ဖမ္းဆုပ္ထားတ့ဲ တိမ္တစ္မြကို
လႊတ္ခ်ခ့ဲတယ္...။
ကမ္းတစ္ေနရာဆီက ခရမ္းရင့္ရင့္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္စုံကို
႐ိုက္ခ်ိဳးခ်င္ေနတ့ဲ မိစၦာတစ္ေကာင္ရဲ႕ ငိုညည္းသံကို ၾကားလား...။
က်ားနာခဲ ခဲထားတ့ဲ သူ႔လက္အစုံက
႐ုန္းထြက္လို႔မရေအာင္ ပိတ္မိေနေလရဲ႕...။
ခ်စ္ျခင္းတရားမ်ား ေခါင္းပါးတ့ဲ
ေ၀သီေခါင္ဖ်ား ကႏၱာရဆီက ႏွင္းတစ္စက္က္ို ေမ့ပစ္လို္က္ပါ...။
က်ဥ္းက်ပ္ေနတ့ဲ အေမွာင္ထုထဲမွာ က်န္ေနခ့ဲတ့ဲ
တစ္ေယာက္တည္းေသာ သူရဲေကာင္းကို မေမ့ၾကပါနဲ႔...။
သူမဟာ ေသြးေတြန႔ဲ နီေစြးေနတ့ဲ ႏွင္းဆီ တစ္ပြင့္ ျဖစ္တယ္...။
သူမဟာ နီေစြးေနတ့ဲ ဦးေခါင္းအစံုကို မငံု႔တမ္း ေမာ့ေနသူ ျဖစ္တယ္...။
သူမဟာ ေရာင္နီကို သယ္ပ်ိဳးလာမယ့္ လက္အစံုကို ပိုင္စိုးသူ ျဖစ္တယ္...။
သူမဟာ အားလံုးရဲ႕ ကိုယ္စား ျဖစ္တယ္...။
သူမဟာ...
သူမဟာ...
ပ်ိဳ႕လာေတာ့မယ့္ အာ႐ုဏ္ဦးကို
လႊတ္ထြက္မသြားေလေအာင္ ပိုက္ေထြးရေအာင္။
ဟိုမွာဆီက မိုးေသာက္ၾကယ္အလင္းန႔ဲ
လမ္းသစ္ကို
ဆက္ေလွ်ာက္ၾကစို႔...။ ဆက္ေဖါက္ၾကစို႔...။
(တစ္ခုေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆီသို႔...။)
စမ်းသပ်ချက်
1 year ago
No comments:
Post a Comment