေဖ့ဆီကို ထြက္လာခ့ဲလိုက္တယ္။ ေမေမကေတာ့ ဒီတစ္ေခါက္မွာ အေတာ္ေနာင္တရသြားတယ္။ သူ႔ကို မတားဆီးႏိုင္ေတာ့ပဲ က်န္ေနခ့ဲတယ္။ ဒီေရာက္ေတာ့ အေဖ့ဆီကို ဖုန္း ႀကိဳဆက္ထားတယ္တ့ဲ။ အေဖကေတာ့ ငယ္ငယ္ကတည္းက ေမေမန႔ဲ ကြဲၿပီးတ့ဲေနာက္ သူ႔ကို တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါသာ ေတြ႔ျဖစ္တယ္။ တရား႐ံုးက အမိန္႔ခ်လိုက္တယ္ေလ။ ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုး၀ါးခ့ဲတ့ဲ အတိတ္ေပါ့။

သူ႕အေဖကေတာ့ ေအာက္ထပ္မွာ အိပ္ေနေလာက္ေရာေပါ့...။ စခန္းမွဴးတစ္ေယာက္ ျဖစ္တ့ဲအတြက္ ညဥ့္နက္မွပဲ အၿမဲျပန္လာျဖစ္တ့ဲ အေဖန႔ဲ သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ တစ္အိမ္တည္း အတူ ေနေနေပမယ့္ ေ၀းကြာေနဆဲလို႔ သူခံစားေနရတယ္။

ဒီေန႔ ညစာစားခ်ိန္အမွီကို ျပန္လာတ့ဲ အေဖက ထူးထူးဆန္းဆန္း သတင္းတစ္ခုကို ေျပာျပတယ္။ ထူးဆန္းေပမယ့္ အလားတူ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ ၃ မႈရွိသြားၿပီတ့ဲ။ လူသူ မနီးတ့ဲ ေတာႀကီးမ်က္မည္းက ေခ်ာက္ကမ္းပါးထိပ္မွာ အသက္၀ိၫာဥ္ကင္းမ့ဲေနတ့ဲ မုဆိုးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ုပ္အေလာင္းကို ေတြ႕ရေၾကာင္း၊ ႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနတ့ဲ အတြက္ ဘယ္သူမွန္း မသိေပမယ့္ ဒီနယ္ဘက္ကို နယ္ကၽြံလာတ့ဲ မုဆိုးတစ္ေယာက္ ဆိုတာကို သူ႕ေဘးနားက အမဲလိုက္ ႐ိုင္ဖယ္န႔ဲ ကိရိယာ တစ္ခ်ိဳ႕အရ သိရေၾကာင္း၊ တိရစာၦန္ရဲ႕ တိုက္ခိုက္မႈကို ခံရတာ ျဖစ္ေၾကာင္း စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ ေျပာျပေနတယ္။

ေဆး႐ံုက ေသမႈေသခင္း ဆရာ၀န္ကေတာ့ ဒီနယ္ဘက္မွာ ေျမေခြးဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားပါးတ့ဲ အေၾကာင္း၊ အခုျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ တိုက္ခိုက္မႈဟာ ဒီႏွစ္ထဲမွာဆို သံုးႀကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ေၾကာင္းကိုလဲ ေျပာသြားေသးတယ္...။

ဇင္ဇင့္စိတ္ထဲမေတာ့ သူန႔ဲ သူ႔ေဖေဖ ဘယ္ေတာ့ ျပန္နီးစပ္မလဲဆိုတာကို စဥ္းစားေနမိတယ္။

----xxxx----

ဒီေန႔ ေဖေဖ ဘယ္မွ မသြားဘူး အိမ္မွာေနေနတယ္ ထင္တယ္။ မနက္ႏိုးလာေတာ့ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွာ ေကာ္ဖီထုိင္ေသာက္ရင္းန႔ဲ ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ ထိုင္ဖတ္ေနတာေတြ႔တယ္...။ ဇင္ဇင္လဲ မီးဖုိေခ်ာင္ထဲ ၀င္ၿပီး မနက္စာကို အလြယ္ လုပ္စားလိုက္တယ္။ ညဦးပိုင္းက ေဖေဖက ေျပာစရာရွိတယ္ဆိုလို႔ ခဏေနေတာ့ ေဖေဖ့နား သြားထုိင္လိုက္တယ္။

ေဖေဖက ဂ်ာနယ္ဖတ္ရင္းကေန မ်က္လံုးလွန္ၾကည့္တယ္။
“သမီးႏိုးၿပီလား။ လာ ၿခံထဲ သြားရေအာင္”

ေဖေဖန႔ဲၿခံထဲကို ဆင္းခ့ဲတယ္။ ၿခံေလးကေတာ့ မာလီ မရွိလို႔ ရြက္ေၾကြေတြန႔ဲ ျပည့္ေနေလရဲ႕။
ေဆာင္းေလ႐ူးက တစ္ခ်က္ တုိက္သြားတယ္။ အေႏြးထည္ တစ္ထပ္ေလာက္ ၀တ္ခ့ဲရင္ ေကာင္းမွာလို႔ ဇင္ဇင္ ေတြးမိတယ္။ ေဖေဖက ဂိုေဒါင္ေရွ႕မွာ ရပ္လိုက္တယ္။ အိတ္ထဲ အသင့္ ပါလာပံုရတ့ဲ ေသာ့န႔ဲ တံခါးကို ဖြင့္တယ္။ ဂိုေဒါင္ထဲမွာေတာ့ ထင္ထားသလို ပင့္ကူမွ်င္ေတြန႔ဲ ျပည့္မေနပါဘူး။ အျပင္က ေနေရာင္ေၾကာင့္ အတြင္းပိုင္းကို ေသခ်ာ ျမင္ေနရတယ္။ ေဖေဖ့၀ါသနာ အတိုင္း တြင္ခံု၊ လက္သမား ကိရိယာ၊ စတာေတြ ေတြ႔ေနေလရဲ႕။ ေမာ္တာ တစ္ခ်ိဳ႕၊ ခ်ိန္းႀကိဳးေတြ လဲေတြ႔တယ္။

အထဲမွာ အ၀တ္စအႀကီးႀကီး အုပ္ထားတ့ဲ ခပ္ႀကီးႀကီး အရာတစ္ခုေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေဖေဖ ရပ္လိုက္တယ္။ ဇင္ဇင္လဲ ရပ္လိုက္မိတယ္။ ေဖေဖက အ၀တ္စကို ႐ုပ္ခိုင္းတယ္။ ဆြဲ႐ုပ္လိုက္ေတာ့ ထရပ္ကား တစ္စီး။ နီညိဳေရာင္ေလး။ ေဒါ့ဂ်စ္ကို ထရပ္ကား ပံု ျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ထားတ့ဲ ပံုစံ။

“Happy Birthday သမီးေလး” တ့ဲ။

စိတ္ထဲမွာ အတိုင္းမသိ ၀မ္းသာသြားတယ္။ ေဖေဖ သူ႔ေမြးေန႔ကို မေမ့ေသးဘူးကိုး။ ၀မ္းသာေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာပဲ ထားလိုက္တယ္။ ေမာင္းလို႔ ရလားလို႔ ေမးေတာ့ ေဖေဖက တစ္ဟားဟားန႔ဲ ရယ္ေနရင္းကေန ေမာင္းလို႔ ရတာေပါ့လို႔ ေျပာတယ္။ အိမ္ေရွ႕ကေန ကားသံၾကားလို႔ ထြက္ၾကည့္ေတာ့ နယ္ခံတိုင္းရင္းသား လူႀကီးတစ္ေယာက္န႔ဲ သူ႔အရြယ္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ လူႀကီးက ၀ွီးလ္ခ်ဲေပၚ ထုိင္လို႔။ ေဖေဖက ၀မ္းသာအားရ ႏူတ္ဆက္တယ္။ လူႀကီးက ဇင္ဇင့္ကို ၾကည့္ရင္းန႔ဲ “အိုး ဇင္ဇင္မဟုတ္လား...။ ၾကည့္စမ္း သမီး ထြားလာလိုက္တာ။ ဒီကို မလာတာ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ရွိၿပီလဲ” လို႔ ေမးတယ္။ ဇင္ဇင္ေတာင္ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူလဲ။ ဘယ္သူလဲ။ ေဖေဖက ဦးဟန္ထြန္းလို႔ ေျပာျပတယ္။ ငယ္ငယ္က သူတို႔အိမ္နားက ေခ်ာင္းေလးမွာ အားလပ္ရက္တိုင္း ငါးသြားမွ်ားတတ္တာ၊ ဇင္ဇင္က အဲဒီ ေခ်ာင္းေလးထဲကို ဆင္းေဆာ့ရတာ ၀ါသနာပါတာ၊ ေကာင္ေလးက အဲဒီတုန္းက ဇင္ဇင့္န႔ဲ ကစားေဖၚ သက္ထြန္း ျဖစ္တာ။ ဇင္ဇင္ တစ္ခုမွ မမွတ္မိေတာ့ဘူး...။ မေကာင္းတတ္လို႔သာ ၿပံဳးျပလိုက္ရတယ္၊ ေကာင္ေလးကို ဘယ္လိုမွ ပံုေဖၚလို႔ မရဘူး။ ေဖေဖက ေျပာတယ္ ဒီကားကို ေမာင္းလို႔ရတ့ဲ အဆင့္အထိ ျပင္ခ့ဲတာ သက္ထြန္းရဲ႕ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္တ့ဲ။ သက္ထြန္းက ဂ်ီတီအိုင္မွာ ဆက္တက္ေနတ့ဲ အေၾကာင္းကို ေျပာျပတယ္။ ေအာ္.. ဇင္ဇင္န႔ဲ တူတူ ေက်ာင္းတက္မွာပါလားလို႔ သိလိုက္တယ္။

ေဖေဖက ဦးဟန္ထြန္းကို အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေအာင္ တြန္းသြားေနတယ္။ ဇင္ဇင္န႔ဲ သက္ထြန္းက ေနာက္ကေန ေလွ်ာက္ရင္းန႔ဲ လုိက္လာတယ္။ ဦးဟန္ထြန္းက ေဖေဖ့ကို ၿပီးခ့ဲတ့ဲ လျပည့္ညတုန္းက အလည္မလာတာကို ေမးေတာ့ ေဖေဖက ဦးဟန္ထြန္းကို ဟိုးတစ္ညက တိရစာၦန္အကိုက္ခံရၿပီး ေသသြားတ့ဲ လူေသမႈကို ေျပာျပတယ္။ ဦးဟန္ထြန္း သတင္းကို ၾကားေတာ့ ကြက္ကနဲ မ်က္ႏွာပ်က္သြားတယ္။ ေဖေဖ့မ်က္ႏွာကို စူးစိုက္ၾကည့္လိုက္ၿပီး “သူတို႔တစ္ေတြ ဂတိ ပ်က္ေနၿပီ” လို႔ တီးတိုး လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။ ဇင္ဇင္ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလိုက္တယ္။ ဘယ္သူေတြက ဂတိေတြ ပ်က္ေနတာလဲ။ သက္ထြန္းက ဇင္ဇင့္ အာ႐ံုလြဲသြားေအာင္ တစ္ျခား ငယ္ဘ၀က အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပေပမယ့္ ဇင္ဇင္ စိတ္မ၀င္စားႏိုင္ေတာ့ဘူး။

“သူတို႔တစ္ေတြ ဂတိ ပ်က္ေနၿပီ” ဆိုတ့ဲ စကားတစ္ခြန္း။
႐ုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ ျဖစ္ေနတ့ဲ ႐ုပ္အေလာင္း။
တစ္ႏွစ္ထဲကို သံုးခါ ရွိၿပီ...။

----xxxx----

(ဆက္ရန္)

(အစကေတာ့ တည္မိတ့ဲ ဘုရား လင္းတပဲ နားနား ဆိုၿပီးေတာ့ စထားမိတယ္။ ခုမွ အလုပ္ေတြက ဇယ္ဆက္သလို လုပ္ေနရတယ္။ ေတခ်င္တယ္။ မေန႔က အၾကမ္းကိုပဲ ျပန္ေခ်ာလိုက္ရတယ္။ ခြင့္လႊတ္ပါကုန္။)

လေရာင္ ငတ္တ့ဲည (၂)

Photo : www.wowinsider.com

ေျပး...
ေျပး.......
ေျပး.............

လႊတ္ေအာင္ေျပး...။
ေနာက္က အုပ္စုလိုက္ လိုက္ေနသံကို ၾကားရတယ္...။
အာခံတြင္းထဲက ေျခာက္ကပ္ေနတ့ဲ ေမာဟိုက္သံကို ကိုယ္တိုင္ ျပန္ၾကားေနရတယ္။
ဒါေပမ့ဲ သူရပ္ေနလို႔ မရဘူး။ ကိုယ္ေပၚမွာ ျခစ္မိတ့ဲ ဆူးေတြ၊ နင္းမိတ့ဲ ဆူးျပြမ္းလမ္းေပၚက ေက်ာက္စရစ္ၾကမ္းေတြ၊ ကႏၱာရဆူးၿခံဳေတြ ဒဏ္ကို သူသတိ မျပဳမိဘူး။ ဒဏ္ရာေတြက ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ေနတာကို ဂ႐ုမထားအားဘူး။
ေလာေလာဆယ္ အေတြးအာ႐ံုထဲမွာ လြမ္းမိုးေနတာကေတာ့ အသက္ေဘးကေန လြတ္ေအာင္ ေျပးဖုိ႔ပဲ...။

3 နာရီဆက္တိုက္ မရပ္မနား ေျပးလြားေနရေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ႏြမ္းနယ္လာတယ္။ သူ႔ေနာက္က အံုန႔ဲက်င္းန႔ဲ လိုက္ေနတုန္းပဲ။
သူ႔ႏွလံုးခုန္သံ တစ္ဒိန္းဒိန္း ႐ုိက္ခ်က္ဟာ သူ႔နားထင္ေသြးေၾကာကို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ လာလာ ေဆာင့္ေနတယ္။ သူလြတ္ႏိုင္မလား။ အစက တင္းထားခ့ဲသမွ် စိတ္ေတြ ေလ်ာ့ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားတယ္။ စိတ္က ေတြးေနေပမယ့္ ေျပးေနတ့ဲ ႏႈန္းကို မေလ်ာ့မိဘူး။ ေနာက္ကလဲ လိုက္လာတ့ဲ အသံေတြ ၾကားေနတုန္းပဲ။ ပင္စည္ေတြ၊ ခ်ံဳပုတ္ေတြ သူ႔ေနာက္မွာ ရိပ္ကနဲ ရိပ္ကနဲ က်န္ေနခ့ဲတယ္။

သူေျပးေနတယ္။
ဆက္ေျပးတယ္။
ေတာက္ေလွ်ာက္ေျပးေနတယ္
ဒါေပမယ့္ သူေမာလာၿပီ။
ေျခကုန္လက္ပန္း က်ေနၿပီ။

လေရာင္ကေတာ့ အဇဋာ မိုးေကာင္းကင္မွာ လင္းပေနလို႔။
လေရာင္ကို တပ္မက္ဖူးတ့ဲ သူ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ လေရာင္ကို မုန္းေနတယ္။ သူရွိရာကို ျမင္ႏိုင္တယ္ေလ။
လေရာင္ကြယ္တ့ဲ အပင္ေတြၾကား သူတိုး၀င္ ေျပးတယ္။ ခပ္ေ၀းေ၀းဆီက လွစ္ခနဲ၊ လွစ္ခနဲ လိုက္လာတ့ဲ အရိပ္ေတြကို မ်က္၀န္းေထာင့္မွာ သူေတြ႔ေနရတယ္။ အႏၱရာယ္ေတြ သူ႔နားကို ေတာ္ေတာ္နီးေနၿပီ။ အားစိုက္ထည့္ၿပီး ထပ္ေျပးတယ္။

ေရွ႕မွာ ေရစီးသံသ့ဲသ့ဲကို ၾကားလိုက္တယ္။ သူအားတက္သြားတယ္။ အနည္းဆံုး ေရတစ္ေပါက္ေတာ့ ေသာက္ရမယ္ေလ။ အားတက္သေရာန႔ဲ ေျပးသြားေတာ့ ေရွ႕မွာ ဘာ အတားအဆီးမွ မေတြ႔ေတာ့ပါလား။ ဟာလာဟင္းလင္း ျဖစ္ေနတယ္။

“အို”
ေခ်ာက္ကမ္းပါး စြန္းမွာ သူေရာက္ေနတာကိုး။
ေဆာင္းေလေအးက ဟိုးေခ်ာက္ကမ္းပါး ေအာက္ဘက္ကေန အေပၚကို ပင့္တိုက္လာတာ သူခံစားလိုက္တယ္။ ေခၽြးေစးေတြန႔ဲ ေမာဟိုက္ေနတ့ဲ သူ... တစ္ခဏေလာက္ေတာ့ အပန္းေျပသြားတယ္။

ဒါေပမယ့္...
အသံၾကားလို႔ ေနာက္လွည့္ၾကည့္ေတာ့ အႏၱရယ္က လက္တစ္ကမ္းမွာ။
ေနာက္ကို တစ္ျဖည္းျဖည္း ဆုတ္မိတယ္။
ဟိုးေအာက္နားက ေရစီးသံ ပိုပို က်ယ္လာတယ္။ ေခ်ာက္ကမ္းပါးစြန္းက ခဲလံုး နင္းမိလို႔ ကိုယ္တစ္ခ်က္ ယိုင္သြားတယ္။
ေက်ာက္စိုင္ ေက်ာက္ခဲ တစ္ခ်ိဳ႕ ျပဳတ္က်သြားတယ္။

ဒီအခ်ိန္မွာ သူျမင္လိုက္ရတာကေတာ့

ခၽြန္ျမေနတ့ဲ အစြယ္ေဖြးဖြး...
လေရာင္ေအာက္မွာ ၀င္းကနဲ ျဖစ္သြား...
သူ႔ဆီကို အငမ္းမရ တိုး၀င္လာ...
ရွိသမွ်အားန႔ဲ ခုခံ...
လဲက်သြား...
အားနည္းလာ...
လည္မ်ိဳနားမွာ တစ္ခ်က္ စူးကနဲ ျဖစ္သြားယ္။
ေသြးေတြ ... ေသြးေတြ...
အနီေရာင္ ေသြးေတြ...

Photo : Storytimeout

လမင္းႀကီးေတာင္ အနီေရာင္ ေျပာင္းသြားေလသလား...။
မ်က္လံုးထဲ အေမွာင္တိုက္ တိုး၀င္လာ...
စမ္းေရစီးသံ တစ္ျဖည္းျဖည္း တိုးတိတ္သြား...
နာက်င္မႈေတြ မသိေတာ့
ပိန္းပိတ္တ့ဲ အေမွာင္ထုကသာ တိုး၀င္...
ခ်ိဳျမတ့ဲ ဒဏ္ရာေတြကို ခံစားၿပီးေတာ့ အဆံုးစြန္ေသာ အစြန္း တစ္ဘက္ဆီသို႔...

----xxxx----

အက်ည္းတန္တ့ဲ ျမင္ကြင္းကို မ်က္ကြယ္ျပဳလို႔... ထက္အာကာ မိုးေကာင္းကင္ အဇဋာမွာေတာ့ တိမ္ညိဳပုပ္ေတြ ကင္းစင္ေနတ့ဲ လျပည့္ည လမင္းကေတာ့ ထိန္ထိန္သာေနတယ္...။
လေရာင္ေတြ ဖ်န္းပက္ေနတ့ဲ တစ္ခဏမွာ ၾကယ္တစ္ပြင့္ ႐ုတ္ကနဲ ေကာင္းကင္ထက္က ေၾကြဆင္းသြားတယ္။
ဘယ္သူမွ မသိလိုက္ဘူး...။
လေရာင္ကေတာ့ ျဖာေနတုန္းပဲ...။

----xxxx----
(ဆက္ရန္)

Happy Birthday အမ္းမား

Photo : Cake Design

ဟဲဟဲ...။
မဂၤလာအေပါင္းန႔ဲ ျပည့္စံုတ့ဲ အခါသမယပါ...။
ဒီႏွစ္ထဲမွာ ေကာက္ရတ့ဲ ဘေလာ့ဂါအစ္မႀကီးရဲ႕ ေနာက္တစ္ဖန္ က်ေရာက္လာျပန္တ့ဲ အခုလို ေမြးေန႔ အခါသမယမွာ စိတ္၏ က်န္းမာျခင္း၊ ကိုယ္၏ခ်မ္းသာျခင္းတို႔န႔ဲ ျပည့္စံုၿပီး လိုရာဆႏၵ ၊ ေတာင့္တအပ္ေသာ လိုအင္မ်ား ျပည့္စံုပါေစဗ်ား...။
အစ္မႀကီး လူသိရွင္ၾကား ေတာင္းေသာ၊ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေတာင္းေသာ၊ လူမသိတစ္သိ ေတာင္းေသာ ဆုမ်ား ျပည့္စံုပါေစလို႔ ကူညီညာလို႔ ထပ္ေလာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္...။
ေပ်ာ္ရာအရပ္မွာ မိမိ ခ်စ္သူခင္သူေတြန႔ဲ စိတ္လက္ခ်မ္းသာစြာ ေနထုိင္ႏိုင္ပါေစလို႔... ဆုေတာင္းေပးပါတယ္ဗ်ား...။
ခ်မ္းေအးတ့ဲ ေအးခ်မ္းတ့ဲ ေဆာင္းရာသီ အခါသမယမွာ ေမြးဖြားခ့ဲသလို ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာလဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ႏိုင္ပါေစ...။



ကဲ... ေမြးေန႔ဆုေတာင္းကိုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ ဆုေတာင္းေပးၿပီးသြားၿပီ...။
ေမာင္ဘိြဳင္းတို႔ရဲ႕ ထံုးစံအရ ေပါက္တတ္ကရေလး တစ္ခုခုမွ မလုပ္လိုက္ရရင္ စားမ၀င္ အိပ္မေပ်ာ္တ့ဲအတြက္ ႐ိုးရာေလး မပ်က္ရေအာင္ စလိုက္ရေအာင္လား...။
ဆင္ထံု၊ ေပါက္ထံု၊ လင္းထံု၊ ေမထံု၊ မခ်ိဳသင္း၊ တီဇက္ေအ၊ ေက်ာက္တိုင္ႀကီး strike န႔ဲ အမ္းမားရဲ႕ မိတ္ေဆြ အေပါင္းတို႔...။
ထံုးတမ္းစဥ္လာအရ ေမြးေန႔ရွင္အတြက္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း သီခ်င္းေလး ဆိုရမွာပါ...။
Happy Birthday To you.. ဆိုတ့ဲ ေမြးေန႔ သီခ်င္းေလး အလိုက္ကို ရၾကပါတယ္ေနာ္...။

အခုေတာ့ အမ္းမားရဲ႕ ေမြးေန႔ျဖစ္တ့ဲ အားေလ်ာ္စြာ... ထူးထူးျခားျခားေလး ျဖစ္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီမူရင္း သီခ်င္းထဲက စာသား တစ္ခ်ိဳ႔တစ္၀က္ကို ျပင္ဆင္ထားပါတယ္...။
အဲဒီ ျပင္ဆင္ထားတ့ဲ အတုိင္း ဆိုရင္းန႔ဲ ေမြးေန႔ ဆုေတာင္းၾကပါစို႔...။

လာပါၿပီ...။

Happy Birthday To You...
You Belong To The Zoo...
You Are Monkey And Donkey...
Happy Birthday To You....

လက္ခုပ္တီးၾကပါ...။
အမ္းမား .. make a wish and blow the candles....
ေဟး။ ေျဖာင္းေျဖာင္းေျဖာင္း....

အမ္းမား ေမြးေန႔ကိတ္ေပၚက ထြန္းထားတ့ဲ ဖေယာင္းတိုင္မ်ားကို ဘယ္လိုပဲ မႈတ္မႈတ္.. ဖေယာင္းတိုင္မ်ားက မီးမမွိတ္သြားပါဘူး...။ အ့ံဖြယ္သရဲပါပဲ...။
(ဘယ္ျငိမ္းမလဲ.. ဘိြဳင္းက စီးတီးမတ္က မီးမျငိမ္းႏုိင္တ့ဲ ဖေယာင္းတိုင္၀ယ္ၿပီး ထြန္းထားတာေလ...။)
အမ္းမားတစ္ေယာက္ေတာ့ ခုထိ ႀကိဳးစားပမ္းစား မႈတ္ေနတုန္း....။

Photo : Clip Art

- ဆင္ထံုကေတာ့ မ်က္ႏွာပ်က္ေနေလရဲ႕...။
(သူက တစ္ကယ့္ ဖေယာင္းတိုင္ ၀ယ္လာတာ။ ဘိြဳင္းက အစားထိုးလဲလိုက္တာ)
- ေမထံုကေတာ့ ငိုမ့ဲမ့ဲ.. (မုန္႔မစားရေတာ့မွာကို စိုးရိမ္လို႔)
- ေပါက္ထံုကေတာ့ ဘိြဳင္းကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခဲခဲ (သူက မလုပ္ပါန႔ဲလို႕ ဘိြဳင္းကို တားတားတ့ဲၾကားက သူ႔အလစ္မွာ လုပ္လိုက္လို႔)
- မခ်ိဳသင္းကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း မ်က္လံုးကေလး ကလယ္ကလယ္န႔ဲ .. ဘာျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္းကို မသိေသးဘူး...။
- ေက်ာက္တိုင္ႀကီး strike ကေတာ့ လူအမ်ား ကိတ္မုန္႔ဘက္ကို အာ႐ံုစိုက္ေနခ်ိန္မွာ မေယာင္မလည္န႔ဲ တီဇက္ေအ အနား ကပ္သြားေလရဲ႕...။

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ေမြးေန႔ပါ အမ္းမား...။

လေရာင္ ငတ္တ့ဲည (၁)

Photo Credit

လေရာင္...။
တိမ္မွ်င္ပု၀ါပါးကေန ခပ္ေစာင္းေစာင္း ထိုးလာတ့ဲ လေရာင္။
ၾသကာသ ေလာက တစ္ခြင္လံုးကို ေအးခ်မ္းသြားေအာင္ လြမ္းၿခံဳေပးတ့ဲ လေရာင္။
ညဥ့္လည္ယံမွာ အလင္းမွ်င္ပါးပါးကို ယစ္မူးမိသူတိုင္း ေနာက္တစ္ခါ၊ အထပ္ထပ္ အခါခါ တိမ္းမူးခ်င္ေလာက္ေအာင္ လူေတြကို ဖမ္းစားတတ္တ့ဲ လေရာင္...။

ဒီလေရာင္ဟာ လူေတြကို ႏူးညံ့ေစတယ္။
ဒီလေရာင္ကပဲ လူေတြကို ၾကမ္းတမ္းေစတယ္...။
ဒီလေရာင္ကပဲ အဟိတ္တိရစ ၦာန္ေတြရဲ႕ စိတ္ႏွလံုုးကို ဆြဲငင္သိမ္းက်ံဳး လႈပ္ရွားေစတယ္...။
ဒီလေရာင္ကပဲ ကမၻာဦး လူသားေတြရဲ႕ ေနမင္းကြယ္ေပ်ာက္လို႔ အမိုက္ေမွာင္ ဖံုးေနခ်ိန္မွာ အားငယ္ေနတ့ဲ စိတ္ႏွလံုးကို ေခ်ာ့သိပ္တယ္...။

ဒီလေရာင္ေၾကာင့္ပဲ ကမၻာေက်ာ္ အႏုပညာေတြ ေပၚထြန္းခ့ဲတယ္။
Beethoven ရဲ႕ လေရာင္ေတးသြား (Moonlight Sonata) ကို နားေထာင္ဖူးပါသလား။
Moon River ဆိုတ့ဲ ႐ုပ္ရွင္ထဲက ဇာတ္၀င္သီခ်င္းကို ေသာတအာ႐ံုထဲ ခဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ထည့္ၾကည့္ဖူးပါသလား...။
ဂ်ဴးရဲ႕ ၀တၳဳျဖစ္တ့ဲ “ျမရဲ႕လ” ကို အဆိုေတာ္ ထူးအိမ္သင္က အသံထြက္ဖတ္ျပခ့ဲတ့ဲ အသံထြက္ ၀တၳဳ ကို ဖတ္ဖူး နားေထာင္ဖူးၾကလား။

Photo : http://vinblade.blogspot.com

လေရာင္ေၾကာင့္ ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ားစြာထဲက တစ္ခုကို ေျပာျပခ်င္တယ္။
နားေထာင္မယ္ဆို လေရာင္ေအာက္ကို သြားၾကစို႔...။

----xxxx-----
(နိဒါန္းပဲ ရွိပါေသးတယ္..။ ေခါင္းစဥ္မွာ အခ်ီးလို႕ တပ္ထားတာကို ႐ႈပ္ေနတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ျပန္ျဖဳတ္လိုက္ပါတယ္...။)
(ဆက္ရန္။)

New Function in Blogspot?

အရင္က သတိမထားမိပါ။
ခုတစ္ေလာမွ သတိထားမိတာ...။
တစ္ျခားေသာ ဘေလာ့ဂ္ေတြမွာ ပို႔စ္ေတြရဲ႕ ေအာက္ေျခမွာ ကိုယ္ သြားသြားၿပီး ေရးထားတ့ဲ comment ေတြန႔ဲ ပါတ္သက္လို႔ပါ။
အရင္ကဆို ဘေလာ့ဂ္ပိုင္ရွင္ကပဲ သူ႔ဘေလာ့ဂ္မွာ လာေရးထားတ့ဲ ေကာ္မန္႔ေတြကိုပဲ ဖ်က္ခြင့္ရွိသလားလို႔...။
အခုဆို ကိုယ္သူမ်ားဆီမွာ ေရးၿပီးသား comment ေတြကို ကိုယ္တိုင္ ျပန္ဖ်က္ခ်င္ရင္ ျပန္ဖ်က္လို႔ ရေနၿပီ...။
အရင္တုန္းက ရွိခ့ဲတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သတိမျပဳမိလို႔ေပါ့...။
ေအာက္က ပံုမွာ ျပထားတ့ဲအတိုင္း သူမ်ားဆီမွာ ေရးထားတ့ဲ ကိုယ့္ေကာ္မန္႔ေတြကို အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဖ်က္ခ်င္ခ့ဲတယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ေကာ္မန္႔ ေဘးနားက အမိႈက္ပံုးေလးကို ႏွိပ္ၿပီး Delete လုပ္လိုက္႐ံုပါပဲ...။
မသိေသးသူမ်ားအတြက္ အသစ္ ျဖစ္သလို သိၿပီးသူမ်ားအတြက္ Reminder ေပါ့ဗ်ာ...။
Blog ကေတာ့ ညီမေလး ေနေန ဆီက ဘေလာ့ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တင္ထားတ့ဲ နမူနာပံုကေတာ့ အဲဒီဘေလာ့ဂ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေရးခ့ဲတ့ဲ ေကာ္မန္႔ ပါ။ အမိႈက္ပံုးကို အနီန႔ဲ ၀ိုင္းျပထားပါတယ္...။

Goat Walk

Photo Credit : www.gamespot.com

ဆိတ္ေမြးတ့ဲ အိမ္မွာ ညညဆို ဆိတ္ေတြကို အိမ္ေခါင္မိုးနားက ဆိတ္အိပ္တ့ဲ ေနရာကို Goat Walk လို႔ ေခၚတာတ့ဲ ဆိတ္တစ္ေကာင္ ေလွ်ာက္စာ လမ္းကေလးကေန ဆိတ္ေတြကို အေပၚေရာက္ေအာင္ ေမာင္းသြင္းရသတ့ဲ...။ ဆိတ္ဆိုတ့ဲ ေကာင္မ်ိဳးက ေမွာင္ရင္ လန္႔တတ္သကိုး...။ အဲဒီေတာ့ Goat Walk မွာ မီးလံုးေလးေတြ တပ္ထားေပးရသတ့ဲ...။ မီးပ်က္တ့ဲညေတြဆို ဆိတ္တစ္ေကာင္ကေတာ့ အနည္းဆံုး ျပဳတ္က်တယ္တ့ဲ..။ ျပဳတ္က်ရင္လဲ ဇက္က်ိဳး ေသတာ ဆိုပဲ...။ ဆိုေတာ့ ညဏ္ႀကီးရွင္ ဆိတ္ထိန္းေကာင္ေလးက မီးလံုးေလးကို ခဏေလာက္ ျဖဳတ္ထားလိုက္တယ္တ့ဲ...။ မီးလံုးျဖဳတ္ေတာ့ ဘာျဖစ္သြားလဲ... ပရိသတ္ႀကီးတို႕...။ မီးေမွာင္သြားတာေပါ့ေနာ္...။ ေမွာင္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ...။ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ့... မီးမွိတ္လိုက္လို႔ ေၾကာက္အားလန္႔အားန႔ဲ ျပဳတ္က်လာတ့ဲ ကံဆိုးသူ ေမာင္ဆိတ္ဟာ မနက္က်ေတာ့ ဆိတ္သားဆီျပန္ ျဖစ္ေရာတ့ဲ...။ ကိုမိုဂ်ိဳ ေျပာတာေလ... အဲဒါန႔ဲ ဆက္စပ္ၿပီး အခု ျပဳတ္က်လု တည္းတည္း ျဖစ္ေနတ့ဲ ေၾကာင္ပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေၾကာင္သားဆီျပန္ စားၾကည့္ခ်င္လိုက္တာ လို႔ ေျပာရင္ ၀ိုင္းသတ္ၾကမလားပဲ...။

Related Post : 121308

ဆားခ်က္တ့ဲ ပို႔စ္။

Opposite Stories of Rabbits...

အရင္က ေရးၿပီးသားေတြပါ...။ ခုမ်ားမွာေတာ့ အဲလို ျပန္မေရးႏိုင္ေတာ့လို႔ အေဟာင္းမ်ားထဲက တူးဆြၿပီး မဖတ္ဖူးေသးသူမ်ားအတြက္ ျပန္လည္ ေ၀ငွေပးလို္က္ရပါတယ္...။ ဖတ္ၿပီးသူမ်ား ခႏၱီစတရား လက္ကိုင္ထားၿပီး ေက်ာ္သြားၾကပါလို႔...။
===================================
ယုန္ဆိုတ့ဲ သတၱ၀ါအေၾကာင္းမ်ား မေျပာခ်င္ပါဘူး...။
မစူးစမ္း မဆင္ျခင္တ့ဲ ယုန္သူငယ္တ့ဲ...။
ငယ္ငယ္တုန္းက ၾကားဖူးခ့ဲတ့ဲ ပံုျပင္ေလး အေၾကာင္းပါ...။
ခင္ဗ်ားတို႔ တစ္ေတြလဲ ၾကားဖူးၾကမွာေပါ့...။
ဥသွ်စ္ပင္ေအာက္မွ ၀ပ္ေနတ့ဲ ယုန္ေလးတစ္ေကာင္ဟာ အေၾကာင္းမ့ဲ ေလွ်ာက္ေတြးတ့ဲ အေၾကာင္း...။ တကယ္လို႔ ကမၻာႀကီးေပၚေနေနတ့ဲ သူ႔အေပၚကို ေကာင္းကင္ႀကီး ျပိဳက်လာခ့ဲရင္ ဘာလုပ္မလဲလို႔ ေတြးေနတုန္း...။ ျဗဳန္းဆို ဥသွ်စ္သီးမွည့္ တစ္လံုးေၾကြက်လာေလေရာ...။ သစ္ရြက္ေျခာက္ေပၚ ဥသွ်စ္သီးမွည့္ ေၾကြက်သံဟာ ျပင္းလြန္းလို႔ ယုန္သူငယ္ဟာ အေၾကာင္းျခင္းရာကို ေသခ်ာ မစံုစမ္းေတာ့ပဲ... သူ႔ေခါင္းေပၚကို မိုးေကာင္းကင္ႀကီး ၿပိဳက်လာပါၿပီ ဆိုၿပီး ထိတ္လန္႔တၾကား ေျပးမိေျပးရာ ေျပးေတာ့တာေပါ့...။ ဒါကိုျမင္တ့ဲ တိရစၦာန္ အေပါင္းက ယုန္ကို ေမးေတာ့ ယုန္က မိုးေကာင္းကင္ႀကီး ျပဳတ္က်လာလို႔ပါ ဆိုၿပီး ေျပာလဲေျပာ ေျပးလဲေျပး ... ေျပာေျပးပြဲႀကီး က်င္းပသြားတာေပါ့...။ ဒါကို က်န္တ့ဲ အေကာင္ပေလာင္ေတြကလဲ ဆက္ၿပီး မစူးစမ္းပဲ ေျပးၾကလိုက္တာ တစ္ေတာလံုး အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္ေရာ...။ အဲဒီမွာ ေတာသံုးေထာင္ကို အစိုးရတ့ဲ ေကသရာဇာ ျခေသၤ့မင္းက သိေတာ့ ဒီအေကာင္ေတြ ငါမကယ္ရင္ ေျပးရင္းန႔ဲ အေမာဆို႔ၿပီး ေသဖြယ္ ရွိတယ္ဆိုၿပီး ေျပးေနတ့ဲ တိရစၦာန္အုပ္ေရွ႕ကေန ခန့္ညားထည္၀ါတ့ဲ အသံႀကီးန႔ဲ ေဟာက္လိုက္တယ္တ့ဲ...။ ဒီေတာ့မွ တိရစၦာန္ေတြလဲ သတိျပန္ရၿပီး ေသြး႐ူးေသြးတန္း ေျပးလႊားရာကေန ရပ္လိုက္ၾကသတ့ဲ..။ ျခေသၤ့မင္းက အေၾကာင္းျခင္းရာကို စူးစမ္း ... ၿပီးေတာ့ အခင္းျဖစ္ရာ ေနရာကို မူလ ေအာ္ရီဂ်င္နယ္ ယုန္န႔ဲတကြ သြားၾကည့္ေတာ့မွ သစ္ရြက္ေျခာက္ေပၚ ေၾကြက် ေနတ့ဲ ဥသွ်စ္သီးမွည့္ကို ေတြ႔ပါေရာလား...။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေျဖမွန္ ေပၚသြားေရာ ဆိုပါစို႔...။ ယုန္သူငယ္ရဲ႕ မစူးစမ္း မဆင္ျခင္မႈေၾကာင့္သားရဲ တိရစၦာန္ေတြ ဒုကၡေရာက္ကုန္ေပါ့...။ ဟုတ္တယ္ေနာ္...။ ဒီယုန္... ဦးေႏွာက္ မရွိဘူး...။ စက်ဴးပစ္ယုန္...။
------------------------------------------

ေနာက္တစ္ပုဒ္ေရာ ၾကားဖူးၾကသလားမသိ...။
ယုန္သူငယ္ ႏွာေစးတ့ဲ အေၾကာင္းေလ...။ ဘိုးေတာ္ဦး၀ိုင္းန႔ဲ ဦးေပၚဦးတို႔တုန္းကပါ...။ ဘိုးေတာ္ဘုရားက သူ႔သားေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲက ဘယ္သူ႔ကို အိမ္ေရွ႔အရာ အပ္ႏွင္းရင္ ေကာင္းမလဲေပါ့...။ ညီလာခံၿပီးလို႔ ဘုရင္လဲ ပင္ပန္းတာန႔ဲ စကားမရွိ စကားရွာ ေကာက္ေမးလိုက္တယ္န႔ဲ တူပါတယ္...။ ဘယ္မွဴးမတ္မွ မေျဖရဲၾကဘူးတ့ဲ...။ ဘယ္ေျဖရဲမလဲ...။ ေခတ္က ပေဒသရာဇ္ေခတ္ေလ...။ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္း၊ အစားမေတာ္ တစ္လုတ္၊ အေျပာမေတာ္ တစ္ခြန္းဆိုတ့ဲ စကားက ရွိတယ္မလား...။ မေတာ္... ဒီတစ္ေယာက္ကို တင္လိုက္ပါဆိုရင္ ဟိုတစ္ေယာက္က ဟယ္..ငါ့က်ေတာ့ မတင္ဘူးဆိုၿပီး မ်က္မွန္ေတာ္ ရွၿပီး လက္သံုးေတာ္ဓါးန႔ဲ ပိုင္းလိုက္မွျဖင့္.... ေနာက္ေန႔မ်က္ႏွာသစ္စရာ မရွိပဲ ျဖစ္ေရာ့မယ္...။ ဆိုေတာ့ကာ ဘယ္သူမွ မေျဖရဲဘူးေပါ့...။ တိတ္တိတ္ေလးေနေနၾကတာေပါ့...။ ဘုရင္လဲ စိတ္အလိုမက် ျဖစ္ၿပီး သူ႔ရ႕ဲ အၿမဲ သံုးေနက် သံခဲေဆးႀကီး အဲအဲ လက္စြဲေတာ္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ႀကီး ဦးေပၚဦးကို လွည့္ေမးသတ့ဲ...။ ဦးေပၚဦးကလဲ ေနာက္ေန႔ သစ္စရာ မ်က္ႏွာ ရွိေအာင္ ညဏ္နီညဏ္နက္၊ ညဏ္ေရာင္စံုေတြ ထုတ္ရေတာ့တာေပါ့...။ ၀ွပ္ေအစီးလ္လီ့ကြက္ရွင္ ဘိုးေတာ္ဘုရားအစ္စ္အတ္က္စ္ကင္းမီ ဆိုၿပီး စိတ္ထဲကလဲ ပြစိပြစိ ေရရြတ္ ေနမွာေပါ့...။ ဘယ္ရမလဲ..။ ေပၚဦး သည္ဂရိတ္ပဲဟာ...။ မဟုတ္မဟတ္ ဇာတ္လမ္းေလးေတြ ခင္းၿပီး ေလွ်ာက္တင္ရမွာေပါ့...။ ဒါမွ ေပၚဦးလဲ ေလွ်ာက္သာ ၊ ဘိုးေတာ္ဘုရားလဲ စြဲသာ... အဲအဲ ရွဥ့္လဲ ေလွ်ာက္သာ ပ်ားလဲ စြဲသာ ျဖစ္မွေပါ့....။ ဒီလို ရွိပါတယ္ အရွင္ဘုရား...။ ဟိုးယခင္က ေတာသံုးေထာင္ကို အစိုးရတ့ဲ ျခေသၤ့မင္းတစ္ပါးမွာ လက္ယာေတာ္နံပါးမွာ သမင္ ၊ လက္၀ဲေတာ္နံပါးမွာ ၀က္ငယ္၊ ေရွ႔ေတာ္ေမွာက္မွာ ယုန္သူငယ္ဆိုၿပီး ပညာရွိသံုးပါး ရွိသတ့ဲ...။ တစ္ရက္မွာ ေတာဘုရင္ႀကီးဟာ အစာေရစာ ၀လင္ေအာင္ စားသံုးၿပီးသကာလ စက္ေတာ္ေခၚမူသတ့ဲ...။ တစ္ပတ္ေတာင္ၾကာတယ္ဆိုပဲ...။ တစ္ပတ္လဲၾကာေရာ အိပ္ရာက ႏိုးလို႔ သမ္းေ၀သတ့ဲ...။ အဲဒီမွာ အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္းေတြ စားၿပီး ကိုးလ္ဂိတ္န႔ဲ သြားမတိုက္ပဲ အိပ္ေတာ့ အာပုတ္ေစာ္နံတာေပါ့...။ ဒီမွာတင္ လက္ယာဖက္မွာ ခစားေနတ့ဲ သမင္ဟာ နံလြန္းလို႔ ေနာက္ကို ယို႔ၿပီး ခစားသတ့ဲ...။ ဒါကို သတိမူမိတ့ဲ ျခေသၤ့မင္းက ဘာေၾကာင့္လဲဆိုၿပီးေ မးတာေပါ့...။ သမင္ငယ္က အာပုတ္ေစာ္ နံလို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း မွန္ရာကို ေလွ်ာက္တင္ေတာ့ ျခေသၤ့မင္းက ငါလို ေတာဘုရင္ကို ပမာမခန္႔ မေလးမစား ေျပာတယ္ဆိုၿပီး သမင္ငယ္ကို ဂုတ္ကဆြဲယူ၊ ဂ်ိဳးဂ်ိဳးကြၽတ္ကြၽတ္ျမည္ေအာင္ ၀ါးစားသတ့ဲ...။ (သူ႔ဟာသူ အိပ္တာၾကာသြားလို႔ ဗိုက္ဆာၿပီး စားခ်င္တာကို ရမယ္ရွာတယ္ မေျပာဘူး...။)

ဒါန႔ဲ မၿပီးေသးဘူး...။ လက္၀ဲဘက္ကို လွည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ သမ္းေ၀သတ့ဲ...။ ဒီအခါမွာလဲ ထိုနည္းလည္းေကာင္းပဲ... ၀က္ငယ္ကလဲ ကိုယ္ကို ေနာက္တြန္႔ၿပီး ခစားျပန္သတ့ဲ...။ နံတာကိုး...။ နံတာကို ဘယ္သူႀကိဳက္ပါ့မလဲ...။ (နံတာကို ေျပာတာေနာ္...။ နႏၵါကုိေျပာတာ မဟုတ္ဘူး...။ လူနႏၵာကိုေတာ့ ႀကိဳက္တယ္...။ ဟီးဟီး...။) အဲအဲ .. ဆက္လိုက္ဦးမယ္...။ အဲဒီမွာ ဘုရင္က ၀က္ပ်ိဳေလးကို ငါ့ခံတြင္းနံ႔ ဘယ္လိုလဲလို႔ ထပ္ေမးျပန္သတ့ဲ...။ ၀က္ပ်ိဳေလးက စဥ္းစားတယ္...။ အင္း...။ ခုနင္က .. သမင္ေတာ့ မွန္ကန္လို႔ ကြဲ ...အဲအဲ အသက္န႔ဲ ခႏၶာ အိုးစားကြဲရတယ္...။ ငါေတာ့ ဒီလိုေတာ့ အျဖစ္မခံဘူးဆိုၿပီး ... အရွင့္ခံတြင္းနံ႔ဟာ ၾကာၫိုန႔ံလိုပဲ သင္းပ်ံ့ပ်ံ့ေမႊးေၾကာင္းပါဖ်ာ့လို႔ လိမ္လည္ ေလွ်ာက္တင္သတ့ဲ....။ ဒီမွာတင္ သမင္တစ္ေကာင္တည္း ၀ါးတီးပရိတ္ဖတ္စ္ ဖြင့္လိုက္ရလို႔ ေဒါသထြက္ေနတ့ဲ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာ ေရႊျခေသ့ၤ ၀ါယာႀကိဳး အဲအဲ... ဘုရင္ႀကီးဟာ ရမယ္ရွာၿပီး ၀က္ပ်ိဳကေလးကို ဂြၽတ္ဂြၽတ္ျမည္ေအာင္ ၀ါးစားျပန္သတ့ဲ...။ ငါလို ဘုရင္ကို လိမ္လည္ ေလွ်ာက္တင္ရေကာင္းလား ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့...။ ၀က္ပ်ိဳသားမ်ား တယ္ေကာင္းဆိုပဲ...။ ၀က္စ္တမ္း ပတ္က္ (Western Park) မွာေတာင္ ဒီေလာက္မေကာင္းဘူးဆိုပဲ...။ လက္၀ဲရံလဲကုန္ၿပီ...။ လက္ယာရံလဲ မရွိေတာ့ဘူး...။ ဟိုဒီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေရွ႕မွာ ခစားေနတ့ဲ ယုန္သူငယ္ေလးကိုေတြ႔ေရာတ့ဲ...။ အင္း.. ဒီငခြၽတ္ေလးန႔ဲပဲ အစာပိတ္ပြဲေတာ္တည္လိုက္မဟ့ဲဆိုၿပီး... အႀကံန႔ဲ ေမးခြန္းေဟာင္းကိုပဲ ေမးသတ့ဲ...။
(ဧကႏၱ.... ဒီျခေသ့ၤဟာ စံနစ္ေဟာင္းတုန္းက ဆယ္တန္းေမးခြန္းကို ထုတ္ဖူးပံုရတယ္...။ ေမးခြန္းေဟာင္းေတြကိုပဲ ထပ္တလဲလဲ ျပန္ျပန္ ေမးေနတယ္...။)

ယုန္သူငယ္ကလဲ ေရႊျခေသ့ၤရဲ႕ တားဂက္ကို ရိပ္မိေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္း ျပန္ေျဖသတ့ဲ...။ အရွင္ ျခေသ့ၤမင္းခင္ဗ်ားေပါ့...။ ကြၽန္ေတာ္မ်ိဳး မ်က္ႏွာမြဲ ေမာင္ေရႊယုန္မွာ အရွင္မင္းႀကီးေမးသည့္ ေမးခြန္းကို ေျဖၾကားႏိုင္ရန္အတြက္ အရွင္မင္းရ႔ဲ ခံတြင္းေတာ္မွ ရန႔ံ ကို ႀကိဳးစား႐ႈပါေသာ္လည္း ယုန္ကေလးမွာ ခုတစ္ေလာ ငွက္တုပ္ေကြး မိေန၍ ယုန္ကေလးႏွာေစးေနေၾကာင္းပါ...။ သို႕ကလိုေၾကာင့္ ဘာရန႔ံမွ မရေၾကာင္းပါလို႔ ေလွ်ာက္တင္သတ့ဲ...။ ဒီအခါမွာ ျခေသ့ၤႀကီးက ယုန္သူငယ္ကို စားခ်င္ပါေသာ္လည္း ယုန္သူငယ္က သူ႔ေထာင္ေခ်ာက္ထဲကို တိုးမလာပဲ ပညာရွိနည္းန႔ဲ ေရွာင္ခြာသြား၍ အႀကံမေအာင္ပဲ ရွိေလသတ့ဲ...။

ဦးေပၚဦးကလဲ ဘုိးေတာ္ဘုရားကို အထက္ပါပုံျပင္အတိုင္း ယုန္ကေလး ေပၚဦး ႏွာေစးေန၍ ဘိုးေတာ္ေမးခြန္းကို မေျဖၾကားႏိုင္ေၾကာင္း သံေတာ္ဦးတင္သတ့ဲ...။ ဒီမွာတင္ ဘိုးေတာ္က.... ကြယ္...။ ေမာင္ေပၚဦးရယ္...။ မေျဖခ်င္ရင္လဲ မေျဖခ်င္ဘူးလို႔ ဒ့ဲဒိုး ေျပာလဲရရ႔ဲသားန႔ဲ ... ဥပမာ ဥပေမရေတြန႔ဲ ခိုင္းႏိႈင္းလိုက္တာ....။ ငါကိုယ္ေတာ္ျမတ္လဲ အာပုတ္ေစာ္နံတ့ဲ မင္း ျဖစ္လို႔ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္ရတယ္ဆိုၿပီး... ရယ္ရယ္ေမာေမာန႔ဲ ညီလာခံကို ႐ုပ္သိမ္းၿပီး အတြင္းေတာ္ကို ၾကြျမန္းသြားသတ့ဲ...။

ဒီပံုျပင္ႏွစ္ခုမွာ ယုန္ဆိုတ့ဲ သတၱ၀ါမ်ိဳးဟာ တစ္ခါတစ္ေလမွာ စဥ္းစားညဏ္မရွိပဲ “အ” ခ်င္ရင္ “အ” ၿပီး ... တစ္ခါတစ္ေလေတာ့လဲ.... ေတာ္သြားျပန္ေရာ...။

ဘာရယ္မဟုတ္...။ ဖတ္မိတ့ဲ ပံုျပင္ေတြထဲက ယုန္န႔ဲပါတ္သက္ၿပီး ဆန့္က်င္ဖက္ ျဖစ္ေနတ့ဲ ဒီပံုျပင္ႏွစ္ပုဒ္ကို ဘေလာ့ဂ္ၾကြလာ မိတ္သဟာမ်ား ဗဟုသုတ ပြားေစခ်င္လို႔ ျပင္ဆင္ၿပီး ေမာ္ဒန္ ပံုျပင္ အျဖစ္ တင္လိုက္ရပါတယ္...။

ပန္းပ်ိဳးသူ အလကၤာ

ပန္းတစ္ပြင့္ကို ေနာက္က်ၿပီးမွ ပြင့္အာတာ သိလိုက္တယ္...။
ပန္းကေတာ့ ေနေရာင္ရေနေလာက္ေရာေပါ့...။
တစ္ကယ္ေတာ့ အဲဒီေနက ေနေရာင္အတုမွန္း ပန္းကေလးက မသိရွာဘူး...။
ဘယ္သိမလဲ...။
ပန္းကေလးက ဖန္မီးေခ်ာင္းေအာက္မွာ ပြင့္အာခ့ဲတာဆိုေတာ့ အလင္းျမင္တိုင္း ေနေရာင္လို႔ ထင္ေနရွာတယ္...။
ပန္းေလးကို ေနေရာင္ေအာက္ ေရႊ႔ေပးမိတယ္...။
ဒါေပမ့ဲ ပန္းေလးက သူ႔ မီးေခ်ာင္က အလင္းကိုမွ မီးလို႔ ထင္ေနေတာ့တယ္...။
ေအာ္... ပန္းေလးရယ္.... သဘာ၀ အလင္းေရာင္ေလးကို ျမင္ေနတာေတာင္ အလင္းတုလို႔ ျမည္တမ္းေနတယ္...။
တစ္ကယ္ေတာ့ ပန္းေလးက ဖန္ေပါင္းေခ်ာင္ထဲ ပိတ္မိေနတ့ဲ ပန္းဆိုတာ ပန္းပ်ိဳးသူ ေမ့သြားတယ္...။
ပန္းပ်ိဳးသူက အဲဒီပန္းကို သဘာ၀ အလင္းေရာင္န႔ဲ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ အေတာ့္ကို ႀကိဳးစားရမွာပါလား...။
ဒီလို အသိေတြ ၀င္လာတ့ဲ အခ်ိန္မွာေတာ့ ပန္းေလးက ဖန္မီးေခ်ာင္းကို အလင္းစစ္လို႔ ထင္သြားၿပီေလ...။
ပန္းပ်ိဳးသူေရ.... စိတ္မေကာင္းပါဘူး...။ ေနာင္ပြင့္အာလာမယ့္ ပန္းေလးေတြကို ေနေရာင္ေအာက္ အခ်ိန္မွီ ေရႊ႕ေပးဖို႔ ႀကိဳးစားပါေလ...။

(ပန္းပ်ိဳးသူ ျဖစ္ဖို႔ မႀကိဳးစားခ့ဲပါဘူး...။ ပန္းဥယ်ာဥ္တစ္ခုကို ေရာက္ရင္းန႔ဲ သဘာ၀ အလင္းစစ္န႔ဲ အလင္းတုကို မခြဲႏုိင္တ့ဲ ပန္းေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ၊ ႏွေျမာတသ ျခင္း မ်ားစြာ ခံစားခ့ဲရတ့ဲ ပန္းႀကိဳက္သူပါ။)

Myanmar Telecommunication News

From http://myanmarictweek.com/

ရတနာပုံတယ္လီပုိ႕ အုိင္စီတီ ရက္သတၱပတ္ျပပြဲတြင္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ တစ္ခါသုံး GSM SIM Cardမ်ားကုိ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္လည္း စတင္ေရာင္းခ်ေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ ဖုန္းကတ္မ်ားကုိ ေ႐ႊဂုံတုိင္ အေ႐ွ႕လမ္းမႀကီး႐ွိ Mr. Fone Telecon Centre တြင္ ဒီဇင္ဘာ(၁၃)ရက္(ယေန႕)မွ စတင္၍ ေရာင္းခ်မည္ဟု သိရသည္။ ဖုန္းကတ္ တန္ဖုိးမ်ားမွာ အက္ဖ္အီးစီ (၁၀)တန္ႏွင့္ (၂၀)တန္ဟူ၍ ျဖစ္ၿပီး တစ္ႀကိမ္သာ အသုံးျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ ဖုန္းကဒ္ သက္တမ္းမွာ အက္ဖ္အီးစီ(၁၀)တန္သည္ (၂)ပတ္အတြင္းသုံးႏုိင္ၿပီး၊ အက္ဖ္အီးစီ (၂၀)တန္မွာ (၃)လအတြင္း အသုံးျပဳႏုိင္မည္ ျဖစ္သည္။ သက္တမ္းကုန္ဆုံး၍ ဖုန္းကဒ္ အသစ္ ထပ္မံဝယ္ယူသည့္အခါ မူလနံပါတ္အတုိင္း ရ႐ွိမည္မဟုတ္ပဲ နံပါတ္အသစ္တစ္ခု ရ႐ွိသုံးစြဲရမည္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္ ေရာင္းခ်သည့္ ဖုန္းကတ္မ်ားကုိ အက္ဖ္အီးစီျဖင့္ ေငြေပးေခ် ဝယ္ယူႏုိင္သကဲ့သုိ႕ ျမန္မာေငြလဲလွယ္ႏႈန္းထား တြက္ခ်က္ၿပီးလည္း က်သင့္သည့္ ျမန္မာေငြက်ပ္ တန္ဖုိးအတုိင္းလည္း ေပးေခ်ႏုိင္ေၾကာင္း သိရသည္။ ဝယ္ယူလုိသူမ်ား အေနျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသား ဆုိပါက မွတ္ပုံတင္ မူရင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခား သားဆုိပါက ပတ္စ္ပုိ႕မူရင္း ယူေဆာင္လာရမည္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္ ေရာင္းခ်မည့္ တစ္ခါသုံးဖုန္းကတ္ အေရအတြက္မွာ ေသာင္းဂဏန္း႐ွိေၾကာင္း Mr. Fone Telecon Centreမွ တာဝန္႐ွိသူက ေျပာၾကားသည္။ အနာဂတ္ကာလတြင္ ႏုိင္ငံတကာတြင္ အသုံးျပဳေနသည့္ GSM SIM Card မ်ားကဲ့သုိ႕ ေငြေၾကးထပ္မံ ေပးသြင္းၿပီး သက္တမ္းတုိးကာ မူလနံပါတ္အတုိင္း အသုံးျပဳႏုိင္မည့္ Mobile Phoneမ်ားကုိ ေရာင္းခ်သြားႏုိင္ရန္ အထူးစီမံ ႀကဳိးစားေနေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ ယခုကဲ့သုိ႕ GSM SIM Cardမ်ားကုိ ေစ်းကြက္အတြင္း လြတ္လပ္စြာ ေရာင္းခ်ေပးျခင္းေၾကာင့္ ဖုန္းHandsetမ်ား ဝယ္လုိအား ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ အက္ဖ္အီးစီ(FEC)ျဖင့္ ေရာင္းခ်ျခင္းေၾကာင့္ အက္ဖ္အီးစီႏွင့္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ လဲလွယ္ႏႈန္းထားလည္း ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္း ခန္႕မွန္း ေျပာၾကားေနၾကသည္။ Ref: TheVoiceWeekly (Vol. 5, No. 8 )

Prepaid GSM ကဒ္မ်ား ရတနာပံု အိုင္စီတီတြင္ ေရာင္းခ်ေပးေနၿပီ...။

(အုိင္စီတီျပပြဲတြင္ ေရာင္းခ်ေနသည့္ တစ္ခါသုံး အက္ဖ္အီးစီ ၁၀ တန္ GSM Prepaid Card) (Photo: LA MINN NAING(LMN, arrivel to Yatanarpon) (ဖုန္းကဒ္မ်ား အလုအယက္ ဝယ္ယူေနၾကသည္) (Photo: LA MINN NAING(LMN), arrivel to Yatanarpon) (တစ္ခါသုံးဖုန္းကဒ္မ်ား ေရာင္းခ်သည့္ ေနရာ) (Photo: LA MINN NAING(LMN), arrivel to Yatanarpon)

All Credit go to : http://myanmarictweek.com/
Photos Credit to : La Minn Naing (LMN)

Great Dancer

သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အီးေမးလ္ထဲက ပို႔လာတ့ဲ ကေခ်သည္မေလး တစ္ေယာက္ ကေနပံုေလးပါ...။
ေတာ္တယ္ေနာ္...။
Credit : Unknown Creator in Chain Mail

လႈပ္မလႈပ္ေတာ့ မသိဘူး...။ ကၽြန္ေတာ့ဘက္ကေတာ့ သူ ကေနတာ ျမင္ေနရတယ္...။ မလႈပ္ရင္ ပံုကို ကလစ္ႏွိပ္ၿပီး ၾကည့္ပါဗ်ာ..။

Computer Addicted

ကြန္ျပဴတာ သံုးတာလား.. အင္တာနက္ သံုးတာလား... ဘေလာ့ဂ္စြဲတာလားေတာ့ မသိဘူး...။
ဒီေန႔မွ သတိထားမိတယ္...။
ဘယ္ဘက္လက္ညိဳးက ထိပ္မွာ အသားမာ တက္ေနၿပီ...။
ေကာင္းၾကေသးရဲ႕လား...။

အိပ္ေရးလဲပ်က္...
အသားမာတက္...
ေညာင္းတာက ဇက္...
အိပ္ ညဥ့္နက္...
မနက္ ေစာေစာထဖို႔ခက္...

ေတြးမိ စံနက္
ဤငါးခ်က္ေၾကာင့္
စြဲတ့ဲ အင္တာနက္
ျဖတ္မလား ေမးရင္
ေသေတာင္ ျပတ္ဘူး။
ခ်က္မွာပဲ...။

အေနနီးေလ ပိုခံစားရေလ...။

ยิ่งใกล้ยิ่งเจ็บ (Ying Glaih Ying Jaep)

(By Inca)

จากคน คนที่เคยมีใจกันอยู่
เปลี่ยนไป เป็นไม่มี เยื่อใยต่อกัน
အရင္က ဘယ္ေလာက္ပဲ အခ်စ္ႀကီး ခ်စ္ခ့ဲေပမယ့္
အခုေတာ့လဲ သူစိမ္းေတြလိုပါပဲလား။
อยากลืม ลืมทุกสิ่ง ลบล้าง เรื่องวันวาน
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အရင္ခ်ိန္ေတြတုန္းက ျဖစ္ပ်က္ခ့ဲသမွ်ေတြကုိ ေမ့ပစ္ခ်င္တယ္။
หากเราไม่เห็นกัน คงลืมกันได้
တစ္ကယ္လို႔ တို႔ႏွစ္ေယာက္ ဆက္မေတြ႔ျဖစ္ၾကရင္ ေမ့တန္ေကာင္းပါရဲ႕။


หนักใจ ตรงที่ความจำเป็นบางอย่าง
အမွတ္ထင္ထင္ ရွိတတ္တ့ဲ မွတ္ၫဏ္ကို အျပစ္တင္ခ်င္ရဲ႕။
กดดัน ทำให้เรา เจอกันต่อไป
တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို အၿမဲတမ္း ေတြ႔ျဖစ္ေအာင္ ကံၾကမၼာက ဖန္တီးေနခ့ဲတယ္။
ยิ่งเจอใจยิ่งเจ็บ มันทรมานเกินไป
ျပန္ဆံုေလ ရင္နာေလ၊ ပိုခံစားရေလ။
ห่างกันไปให้ไกล มันยังดีกว่า
ေ၀းေ၀းကို ေျပးပုန္းေနတာဟာ အေကာင္းဆံုး အေျဖ ျဖစ္ေလမလား။


*คนที่รัก ร้างไกลนั้นเจ็บไม่นาน
တစ္ကယ္ ခ်စ္ၾကသူေတြအတြက္ ေ၀းကြာျခင္းဟာ ခဏတာ ခံစားရတ့ဲ ခ်ိဳၿမိန္ျခင္းပဲ။
คนไม่รัก ใกล้กันช้ำใจยิ่งกว่า
မခ်စ္ႏိုင္ေတာ့တ့ဲသူေတြအတြက္ နီးေလ ခါးသီးမႈကို ပိုခံစားရေလေပါ့။
แต่ว่าหนทาง ทางของคน
ႏွစ္ေယာက္စလံုးအတြက္ လမ္းေတြ ကိုယ္စီရွိခ့ဲေပမယ့္
ไม่มีให้เลือกเท่าไหร่ เจ็บสักเท่าไร ก็ต้องรับมา
ေရြးခ်ယ္စရာ လမ္းက မ်ားမ်ားစားစား မရွိခ့ဲဘူး။
ရင္နာနာန႔ဲ လက္ခံလိုက္႐ံုပဲ။


**อีกนาน นานเท่าไร มันจึงจะจบ
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အဆံုးသတ္ေလမလဲ။
จบไป ไปให้ไกล ไกลกันสุดตา
တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ မျမင္ႏိုင္ေတာ့တ့ဲ အထိ ေ၀းကြာသြားစမ္း။
อยากมีชีวิตใหม่ ไม่ต้องมีเธอมา
ရက္စက္တ့ဲ မင္းမပါေတာ့တ့ဲ ဘ၀သစ္ကို ျပန္စခ်င္တယ္။
ต้องเจอกับสายตา เย็นชากันอยู่
ေအးစက္စက္ မ်က္၀န္းေတြန႔ဲ
မင္းရဲ႕ အၾကည့္ေတြ မပါတ့ဲ ဘ၀ကို ျပန္စခ်င္တယ္။



เจ็บปวดเสมอ ที่ต้องเจอกัน
မတတ္သာလို႔ ျပန္ႀကံဳေလတိုင္း ရင္နာမိတယ္။
เอ่ยปากต่อกัน เหมือนคนใหม่
သူစိမ္းေတြလိုပဲ ႏူတ္ဆက္ၾကပါစို႔။
จำใจแสดง แกล้งทำกันไป
อย่างไม่ค่อยเต็มใจ
อย่างกับคนไม่เคยรักกัน
တစ္ေယာက္န႔ဲ တစ္ေယာက္ အရင္က မသိခ့ဲၾကသလိုပဲ
ဟန္ေဆာင္ၾကပါစို႔။

( * , ** )
ต้องเจอ กับสายตา เย็นชากันอยู่
ေအးစက္စက္ အၾကည့္ေတြန႔ဲ ျပည့္ႏွက္ေနတ့ဲ မင္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြ...

***End***

Inca ဆိုတာ အရင္က ယိုးဒယားမွာ အလြန္ကို နာမည္ႀကီးခ့ဲတ့ဲ ေပါ့ပ္ သီခ်င္း အဆိုေကာင္းတ့ဲ အဖြဲ႔တစ္ဖြဲ႔ပါ။ အခု သီခ်င္းကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ Masterpiece သို႔မဟုတ္ သူတို႔ရဲ႕ Trade Mark လုိ႔ ဆိုရမယ့္ သီခ်င္းပါပဲ။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ေလာက္က ထုတ္ခ့ဲတ့ဲ သီခ်င္းျဖစ္ပါတယ္။ Inca ဆိုရင္ Ying Klai Ying Jaeb သီခ်င္း၊ Ying Klai Ying Jaeb သီခ်င္းဆိုရင္ Inca န႔ဲ ဆိုၿပီး တြဲသိလာခ့ဲၾကတာပါ။ အဲဒီ သီခ်င္းကို ေနာက္ေပါက္ အဆိုေတာ္ေတြကလဲ New Version န႔ဲ ပံုစံေျပာင္းၿပီး ျပန္လည္ သီဆိုခ့ဲၾကတယ္။ ခုေတာ့လဲ သူတို႔တစ္ေတြလဲ အသက္ႀကီးပိုင္းကို ေရာက္ေနပါၿပီ။ တစ္ေလာကမွ ဒီသီခ်င္းကို ဦးေလးတစ္ေယာက္က အမွတ္တရ ပို႔လာေပးလို႔ ဘေလာ့ဂ္ႀကြလာ မိတ္သဟာမ်ား ခံစားႏိုင္ေအာင္ တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။ ဘာသာျပန္စြမ္းရည္ကေတာ့ သိပ္မေကာင္းလို႔ ဖတ္မေကာင္း၊ ခံစားလို႔မရ၊ နားမလည္ စတာေတြ ျဖစ္ခ့ဲရင္ ဘာသာျပန္သူရဲ႕ အရည္အခ်င္း မျပည့္၀မႈလို႔ သတ္မွတ္ေပးပါ။ နားလည္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ သီခ်င္းေရးဆရာ ေတာ္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္...။ သီခ်င္းကေတာ့ အေတာ့္ကို ခံစားရတယ္ဗ်ာ...။

Download here : "Ying Klai Ying Jaeb"

ခ်ဥ္ျခင္း...။

Photo Credit to : http://www.totalpda.co.uk/

ဒီဟာေလး လုိခ်င္ေနတာ...။ ဆိုနီ အဲရစ္ဆန္ ဖုန္းေတြန႔ဲ တြဲသံုးလို႔ရတ့ဲ အက္ဆက္ဆာရီေပါ့ဗ်ာ...။ HGE-100 GPS Enabler တ့ဲ..။ သူက စတီရီယိုသီခ်င္း နားေထာင္လို႔ရတ့ဲ နားက်ပ္ ျဖစ္သလို ဂ်ီပီအက္စ္ ရီဆစ္ဗ္ဗာ လဲ ျဖစ္တယ္...။ ခက္တာက သူန႔ဲ တြဲသံုးရမယ့္ ေဆာ့ဖ္၀ဲက လိုအပ္တ့ဲ ေျမပံုကို အင္တာနက္က သူ႔ဆာဗာေပၚ တက္တက္ၿပီး ေဒါင္းလုဒ္ ဆြဲဆြဲခ်ေနလို႔ ဂ်ီပီအာအက္စ္ ေဒတာဖိုးန႔ဲ မြဲမယ့္ကိန္းဗ်...။ ဘလူးတုဒ္ ဂ်ီပီအက္စ္ ကိရိယာမ်ား ၀ယ္သံုးခ်င္ေသာ္လည္း ဘလူးတုဒ္ ON ရင္ ဘက္ထရီအား အကုန္မ်ားမွာရယ္၊ ကိရိယာက ဖုန္းထက္ ႀကီးေနတာရယ္ေၾကာင့္ ခုထိ စိတ္ႀကိဳက္ မေတြ႔မိေသးဘူး...။ ဒါဆို ဘာလို႔ ဂ်ီပီအက္စ္Built-in ပါတ့ဲ ဖုန္း မ၀ယ္သလဲ ေမးၾကမယ္။ အခုသံုးတ့ဲ ဖုန္းက ဆိုနီထဲက ကြၽန္ေတာ္ အႀကိဳက္ဆံုးျဖစ္တ့ဲ ၀ိုင္ဖုိင္ပါေသာ ျမင္ကြင္းက်ယ္ Touch Screen Smart Walkman Phone ျဖစ္လို႔ပါ...။ သီခ်င္းနားေထာင္ရင္ ေ၀့ါခ္မဲန္းက ဆရာႀကီးဆိုေတာ့ ဖုန္းကိုလဲ ေ၀ါ့ခ္မန္းမွ ေ၀ါ့မန္း ျဖစ္ေနတယ္...။ အိုင္ဖုန္းက အိုင္ဂြၽန္း က ဆိုနီ ေ၀ါ့ခ္မန္း ကို မမွီေသးဘူးလို႔ ခံစားမိတယ္...။

Photo Credit to - Mobile Gazzette

ဆက္ကဲန္းခြၽိဳက္စ္ အေနန႔ဲ အခု ဒီဇင္ဘာလကမွ ထုတ္သြားတ့ဲ HTC Touch HD ကို သေဘာက်မိတယ္...။ ျမဴးဇစ္ဖန္ရွင္ေတာ့ မစမ္းၾကည့္ရေသးဘူး...။ ဖုန္းလဲကိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔ကို တားဂက္ထားထားတယ္...။ သူက ၀ိုင္ဖုိင္၊ ဂ်ီပီအက္စ္၊ ၃.၈လက္မ စကရင္၊ တပ္ခ်္စကရင္၊ ၀င္းဒိုးမိုဘိုင္းအိုက္အက္စ္၊ အေမရိကားန႔ဲ အီးယူမွာ သံုးႏိုင္တ့ဲ ဖန္ရွင္ေတြ ပါတ့ဲအတြက္ ေတးထားတယ္...။ ျမဴးဇစ္ပိုင္းကို ရီဗ်ဴးေတြမွာ ေသခ်ာ ျပန္လိုက္ဖတ္လို႔ ႀကိဳက္တယ္ဆိုရင္ ေနာက္ႏွစ္ ေျပာင္းသံုးဖို႔ စိတ္ကူးထားတယ္...။ ခုက ေပၚခါစဆိုေတာ့ ေစ်းႀကီးေနေသးတယ္...။ ႏွစ္ႏွစ္ ကန္ထရိုက္န႔ဲကို စလံုး ေဒၚလာ ၈၀၀ ေက်ာ္ ၉၀၀ နီးပါး ေပးေနရတုန္းပဲ...။

ရသာ႐ံုကို အလိုလိုက္မိျခင္း။

ဒီေန႔တစ္ေန႔လံုး အလုပ္မွာ စိတ္မပါ့တစ္ပါန႔ဲ အလုပ္လုပ္ေနရတယ္။ လာမယ့္ ရက္အေတာအတြင္းမွာ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းတ့ဲ ခရီးတစ္ခု ထြက္ရမယ္ဆိုတာကို သိေနေတာ့ စိတ္လက္ မခ်မ္းမသာစြာန႔ဲ လုပ္စရာရွိတာကို အီေလးဆြဲၿပီး လုပ္ေနျဖစ္တယ္။ မနက္ကလဲ မနက္စာကို ေကာင္းေကာင္း မစားျဖစ္ဘူး။ ၀က္နံ႐ိုးေခါက္ဆြဲစားတာ ဂ်ံဳေခါက္ဆြဲ ထည့္ေပးလိုက္လို႔ နံ႐ိုးက အသားေတြပဲ စားၿပီး မိုင္လိုေအး တစ္ခြက္န႔ဲ ေမ်ာခ်တယ္။ ေန႔ခင္းဘက္က်ေတာ့ ၾကာညိဳ႕မ်ားမ်ားန႔ဲ ခ်က္ထားတ့ဲ ပုဇြန္ထမင္းေၾကာ္ကို တို႔ကနန္း၊ ဆိတ္ကနန္းပဲ စားၿပီး Diet Coke န႔ဲ ေမွ်ာခ်မိျပန္တယ္။ အစာအိမ္ထဲကို အစားအေသာက္ ေလာက္ေလာက္လားလား မေရာက္ေတာ့ ဦးေႏွာက္က တယ္ အလုပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ပ႐ိုဂရမ္ေတြ ျပင္ေနတာ ျပင္ၿပီးသားကိုပဲ ထပ္ခါ ထပ္ခါ ျပင္ေနတယ္။ ဒါန႔ဲ မွာထားတ့ဲ ပစၥည္းတစ္ခုကို Supplier က လာပို႔တယ္လို႔ Purchase Dept: က လာေျပာတာန႔ဲ လုပ္လက္စ စိတ္မပါတ့ဲ အလုပ္ကို ပစ္ခ်ၿပီး လာပို႔ထားတာေတြကို Testing လုပ္ေနလိုက္တယ္။ ဒီလိုန႔ဲ ညေနေစာင္းေရာေပါ့။ ေိုက္ထဲကလဲ တစ္ခုခုကို စားခ်င္လာတာေပါ့။ စားခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္လာတ့ဲ တစ္ခဏ ဘာစားခ်င္သလဲလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆန္းစစ္ၾကည့္တယ္။ လွ်ာဖ်ားနားက ရသာ႐ံု ထိပ္ဖူးမ်ားက ဦးေႏွာက္ကို အျပင္းအထန္ အလုပ္ေပးတယ္။ ဦးေႏွာက္က အရင္တုန္းက စားခ်င္တာေတြ၊ အခ်က္အလက္ေတြကို သိုမွီးထားတ့ဲ Storage Memory Partition ထဲက ေကာင္းႏိုးရာရာ သင့္ေတာ္တ့ဲ အခ်က္အလက္ေတြကို ရွာတယ္။ အားလံုးေပါင္း ၁၅ စကၠန္႔ေလာက္ၾကာတယ္။

1. မာရီနာစကြဲက ၀က္နံကင္။ (မေန႔က N3 သတင္းလာေပးသြားတာ။)
2. ငါးေခါင္းခ်ဥ္ရည္ (ဂ်ဴေရာင္းက သယ္ရင္းက အလုပ္ၿပီးရင္ ၀င္လာခ့ဲတ့ဲ။)
3. Bugis က ၾကက္အေရခြံကင္။
4. ဘြန္ေလးနားက ေျမအိုးၿမီးရွည္။

၁၊ ၂၊ ၄ က ေ၀းလို႔ ပယ္လိုက္တယ္။ အနီးဆံုး ျဖစ္တ့ဲ ဘူဂစ္နားက ၾကက္အေရခြံကို သြားစားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ အလုပ္ဆင္းတာန႔ဲ Tampines ကေန အမ္အာတီ စီးသြားတယ္။ ဘူဂစ္ေရာက္ေတာ့ ဘူဂစ္ဂ်န္ရွင္နားက ကုန္တုိက္ ေျမေအာက္ထပ္(ေအတီအမ္ စက္ေတြေဘးနားမွာ ရွိတယ္။) မွာ ေရာင္းတ့ဲ ၾကက္အေရခံြ ကို သြား၀ယ္ၿပီး စားလိုက္တယ္။

ဒါက ၀က္သားကင္...။

ဒါက ၾကက္အေရခြံကင္...

အာသာေျပသေယာင္ေတာ့ ရွိသား။ ဒီညေတာ့ ညစာလြတ္ၿပီ...။ စားပါဦးလား...။ ၾကက္အေရခြံက တစ္ကင္ ၁.၃ က်ပ္၊ ၀က္ကင္ (ဘာအပင္႐ိုးထည့္ထားမွန္း မသိ) က ၁.၈က်ပ္၊ ႐ိုး႐ိုး အကင္က ၁.၁ က်ပ္တ့ဲဗ်ား။

ေအာ္.. လူျဖစ္ရတ့ဲ ဒုကၡ။ အာ႐ံုငါးပါးန႔ဲ ဒီ႐ုပ္ေဆာင္ေနတ့ဲ အပုပ္ေကာင္ကို ဖက္တြက္ေနၾကတာ...။ အဲဒီ အာ႐ံုငါးပါးေတြကလဲ ဒုကၡ ေတြပါလား...။

စားခ်င္တ့ဲ ေသာက္ခ်င္တ့ဲ ဒုကၡ...။ ရသာ႐ံု လို႔ေခၚတယ္။
အထိအေတြ႔ ကို စြဲလမ္းတပ္မက္မႈ ဆိုတ့ဲ ဒုကၡ...။ ေဖာဌဖအာ႐ံု။
အန႔ံအသက္ကို စြဲလမ္းရတ့ဲ ဒုကၡ...။ ဂႏ ၳ႐ံု။
ျမင္ရတ့ဲ ၾကည့္ရတ့ဲ ဒုကၡ....။ စကၡဳအာ႐ံု။
ၾကားရတ့ဲ နားေထာင္ရတ့ဲ ဒုကၡ...။ ေသာတ အာ႐ံု။

ဖတ္ထားမွတ္ထားဖူးတာေတြပါ...။ အဲဒါေတြကို ကာမဂုဏ္ အာ႐ံု ငါးပါး လို႔ ေခၚတယ္တ့ဲ...။ တဏွာဆိုတ့ဲ လက္သမားက အဲဒီ ငါးပါးေသာ အာ႐ံုေတြကို ထုပ္တန္း၊ အိမ္တိုင္၊ ေခါင္မိုး၊ နံရံ၊ တံခါးေတြန႔ဲ ေဆာက္ထားတ့ဲ ဒီခႏၶာကိုယ္ဆိုတ့ဲ အိမ္ေလးကို ဖက္တြယ္ေနၾကပါလား...။ ဒါေတြ ေရးလိုက္လို႔ ဘိြဳင္းဇ္တစ္ေယာက္ ေတာထြက္မယ္၊ ၿမိဳ႔၀င္မယ္ ထင္လား...။ အသိေခါက္ခက္ အ၀င္နက္ဆိုတ့ဲ စကားပံုက ဘိြဳင္းဇ္အတြက္မ်ား ထားခ့ဲသလား ထင္ရေလာက္ေအာင္ က်င့္သံုးေနပါတယ္....။ စိတ္ခ်... ေသာက္ေလ ေသာက္ေလ ငတ္မေျပတ့ဲ ေလာကီအာ႐ံု ကာမဂုဏ္ ဆားငံေရ ပင္လယ္ထဲမွာ လက္ပစ္ကူးေနမယ့္ ေမာင္ပါ...။

News Around The World (081208)

1. ကမၻာ့စီးပြား ပ်က္ကပ္ကို ခံစားေနရတ့ဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ကား ထုတ္လုပ္ေရး ကုမၸဏီႀကီး သံုးခု ျဖစ္တ့ဲ Ford, Chrysler န႔ဲ GM ေမာ္ေတာ္ကား ကုမၸဏီ သံုးခုဟာ ၄င္းတို႔ရ႕ဲ ကားထုတ္လုပ္ေရး လုပ္ငန္း ဆက္လက္ သက္ဆိုးရွည္ က်ားကန္ႏိုင္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ထံမွ ေထာက္ပ့ံေငြမ်ား ေတာင္းခံခ့ဲပါတယ္။ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကေန အဆိုပါ ေထာက္ပ့ံေငြမ်ား ေပးေရး၊မေပးေရးအတြက္ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးေနပါတယ္။
2. အဂၤလန္ႏိုင္ငံ အင္တာနက္ သမိုင္းမွာ အြန္လိုင္း အဘိဓါန္ျဖစ္တ့ဲ ၀ီကီပီဒီးယားန႔ဲ ပါတ္သက္ၿပီး ဆင္ဆာ ပိတ္ပင္မႈတစ္ရပ္ ျပဳလုပ္ခ့ဲပါတယ္။ ဂ်ာမဏီ တီး၀ိုင္းတစ္ခု ျဖစ္တ့ဲ Scorpion အဖြဲ႔က ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေ၀ခ့ဲတ့ဲ အယ္ဘမ္ျဖစ္တ့ဲ Virgin Killer ဆိုတ့ဲ ေတးစီးရီး ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ေၾကာင့္ပါ။ အဆိုပါ အယ္ဘမ္မွာ ကာဗာ အျဖစ္ သံုးထားတ့ဲ ကိုယ္လံုးတီး မိန္းကေလးဟာ အသက္ျပည့္မျပည့္ဆိုတ့ဲ ကိစၥန႔ဲ ပါတ္သက္ၿပီး အေျခအတင္ ျဖစ္ခ့ဲလို႔ပါ။ ယခုအခါမွာ အဂၤလန္က အင္တာနက္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရးဘက္က အဆိုပါ ၀ီကီ ေဆာင္းပါးကို ဆင္ဆာျဖတ္လိုက္တာ အရွိန္လြန္ၿပီး က်န္တ့ဲ ေဆာင္းပါး စာမ်က္ႏွာမ်ားပါ တည္းျဖတ္မရ ျဖစ္ကုန္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ အဆိုပါ Virgin Killer ေဆာင္းပါးပါ ၀ီကီ စာမ်က္ႏွာကို ဒီမွာ သြားဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။
3. မြန္ဘိုင္း အၾကမ္းဖက္မႈမွာ ပါ၀င္ပတ္သက္ေနတယ္လို႔ အိႏိၵယႏိုင္ငံက စြပ္စြဲေနတ့ဲ ပါကစၥတန္ အေျခစိုက္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုရဲ႕ စခန္းတစ္ခုကို ပါကစၥတန္ ရဲအဖြဲ႔က ၀င္စီးတယ္လို႔ စီအန္အန္ သတင္းဌာနက လာတ့ဲ သတင္း အရ သိရပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈန႔ဲ ပါ၀င္ ပါတ္သက္မႈ ရွိတယ္လို႔ ယူဆရသူ ၁၅ ဦးကိုလဲ ဖမ္းဆီးထားပါတယ္။
4. ဂရိႏိုင္ငံမွာ ရဲတပ္ဖြဲ႔က လူငယ္တစ္ဦးကို မွားယြင္းပစ္ခတ္မႈန႔ဲ ပါတ္သက္ၿပီး ဆႏၵျပမႈဟာ သံုးရက္တုိင္ေနပါၿပီ...။
5. အိုင္ယာလန္မွ ၀က္သား အဆိပ္သင့္မႈေၾကာင့္ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းရတ့ဲ ထုတ္ကုန္ အေရအတြက္တန္ဖိုးဟာ ခန္႔မွန္းေျခ အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၂၈ ဘီလီယံ ခန႔ ရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။ အဆိပ္သင့္မႈ ျဖစ္ပြားရာ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကေတာ့ တိရစာၦန္အစာထဲ ေရာစပ္ရာမွာ အသံုးျပဳတ့ဲ အဆီ တစ္မ်ိဳးေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အဆိုပါ အစာမ်ားကို စားသံုးမိတ့ဲ ၀က္ေကာင္ေရေပါင္း အနည္းဆံုး ၁၀၀,၀၀၀ ခန္႔ကို ခ်က္ခ်င္း သုတ္သင္ ပစ္ရမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းပါတယ္။
   
6. မြန္ဘိုင္းအၾကမ္းဖက္မႈေၾကာင့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ ဆက္ဆံေရး တင္းမာခ့ဲတ့ဲ အိႏိၵယႏိုင္ငံန႔ဲ ပါကစၥတန္ ႏွစ္ႏိုင္ငံတို႔ဟာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္း ပေရာဂ်က္မ်ားကို ဆိုင္းင့ံထားပါတယ္။
7. အီဂ်စ္အစိုးရရဲ႕ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ အဆိုပါႏိုင္ငံမွာ ေရာင္းခ်မယ့္ မ်ိဳးဆက္သစ္ 3G iPhone မ်ားမွာ GPS စံနစ္မ်ား ပါရွိမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ အီဂ်စ္အစိုးရရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ကေတာ့ စစ္တပ္ လံုၿခံဳေရးျဖစ္ပါတယ္။ အိုင္ဖုန္းပါ ဂ်ီပီအက္စ္စနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံလံုၿခံဳေရး ေနရာမ်ားကို သိရွိႏိုင္လို႔ လို႔ ဆိုပါတယ္။ (စကားခ်ပ္။ ။ အိုင္ဖုန္းမသံုးလဲ ဂူဂယ္အတ္၊ ဂူဂယ္ေျမပံုေတြန႔ဲ သံုးလဲ ေတြ႔ႏုိင္တာကို...။ တစ္ခြဲဆံပင္ေကာင္းေနတယ္။)
8. ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ လတ္တေလာ ျဖစ္ပြားေနတ့ဲ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားေၾကာင့္ အီးယူႏိုင္ငံမ်ားက သမၼတ မူဂါဘီကို ႏိုင္ငံေရးအရ ဖိအားေပးၿပီး ရာထူးစြန္႔လြတ္ဖို႔ စဥ္းစားေနေၾကာင္း သတင္းရရွိပါတယ္။

Dwelling Mood

မိုးေတြ ညဳိ႕ေနတယ္ကြယ္...။
မျဖစ္သင့္တာေတြကို ျဖစ္ခ်င္ေနတ့ဲ ကုိယ့္စိတ္ခံစားခ်က္ကို မိုးစက္မႈန္ေတြက ျပက္ရယ္ျပဳေနတယ္...။
စႏိုးစေနာင့္ ျဖစ္ေလာက္စရာေကာင္းတ့ဲ မိုး၊ ဒီဇင္ဘာမွာ ရြာတ့ဲ အခ်ိန္အခါမဟုတ္ မိုးက ကိုယ့္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ေဘာင္ခတ္လိုက္တယ္...။
ရြာေယာင္ေယာင္ ၊ ဟိုေယာင္ဒီေယာင္ လုပ္ေနတ့ဲ မိုးဖြဲေစြေစြက ကိုယ့္ခံစားခ်က္ ဒီဂရီကို ပို ပို ျမွင့္ေပးေနသလိုလို...။
စစ္ႀကိဳေခတ္ ႐ုပ္ရွင္ကားတစ္ခုလို မႈန္မိႈင္းေနတ့ဲ ပတ္၀န္းက်င္က ေနာက္က်ိက်ိန႔ဲ ခံစားခ်က္အေတြးေတြကို ႐ႈပ္ေထြးသြားမတတ္...။
ေမာင္ပိုေနၿမဲ ၊ က်ားေနၿမဲလား...။
ရက္စြဲလြန္ေနတ့ဲ ျပကၡဒိန္ေပၚက ျခစားရက္စြဲေတြ အေၾကာင္း တစ္ရက္ၿပီး တစ္ရက္ ေရၾကည့္ရေအာင္...။
ပုပ္သိုးမႈေတြ တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ေပၚလာ...။
မသိမသာန႔ဲ အထပ္ထပ္ ခ်ည္ေႏွာင္လာတ့ဲ ဒီႀကိဳးဟာ ေနာက္ဆံုးတစ္ေန႔မွာ ကိုယ့္ကို လႈပ္မရေအာင္ ခ်ည္ေနတ့ဲႀကိဳးဆိုတာ ေနာင္တေတြ ေက်ာင္းခန္းန႔ဲ အျပည့္ရမွ သိလိုက္တ့ဲ အျဖစ္...။
รักแท้ แพ้ใกล้ชิด တ့ဲ...။
ဟာဟ...။
မီးေ၀းခ်ိပ္ေရာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလား...။

မိုးေတြကေတာ့ ေစြလို႔ ညိဳ႕လို႔ ေကာင္းတုန္းပဲကြယ္...။

ေပါက္တတ္ကရ အိတ္တီ့ အပိုင္း(၈)

- ပါကစၥတန္က အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ ႏူကလီးယားတပ္လွန္႔ေရးကို စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာ။
- ဆယ္စုႏွစ္ ၃ ခုၾကာ ကိုမာ ျဖစ္ၿပီး ေမ့ေမ်ာေနခ့ဲတ့ဲ အေမရိကန္သား တစ္ေယာက္ ကြယ္လြန္သြားတယ္။
- ကုလသမဂၢကေနၿပီးေတာ့ ဦးသန္႔ ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အေနန႔ဲ ဦးသန္႔႐ုပ္ပံုပါ ကုလသမဂၢ တံဆိပ္ေခါင္း ထုတ္မယ္လို႔ ေၾကျငာတယ္။
- Greek ႏိုင္ငံ Athens ၿမိဳ႕မွာ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးတစ္ဦးကို ရဲတပ္ဖြဲ႔က မွားယြင္းပစ္ခတ္မႈ ျဖစ္ပြားလို႔ ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ပြားတယ္...။ အဆိုပါ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ႏွစ္ဦးကို ေလာေလာဆယ္ ဖမ္းထားတယ္။
- အာဖဂန္နစၥတန္ထဲမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတ့ဲ အေမရိကန္ စစ္သားေတြကို ရိကၡာပို႔ဖို႔ ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံ အေနာက္ဘက္ျခမ္းကေန ထြက္ခြာသြားတ့ဲ ကုလရိကၡာ ယာဥ္တန္းကို တာလီဘန္သူပုန္ေတြလို႔ ယူဆရတ့ဲ အဖြဲ႕တစ္ခုက ခ်ံဳခို တိုက္ခိုက္တ့ဲအတြက္ ယာဥ္အစီးေရ ၁၅၀ ေက်ာ္ ပ်က္စီးတယ္လို႔ သတင္းရတယ္...
- အေမရိကန္ႏိုင္ငံ ပုလဲဆိပ္ကမ္းကို ဂ်ပန္စစ္ေလယာဥ္မ်ား တိုက္ခိုက္ခ့ဲတ့ဲ ဒီဇင္ဘာ ၇ ရက္ ႏွစ္ပါတ္လည္ အခမ္းအနားကို အေမရိကန္မွာ က်င္းပတယ္...။ စစ္ျပန္အနည္းငယ္သာ က်န္ေတာ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
- ဇင္ဘာေဘြႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူေတြ ၀မ္းေလွ်ာေရာဂါ ျဖစ္ေနတာကို ပံုမွန္ပါပဲလို႔ ဆိုခ့ဲတ့ဲ သမၼတာ မူဂါဘီကို ႏိုင္ငံအမ်ားက အျပစ္တင္ေနပါတယ္။
- အေမရိကန္ အတြင္းေရးမွႈး ကြန္ဒိုလီဇာ ႐ိုက္ က မြန္ဘိုင္းမွာ ျဖစ္ပြားခ့ဲတ့ဲ အၾကမ္းဖက္မႈန႔ဲ ပါတ္သက္ၿပီး ပါကစၥတန္ အေနန႔ဲ အိႏိၵယ အစိုးရန႔ဲ ေလးေလးနက္နက္ လက္တြဲေဆာင္ရြက္ဖုိ႔ လိုတယ္လို႔ ေျပာၾကားလိုက္တယ္။
- ထင္ရွားတ့ဲ social networking site တစ္ခု ျဖစ္တ့ဲ face book ကို ပစ္မွတ္ထားတ့ဲ အၾကမ္းဖက္ ဗုိင္းရပ္စ္ koobface ဆိုတ့ဲ ဗိုင္းရပ္စ္တစ္မ်ိဳး ျပန္႔ပြားေနတယ္။
- အေမရိကန္ သမၼတ အသစ္ အိုဘားမားက အေမရိကန္ စီးပြားေရးဟာ ျပန္လည္ ထူေထာင္ေရးကာလ ၊ နာလံထူစ ကာလ မတိုင္မီ အထိ အခုအခ်ိန္ထက္ ပိုဆိုးတ့ဲ ကာလကို ေရာက္ေနဦးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း နိမိတ္ဖတ္သြားတယ္။
- ထိုင္၀မ္(ကၽြန္း/ႏိုင္ငံ???) က ႐ုပ္ရွင္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဆု တစ္ခုျဖစ္တ့ဲ ေရႊျမင္းဆုေပးပြဲမွာ အေကာင္းဆံုး ဇာတ္ကားဆုကို Jet Li, Andy Lau, Takeshi Kaneshiro တို႔ ပါ၀င္တ့ဲ Warlords ေရွးေဟာင္းတ႐ုတ္ စစ္ကားက ရရွိသြားတယ္။ TZA တင္ဖူးတ့ဲ Cape No.7 ကေတာ့ ႀကိဳတင္ခန္႔မွန္းဆု ၁၂ ဆု အနက္ သံုးဆု သာ ရသြားတယ္။ စင္ကာပူမွာ ေလာေလာဆယ္ အဲဒီ ဇာတ္ကား ႐ံုတင္ေနတယ္။
- ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုေက်ာ္ ၾကာ စစ္ေဆးေနခ့ဲတ့ဲ၊ မိမိရည္းစားေဟာင္းန႔ဲ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သတ္ခ့ဲတ့ဲ လူမည္း သ႐ုပ္ေဆာင္ အိုေဂ် ဆင္မ္ဆန္ ကို တရား႐ံုးက အၿပီးသတ္ အမိန္႔ခ်မွတ္လိုက္တယ္။ အိုေဂ်ဆင္မ္ဆန္ အေနနဲ႕ ေထာင္ထဲမွာ ၃၃ ႏွစ္ၾကာ မိုက္ေၾကြး မိုက္ျပစ္မ်ား ေပးဆပ္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ (ထပ္ျဖည့္။ ။ ဓါးျပတိုက္ခ့ဲတ့ဲ အမႈအတြက္ပါ။ လူသတ္မႈတုန္းကေတာ့ လြတ္ခ့ဲပါတယ္။)
- အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံကေန ျပည္ပကို တင္ပို႔ေနတ့ဲ ၀က္သားမ်ားထဲမွာ အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစတ့ဲ ဓါတုပစၥည္းမ်ား ေတြ႔ရွိရတ့ဲအတြက္ ေစ်းကြက္ထဲမွာ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျပန္္႐ုပ္သိမ္းေနပါတယ္။ စင္ကာပူမွာ အေရးေပၚ အဆိုပါ အိုင္ယာလန္ႏိုင္ငံက ၀က္သားမ်ားကို ခ်က္ခ်င္း သိမ္းဆည္းဖို႔ အမိန္႔ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။


(ဤတြင္ ယခု တစ္ပါတ္ News Round up အစီအစဥ္ ၿပီးဆံုးသည္။ ေနာင္တြင္ ႀကံဳလ်င္ ႀကံဳသလို တင္ေပးမည္။)

ေမ်ာလြင့္ေနေသာ မီးခုိးတန္းမ်ား...။

သက္ေရာက္မႈတုိင္းတြင္ တန္ျပန္ သက္ေရာက္မႈ ရွိသည္တ့ဲ...။
ကမၻာေက်ာ္ ေတြးေခၚ၊ သခ်ာၤပညာရွင္ႀကီး နယူတန္က အဆိုပါ တန္ျပန္နိယာမကို ေဖၚထုတ္ခ့ဲသည္...။
မွန္သာ မမွန္သာ အပထား။
အခုထိေတာ့ သိပၸံပညာရွင္မ်ားကေတာ့ အဆိုပါ နိယာမအေဟာင္းကို ဖက္တြယ္ထားဆဲပင္။
(႐ူပေဗဒ ပညာရွင္မ်ားက အမ်ားစုေပါ့...။)
မမွန္ဘူးလို႔လဲ ဘယ္သူမွ မေျပာၾက...။
သက္ေသျပေနရမွာ စိုးလို႔ အလုပ္႐ႈပ္ခံၿပီး မည္သူကမွ မမွန္ေၾကာင္း သက္ေသ မျပေခ်။

ျပန္ေကာက္ရေသာ္ နယူတန္၏ နိယာမ အတိအက် ဆိုရေသာ္ Newton's Third Law of Motion တြင္ ဆိုထားသည္မွာ

“Every force causes an equal force opposite in direction. When the tires apply a force to the ground, the ground pushes back with an equal force”

ျဖစ္ပါသတ့ဲ...။

သက္ေရာက္မႈတိုင္းတြင္ ယင္းႏွင့္ညီမွ်ေသာ တန္ျပန္ သက္ေရာက္မႈ ရွိပါသတ့ဲ...။
ယင္းဥပေဒသသည္ နယူတန္ က်င္လည္ခ့ဲေသာ ႐ုပ္၀တၳဳ ပတ္၀န္းက်င္၌သာ မွန္ကန္မႈ ရွိေလသည္တကား...။ အို အသင္ နယူတန္... အသင္သာ အခုအခ်ိန္အထိ အသက္ရွင္ေနထုိင္ျဖစ္ခ့ဲမယ္ ဆိုရင္ အသင့္ရဲ႕ နိယာမေတြဟာ အလံုးစံု မွန္ကန္မႈ မရွိတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ နယူတန္ စတုုတၳ နိယာမ တင္မကပဲ ပဥၥမ ၊ ဆဌမ နိယာမ စသျဖင့္ ထုတ္ရမွာ ထင္ပါတယ္...။

္၀မ္းနည္းပါတယ္ ကိုနယူတန္...။
ကၽြန္ေတာ့္နံေဘးမွာ ေၾကကြဲျခင္း အပိုင္းအစေတြ ပ်ံ႕က်ဲေနတယ္...။
တစ္ခ်ိဳ႕တစ္၀က္ေသာ မေက်နပ္ျခင္းေတြက ကခုန္ေနေလရဲ႕...။
အလိုမက်ျခင္းမ်ားန႔ဲ မြန္းေလွာင္ေနတ့ဲ အဆုတ္ထဲက ေလကို ခပ္ျပင္းျပင္း ႐ိႈက္ထုတ္လိုက္တယ္...။

တန္ျပန္ သက္ေရာက္မႈ မရွိတ့ဲ ကနဦး သက္ေရာက္မႈမ်ားကို ေနာင္တရမိတယ္...။
အစကတည္းက ပရမ္းပတာျဖစ္ခ့ဲတ့ဲ ျဖစ္စဥ္ကို ထိန္းညိွဖို႔ ႀကိဳးစားခ့ဲတ့ဲ ကိုယ့္ရဲ႕ မိုက္မဲမႈေတြကို ျပန္ျပင္ဖို႔ အေတြးတစ္စ ဆုပ္ငင္မိတယ္...။
လမ္းေခ်ာ္သြားတ့ဲ အယူအဆကို လမ္းေၾကာင္းျပန္တည့္မလား...။
စိတ္အလိုကို လုိက္ၿပီး လမ္းေဟာင္းကိုပဲ ဖက္တြယ္ေလမလား...။

ျဖစ္ခ်င္တာေတြထက္ ျဖစ္သင့္တာေတြသာ ၿပြမ္းထံုခ့ဲတ့ဲ ဒီ ကေမာက္ကမ အေျခအေနကို ဘယ္အထိ ရင္နာနာန႔ဲ လက္ခံေနရဦးမလဲ...။
တစ္စံုတစ္ခုေသာ၊ ေနာက္ထပ္ေသာ ပရမ္းပတာျဖစ္ရပ္ေတြ ၀င္မလာမခ်င္းအထိေတာ့ ဒီအတိုင္း ဆက္သြားရဦးမွာပါပဲေလ...။

နားလည္မႈမ်ား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္မယ့္ ေန႔တစ္ေန႔ကို ေၾကကြဲျခင္းမ်ားန႔ဲ ေစာင့္ဆိုင္းေနရင္း...။

(တစ္ပါးသူ နားမလည္ေစခ်င္လို႔ အထက္က စာကို လူ နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ အတတ္ဆန္း ေရးထားပါတယ္။ နားမလည္ဘူးလို႔ ခံစားရလ်င္ သင္သည္ ပံုမွန္ ျဖစ္ပါတယ္...။ နားလည္ပါတယ္လို႔ ဆိုလာခ့ဲလ်င္ ဒီစာဟာ အသင့္ကို ရည္ညႊန္းတာလို႔ မွတ္ယူႏိုင္ၿပီး တစ္ေယာက္ထက္ပို နားလည္ခ့ဲရင္ေတာ့ အဲဒီ တစ္ေယာက္ထက္ ပိုတ့ဲ တစ္ေယာက္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိမ္ညာေနတာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္ပါရေစ...။)

ရင္ခတ္လိပ္ျပာ

ေဆာင္းမနက္ခင္းတစ္ခု...။
ေႏြးေထြးေသာ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္ ပန္းေရာင္စံုမ်ားႏွင့္ အေျပာက်ယ္လွေသာ ပန္းပင္လယ္ႀကီး...။
မနက္ခင္း ေဆာင္းႏွင္းရည္ကို ေသာက္သံုးရသျဖင့္ လတ္ဆတ္စြာ ငြားစြင့္ ပြင့္လန္းေနေသာ ေရာင္စံုပန္းပြင့္တစ္ပြင့္...။
၀တ္ရည္အျပည့္ျဖင့္ အစြမ္းကုန္ လွပ ဖူးအာေန၏။
ဆြတ္ခ်ဴလွည့္ပါ ... ေသာက္သံုးလွည့္ပါ... ဟု ဖိတ္ေခၚေနသည့္အလား...။
ကိုေရႊပိတုန္း၊ ပ်ားေမာင္ဖုန္းမ်ားသည္ ဟိုမွ သည္ လူးလာပ်ံသန္းကာ ပ်ားပန္းခပ္ လႈပ္ရွားေန၏။
ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ ပ်ံသန္းေနေသာ လိပ္ျပာငယ္သည္ အလွဆံုး ပန္းတစ္ပြင့္ကို ေရြးခ်ယ္ရန္ စိတ္ေစာေန၏။
ဟိုးအေ၀း ေတာင္တန္းမ်ားဆီမွ အေျပာက်ယ္လွေသာ ဤေရာင္စံုပန္းခင္းဆီသို႔ အားစိုက္ကာ အေရာက္သူလာခ့ဲရ၏။
ေလညွင္းေလးမ်ား သယ္ေဆာင္လာေသာ ပန္းရနံ႕မ်ားကို ေျခရာခံလ်က္ မိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာေသာ အရပ္ကို သူ အားစုိက္လာခ့ဲရ၏။
ေလဆန္ကို မေၾကာက္၊ ေဆာင္းခ်မ္းကို အံတု၊ ေနပူကို ႀကံ႔ႀကံ႔ခံလ်က္ ဦးတည္ရာအရပ္ကို တူ႐ူ ေရာက္လာခ့ဲ၏။
အေရွ႕ဆီမွာ ရတနာပန္းခင္းတစ္ခု သူ႔ကို ႀကိဳဆိုလ်က္...။

Edward Lorenz ဟူသည့္ ပုဂၢဳိလ္သည္ သူ႔အမ်ိဳးအႏြယ္မ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ လြန္မင္းစြာ ဖြဲ႔ဆိုတတ္ေခ်၏။

ကမၻာ့ ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ေတာင္ပံခတ္လိုက္သည္၌ ဆင့္ကဲ ဆိုသလိုပင္ အျခားေသာ ကမၻာ့ တစ္ဘက္ျခမ္းတြင္ အားျပင္းေသာ မုန္တိုင္း တစ္ခု ျဖစ္ႏိုင္သည္။

တ့ဲ...။

အဆိုပါ သီအိုရီကိုပင္ လိပ္ျပာေတာင္ပံအက်ိဳးဆက္ ဟူ၍ပင္ တီထြင္ ေဖၚထုတ္ခ့ဲေလသည္။ အက်ယ္ကိုမူ အဆိုပါ သီအိုရီကို အေသးစိတ္ ရွင္းျပထားသည့္ ဤေနရာတြင္ ဖတ္႐ႈႏိုင္သည္။




The butterfly effect is a phrase that encapsulates the more technical notion of sensitive dependence on initial conditions in chaos theory. Small variations of the initial condition of a dynamical system may produce large variations in the long term behavior of the system. So this is sometimes presented as esoteric behavior, but can be exhibited by very simple systems: for example, a ball placed at the crest of a hill might roll into any of several valleys depending on slight differences in initial position.

ရမ္းသန္းမွန္းသန္း ဘာသာျပန္ရေသာ္
လိပ္ျပာေတာင္ပံ အက်ိဳးဆက္ဆိုသည္မွာကား ပရမ္းပတာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခု၏ ကနဦးအစပ်ိဳး ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို တင္စား ေခၚေ၀ၚျခင္း ျဖစ္ေခ်သည္။ အၿမဲတမ္း လႈပ္ရွားေနေသာ စံနစ္တစ္ခု၏ ကနဦး အေျခအေန ေျပာင္းလဲမႈအနည္းငယ္ သည္ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုး၏ အက်ိဳးဆက္အေပၚတြင္ သက္ေရာက္မႈ ရွိသည္။

လူၿပန္းနားလည္ေအာင္ ေျပာရေခ်ေသာ္ မိမိ အမွတ္မထင္ ျပဳလိုက္မိေသာ အျပဳအမႈ တစ္ရပ္ရပ္သည္ မိမိႏွင့္ ပါတ္သက္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ အသင္းအပင္း အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခု အေပၚသို႔ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ ရွိတတ္သည့္ သေဘာကို ဆိုလိုေလသည္။

Lorenz မွ အဆိုပါ သီအိုရီ သေဘာတရားကို ၄င္း တီထြင္ထားေသာ Attractor ႏွင့္ စမ္းသပ္ျပရာတြင္ ေအာက္ပါ ရလဒ္ကို ရရွိခ့ဲေလသည္။

တူညီေသာ Three-dimensional evolution ျဖစ္စဥ္တစ္ခုတြင္ အရာ၀တၳဳႏွစ္ခုကို ေနရာအနည္းငယ္သာ ခြာ၍ ထုတ္လြင့္ၾကည့္ရာ ရလဒ္မွာ အခ်ိန္ကာလာ ၾကာျမင့္လာေလ လမ္းေၾကာင္းေသြဖည္မႈ ပိုမ်ားလာေလကို ေတြ႔ရွိရေလသည္။

ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈေၾကာင့္ မုန္တိုင္းတစ္ခု ျဖစ္ေပၚႏိုင္သက့ဲသို႔ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္၏ ရင္ခုန္သံႏွင့္ တုိက္႐ိုက္ အခ်ိဳးက်ဥည့္ ေတာင္ပံ ခတ္သံသည္လည္း အားေကာင္းခက္ထန္ေသာ မုန္တုိင္းတစ္ခုဆီသို႔ ဦးတည္ ျဖစ္ေပၚႏိုင္သလို ပန္းပြင့္ေလေျပ တစ္ခုအျဖစ္လည္း ေျပာင္းလဲႏိုင္ေခ်၏။


သက္ဆိုင္သူသို႔...။
မဆိုင္တာေတြကို ဆြဲၿပီး မဆိုင္ဆိုင္ေအာင္သာ ေရးထည့္လိုက္ရတယ္...။
မရည္ရြယ္ပဲ တုိက္ဆိုင္သလို ျဖစ္သြားတာေတြအတြက္ ၀မ္းနည္းပါတယ္...။
တစ္ကယ္ကို မရည္ရြယ္ပါဘူး...။