New Gin ??

မိုးေတြ တစ္အား ရြာလြန္းေနတယ္ကြယ္...။
ေလးဘက္နာတို႔ ေဂါက္တို႔ ျဖစ္တတ္တ့ဲ သူေတြဆို ဒီရာသီဥတုမယ္ အမေလး အဘေလးေတြ တေနရတ့ဲ အခ်ိန္၊ ေျခဆစ္လက္ဆစ္ေတြကို ပြတ္သပ္ၿပီး ရႈံ႕မ့ဲေနတ့ဲ အခ်ိန္ေပါ့...။

ဒီေန႔ ေနးတစ္ေတာ့ခ္ထဲမွာ ေမာင္မိုးေစာရန႔ဲ ေတြ႔ေတာ့ တို႔ ကိုႏိုင္ႀကီး အေၾကာင္း စကားမစပ္မိပါဘူး...။
ျပန္သြားတုန္းကလဲ ဒီမွာ မရွိေတာ့ ဘယ္တုန္းက ျပန္သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး...။
သူ႔လက္ရာ ဓါတ္ပံုေတြ ပို႔လာေတာ့မွ သူျပန္သြားတာ သတိရတာ...။

အဲဒါန႔ဲ ေမာင္မိုးေစာရကိုေပါ့... မနက္ျဖန္ကိုေပါ့...ကိုႏိုင့္အလြမ္းေျပ အေရွ႔ဖက္ ကမ္းေျခ သြားမလို႔ဆိုေတာ့ သူက ဂီတဗလသူ႔ကို သင္ေပးထားတ့ဲ မာတီနီကို ဘံုဘိုင္ေရန႔ဲ ေရာၿပီးလိေမၼာ္သီးခ်ိဳခ်ဥ္အခြံန႔ဲ ထုပ္ထားတယ္ဆိုတ့ဲ အရည္ကို စပ္ၿပီးတိုက္မယ္ဆိုပဲ...။
မေသာက္ဖူးတာန႔ဲ နက္ျဖန္ လုပ္ကြာလို႔...။
အင္းတ့ဲ...။

စင္ကာပူမွာ ဘယ္လိုမွ ရွာလို႔ မေတြ႔တ့ဲ ျဗနရာဇ္ ရုပ္ရွင္ကားလဲ ဒီဗီြဒီ အေခြ သူယိုးဒယားက ၀ယ္လာတာ ရွိတယ္တ့ဲ...။
ယူလာခ့ဲမယ္တ့ဲ...။

ေမာင္ဂူဂူးကေတာ့ သူ႔ကို မတ္ေစ့ ပို႔ေပးဖုိ႔ မေမ့ပါန႔ဲတ့ဲ...။
အက္စ္အမ္ယူ ၈ ထပ္က နိမ့္လြန္းပါတယ္ကြာ...။
မတ္ေစ့ကို ပို႔ေတာ့ ပို႔ေပးလိုက္မယ္ေလ...။

ခုနက မာတီနီကို ကိုစမ ၀က္ေခါက္ကင္န႔ဲေတာင္ ျမည္းၾကည့္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာတယ္...။
အဲဒီလူႀကီးကလဲ တစ္ဆိတ္ရွိ အဲဒီ အစားအသာက္ေတြပဲ လုပ္လုပ္စားၿပီး ပံုေတြ မစားရ၀မခန္း လာလာ တင္ေနတယ္...။
လုပ္ရမွာကလဲ ပ်င္း... ကိရိယာက မျပည့္စံု... ေရာင္းတ့ဲ ဆိုင္ေတြကလဲ လွ်ာန႔ဲ မေတြ႔...။
အဲဒီလူႀကီးေတာ့လား.. ျမန္မာျပည္ ျပန္ေရာက္လို႔ လုပ္မေကြၽးရင္ အိမ္ေပၚတက္စားမွာ...။

အင္း... နက္ျဖန္ေတာ့ ဘံုဘိုင္ေရန႔ဲ မာတီနီ ေ၇ာထားတ့ဲ အရည္ ကို ေသာက္ရခ်ည္ေသးရဲ႕...။

ကိုႏိုင္ႀကီး ဘာလို႔ ခ်စ္စႏိုးဦး ႀကိဳက္ရတာလဲဆိုတာ ခုမွ သိေတာ့တယ္...။
ေခ်ာတာကိုးေနာ့...။
ဖုန္းနံပါတ္သိေပမယ့္ မေပးလိုက္ရဘူး ကိုႏိုင္ရာ...။
ခု ဖုန္းကို ေဖါမက္ခ်လိုက္မိလို႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီဗ်ာ...။
ဒီလိုပဲ ပါးစပ္က လွ်ာက အရိုးမရွိတိုင္း ေျပာမိေတာ့ ေျပာမိတာေတြ ျဖစ္ကုန္တာေပါ့...။
မိုးေပၚေထာင္ပစ္တာပါ ကိုႏိုင္ရ...။

ခုနက အခန္းအျပင္ဘက္ ထြက္လာၿပီး ဧည့္ခန္းမွာ ထုိင္ေနတာ... ႀဗဳန္းဆို ေလၾကမ္း တစ္ခ်က္ ေဆာင့္တိုက္ၿပိး အိပ္ခန္းတံခါး ပိတ္သြားတယ္...။
အခန္းေသာ့က အထဲမွာ က်န္ခ့ဲတယ္...။
ဖုန္းလဲ က်န္ခ့ဲတယ္...။
မိန္းတံခါး၀ႀကီးလဲ ပိတ္ထားတယ္...။
၀င္မရ ထြက္မရ ဆိုတာ ဒါႀကီးကို ေခၚတာေပါ့...။
ေတာ္ေသးတာက ခ်က္ထဲမွာ ေမာင္မိုး ရွိေနလို႔ သူ႔ကို အခန္းေဖၚကို အေရးတစ္ႀကီး ဖုန္းဆက္ခိုင္းရတယ္...။
အခန္းေဖၚက ခ်က္ခ်င္းျပန္လာမယ္တ့ဲ ...။
ေနာက္မွ ငါ့မွာ အင္တာနက္ ဖုန္း ရွိသားပဲ ဆိုၿပီး သူ႔ဆီ ျပန္ဆက္...။
အေရးတစ္ႀကီး လာစရာ မလိုဘူးလို႔ ျပန္ေျပာ...။

ဒီတစ္ေခါက္ ကမ္းေျခသြားရင္ တစ္ခုခု တီးခ်င္တယ္...။
ဂီတာ ေျပာတာ...။
အရင္တစ္ေခါက္တုန္းကလဲ သယ္ရင္းဂီတာကို အျပန္မွာ စီးလာတ့ဲ တက္စီသမားကို ေပးလိုက္ဖူးတယ္...။
(ဒီမွာ ေရးဖူးတယ္ ထင္တာပဲ...။)
သူငယ္ခ်င္းခမ်ာ ရင္ကြဲနာ ပက္လက္ကို က်လို႔...။
အခုေတာ့ ဘယ္သူ႔ဆီက ယူရမလဲေတာ့ မသိဘူး...။

ကမ္းေျခက ပိတ္ရက္ဆို လူမ်ားတာပဲ...။
ဟိုတစ္ေခါက္ ကိုႏိုင္လာတုန္းက သြားတာ... ေဘးနားက စံုတြဲ ခ်စ္ၾကည္ႏူးတာေတြ ပ်က္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ ျပန္သြားရွာေလရဲ႕...။

ဟယ္... ဟိုတစ္ေခါက္က ဖ်ာ... ဘယ္မွာ က်န္ခ့ဲတာလဲ မသိဘူး...။
ထိုင္စရာ မရွိလဲ သတင္းစာစကၠဴ ခင္းထိုင္လို႕ ရတာပဲ...။

ဒီေန႔ ဂ်ီေတာ့ခ္ထဲမွာ ဘုမသိဘမသိ ကိုယ့္ကို လာအက္ဒ္ထားတ့ဲ တစ္ေယာက္န႔ဲ ေျပာျဖစ္တယ္...။
သူက ေဂးတ့ဲ...။
နင္ေဂးျဖစ္ေတာ့ ငါက ဘာလုပ္ရမွာတုန္းဆိုေတာ့ သူ႔ပံုကို ၾကည့္ၿပီး ေဂးမွန္း မသိဘူးလားတ့ဲ...။
ဘာဆိုင္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ေဂးအခ်င္းခ်င္းဆို သိတယ္တ့ဲ...။
အဲ...။ ငါ့မ်ား ေဂး မွတ္ေနလား မသိဘူး...။
မ်ားက ေယာက်္ားစစ္စစ္ေႏွာ္ လို႔ ေျပာရမယ့္ပံုေတာင္ ေပါက္ေနၿပီ...။
ဆက္ေျပာေသးတယ္..။ ခင္ဗ်ားမသိရင္ ခင္ဗ်ားက ေဂး မဟုတ္လို႔တ့ဲ...။
ေကာင္မေလးပံုကို ျပရင္ ပံုဘယ္ေလာက္ေသးေသး ရုပ္ဆိုး၏ လွ၏ ခင္ဗ်ား သိမွာတ့ဲ...။
အတင္းႀကီးပဲ...။
ဘေလာ့လိုက္တယ္...။
သေဗၺသတၱာ ကမၼသကာ...။
(ပါဌ္ဆင့္ရိုက္ရမွာ ပ်င္းတာ...။)

(ေသာၾကာေန႔ကတည္းက ေရးထားတာ ၿဗဳန္းဆို စက္က ၀င္းဒိုးအပ္ဒိတ္ ေအာ္တို ျဖစ္ၿပီး ရီစတတ္ ျဖစ္သြားတာ ပ်က္ၿပီ ထင္တ့ဲ ပို႔စ္...။ ခုနက ဒရပ္ပ္ထဲ မွာ ျပန္ေတြ႔ေတာ့ ျပန္တင္လုိက္တယ္...။ လူနာမည္ေတြကေတာ့ အရင္းေတြ မဟုတ္ပါ...။ နစ္က္နိမ္းေတြေပါ့...။ တိုက္ဆိုင္သြားရင္ ခြင့္မလႊတ္ပါန႔ဲ...။ မာတီနီကို ဘံုေဘဂ်င္န႔ဲ ေရာၿပီး လိေမၼာ္သီးအခြံ ပါးပါးေလး ထည့္ထားတယ္ဆိုတ့ဲ ယမကာကိုသာ မစပါ...။ )