ကၽြန္ေတာ္ ငပြႀကီး

ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္စရာ စာေတြ အလြန္ရွားတယ္။
ေနရတ့ဲ ေနရာက သြားလာေရး ခက္ခဲတ့ဲ ေတာင္ေပၚေလ...။
အသစ္ကုန္သြားရင္ အေဟာင္းေတြကို အစကေန ျပန္ဖတ္တယ္။
အမ်ားဆံုး ဖတ္မိတာ သုတစြယ္စံုပဲ။
အဲဒီေခတ္က ခဲစာလံုးေခတ္။ ခဲစာလံုးေခတ္ဆိုေတာ့ စာတစ္မ်က္ႏွာကို ခဲစာလံုးေတြ စီရတယ္။ ခဲစာလံုးေတြက စာလံုးေျပာင္းျပန္ေတြ။ ဆုိေတာ့ စီတ့ဲသူက စီၿပီးရင္ အဲဒီ စီထားတာကို ပ႐ုဖတ္တ့ဲ စာျပင္ဆရာဆီ ပို႔ရတယ္။ စာျပင္ဆရာဆုိတာ နာမည္အတုိင္းပဲ စာကိုျပင္တာ။ စာအေနအထား၊ စာပိုဒ္ခြဲပံု၊ သတ္ပံု၊ ဘာညာ ဘာညာ...။
အဲဒီေတာ့ အရင္ေခတ္က (ကြန္ျပဴတာန႔ဲ စာမစီေသးတ့ဲ ေခတ္) ထုတ္တ့ဲ စာအုပ္ေတြမွာ သတ္ပံု အက်အေပါက္နည္းတယ္။
ဆုိေတာ့ အဲဒီ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုမွန္တ့ဲ စာေတြခ်ည္းပဲ ဖတ္ရတာ ဆုိေတာ့ ကိုယ္က စာေရးရင္ စာလံုးေပါင္း သတ္ပံုအမွားေတြ အမ်ားႀကီး မဟုတ္ေတာင္ ေတာ္ေတာ္နည္းတယ္ ဆုိတ့ဲ အဆင့္ပဲ။ စာဖတ္လိုက္ရင္ စာလံုးေပါင္းမွားတ့ဲ ေနရာဆို ဖတ္ရတာ ေထာင့္ေတာင့္ေတာင့္ ျဖစ္တယ္။
ေနာက္ၿပီး ဖတ္စရာရွားတ့ဲ အရပ္ဆုိေတာ့လဲ ေနာက္ဆံုးကို ဖတ္စရာမရွိရင္ ေက်ာင္းဖတ္စာအုပ္ေတြ ဖတ္ျဖစ္တယ္။ ေက်ာင္းစာအုပ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္ကေန ထုတ္တာဆုိေတာ့ အမွားအယြင္း နည္းတယ္။
ခုတစ္ေလာ စာေတြကို စာအုပ္န႔ဲ အေသအခ်ာ မဖတ္ျဖစ္တာ ေတာ္ေတာ္ၾကာၿပီ။ အြန္လိုင္းေပၚကစာေတြပဲ လိုက္ဖတ္ျဖစ္တယ္။ လိုက္ဖတ္ေတာ့ ေတာ္႐ံုမမွားသင့္တ့ဲ အမွားေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႔တယ္။ သတ္ပံုအမွားေတြ႔တိုင္း လုိက္လိုက္ေျပာၿပီး ျပင္ခ်င္တာ ကၽြန္ေတာ့္ ဝသီပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ေနက် ဖုိရမ္ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ သိတ့ဲ သတ္ပံု အမွားေတြကို သိသေလာက္ ျပင္ေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ CBox မွာ လာေရးတ့ဲသူေတြထဲက ကၽြန္ေတာ္န႔ဲ ရင္းႏွီးတ့ဲသူေတြကို သတ္ပံုအမွားေရးတာ ျမင္ရင္ ျပင္ေပးတယ္။ ရင္းႏွီးသူတစ္ခ်ိဳ႕ေရးတ့ဲ Blog ေတြမွာ သူတုိ႔ Post ေတြ သတ္ပံုအမွားေတြ႔ရင္ ျပင္ေပးတယ္။ ယုတ္စြအဆံုး ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ေျပာေနရင္း မွားရင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ေပးတယ္။

အစကေတာ့ သတ္ပံုမွားေနတာကို အမွန္ျပင္ေပးရင္ လူေတြ လက္ခံလိမ့္မယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဖုိရမ္တစ္ခုမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္ျပင္ေပးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမင္ကပ္သူမ်ားက ခပ္ေထ့ေထ့န႔ဲတစ္ဖံု၊ ေပၚတင္ေျပာျခင္းျဖင့္တစ္နည္း၊ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္ျဖင့္ တစ္သြယ္ ေျပာၾကတယ္။

CBox မွာလဲ လာေျပာၾကတယ္။ ဒါေတာင္ တစ္ခ်ိဳ႕Blog က comment ေတြမွာ ကၽြန္ေတာ္ လိုက္ျပင္ၿပီးမွ ေနာက္ပိုင္း တက္လာတ့ဲ comment ေတြကို ကၽြန္ေတာ္ လိုက္မဖတ္ျဖစ္ေသးလို႔ ဘယ္လုိ action ေတြ လာမယ္ဆိုတာ မသိတာ...။

ေနာက္ဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္ ႀကံဳလုိက္တာက ေျပာမနာ ဆုိမနာ ညီမေလးတစ္ေယာက္န႔ဲ ဂ်ီေတာ့ခ္မွာ ေျပာေနရင္းန႔ဲ သူ႔မက္ေဆ့ခ်္ေတြမွာ သတ္ပံုအမွား ျပင္ေပးမိရာကေန သူစိတ္ဆုိးသြားတယ္။ သတ္ပံုျပင္မယ္ဆုိ သူန႔ဲ မေျပာန႔ဲတ့ဲ။ မေျပာန႔ဲဆုိေတာ့လဲ မေျပာဘူးေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ေျပာလက္စ ဂ်ီေတာ့ခ္ကို ပိတ္လိုက္တယ္။ ခုထိ အဆက္အသြယ္ မလုပ္ေတာ့ဘူး။

မင္းက ဆရာႀကီးလားလို႔ ေမးရင္ သင္ယူေနဆဲ စာသင္သမား ပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။


ကၽြန္ေတာ္ ငပြႀကီးလား...။

သတ္ပံုအမွားကို ေရးမိတ့ဲ အေၾကာင္းရင္းကို ေကာက္ခ်က္ခ်ရရင္
၁။ သတ္ပံုအမွန္ကို မသိလို႔
၂။ ကီးဘုတ္မွာ ႐ိုက္ရမယ့္ ျမန္မာ လက္ကြက္အမွန္ကို မသိလို႔
၃။ ယပင့္၊ ယရစ္(အႀကီး အေသး) ေတြမွာ အၿမီးျပတ္ ေခါင္းျပတ္ ႐ိုက္ရတာေတြ၊ တစ္ေခ်ာင္းငင္ ႏွစ္ေခ်ာင္းငင္ ေတြကို အတုိလား အရွည္လား ႐ိုက္ရတာေတြဟာ ေဇာ္ဂ်ီ ကီးဘုတ္မွာ နည္းနည္းခက္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္
အထက္ပါ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သတ္ပံုအမွား ေရးျဖစ္တယ္လို႔ ေကာက္ခ်က္ ခ်မိတယ္။။

နံပါတ္ ၃ အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ေဇာ္ဂ်ီလက္ကြက္ ဗားရွင္း၂၀၀၈ ကိုသံုးၿပီး ဘယ္စာလံုးဟာ ဘယ္ေနရာဆုိတာကို တတ္ႏို္င္သေလာက္ ဒီေနရာမွာ ပို႔စ္တစ္ခု အေနန႔ဲ တင္ေပးဖူးတယ္။ ေအာက္ကလင့္ခ္ကို ကလစ္ႏွိပ္ၾကည့္ၿပိးေတာ့ ဘယ္စာလံုးကို ဘယ္လက္ကြက္မွာ ႐ိုက္ႏိုင္တယ္ဆုိတာ ျမည္းစမ္းၾကည့္ပါလားဗ်ာ။
http://heartstations.blogspot.com/2008/07/blog-post_09.html

ျမင္သာေအာင္ ပံုန႔ဲတစ္ကြ ေဖၚျပလုိက္ပါတယ္။
Credit to Alpha Zawgyi Group
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ျမန္မာသတ္ပံုက်မ္းကလဲ အေဟာင္းန႔ဲ အသစ္မွာ တစ္ခ်ိဳ႕စာလံုးေတြ ႏွစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။ အမ်ားလက္ခံတာကိုပဲ သတ္ပံု အမွန္လို႔ပဲ ယူဆရမွာပ။