The Moments (01)

ရယ္စရာေလး တစ္ခု ေျပာရဦးမယ္...။
အသည္းေလးကို ျမန္မာျပည္ျပန္ ေဆြျပမ်ိဳးျပ အလည္သြားတုန္းကေပါ့။
အမ်ိဳးေတြဆီ သြားလည္ၾကတာ သူ႔ကို ေနာက္ကေနတင္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္က ဆုိင္ကယ္ ေမာင္းသြားတယ္။
သူက ဆိုင္ကယ္ အဆင္းအတက္ သိပ္မကၽြမ္းဘူး...။
ေဘာင္းေဘာင္းန႔ဲပါပဲ...။
ေနာက္ကေန ခြထုိင္.. ကၽြန္ေတာ့္ခါးကို ဖက္. အဲလုိ စီးတာေပါ့ေလ..။

ၿမိဳ႔ျပင္ထြက္လည္ရင္း လမ္းမွာ ဓါတ္ဆီဆုိင္မွာ ရပ္ၿပီးဆီထည့္တာ...။
ဆီျဖည့့္ၿပီးေတာ့ ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး ေမာင္းထြက္လာတာေပါ့။
အထြက္မွာ သူတက္လာလား တက္မလာဘူးလား သတိမထားပဲ ဆက္ေမာင္းထြက္လာတာ...။
ဘယ့္ႏွယ္ ငါ့ခါးလဲ လာမဖက္ဘူး...။
မစီးတတ္ဘူးလဲ ေျပာေသးတယ္.. ေတာ္ၾကာေန ျပဳတ္က်ေနမွ ဆုိၿပီး လွည့္ၾကည့္လုိက္တာ သူက ဆုိင္မွာ က်န္ခ့ဲတာဗ်...။
ဆုိင္ကယ္ကို သူက တစ္ခါမွ မစီးဖူးေတာ့ အတက္ အဆင္း မကၽြမ္းတာ ေမ့သြားတယ္။
ခိြခိြ...

အ့ဲတုန္းက သူ႔ခမ်ာ ငိုမ့ဲမ့ဲန႔ဲ က်န္ေနခ့ဲတာ...
ရယ္လဲ ရယ္ခ်င္ သနားလဲ သနားသြားတယ္။