ေပါက္ကရ အိတ္တီ့ အပိုင္း (၆)

အခုတေလာ အာ႐ံုကို ကို ေကာင္းေကာင္းမရပါဘူး...။ ဘေလာ့ဂ္ေရးဖို႔ကို ေတာ္ေတာ္အားစိုက္ရတယ္...။
မေရးျပန္ေတာ့လဲ ကိုယ့္မွာ တစ္ခုခု ျဖစ္ေနသလိုလို... ဟိုလိုလို ဒီလိုလို မခ်ိဳသင္းေရးသလို ျဖစ္ေနတာပါ့...။

အာ႐ံုမရေတာ့ ဆည္းဆာရလားဆိုေတာ့လဲ ဆည္းဆာဆိုတ့ဲေကာင္မေလး ရြာျပန္သြားတာ ခုထိ အဆက္အသြယ္ကို လုပ္မလာဘူး...။
အင္တာနက္ ဘက္ဘုန္းက်ိဳးေနလို႔လား...။
ေရေအာက္ေကဘယ္လ္ႀကိဳးကို သေဘာၤေက်ာက္ဆူးန႔ဲ ျငိမိျပန္ၿပီလား...။
ဆာဗာေဒါင္းေနလို႔လား...။
အိတ္ခ်ိန္း႐ံုးကို ဟ့သာ၀တီဘက္ ေျပာင္းေနလို႔မ်ားလား...။
...လား။
...လား...။
အိတ္စက္ထရာ... အိတ္စက္ထရာ စတ့ဲ လားေပါင္းမ်ားစြာ ျမည္းေပါင္းမ်ားစြာန႔ဲ ဒီေမာင္မွာ စိုးရိမ္ ပူပန္ ေနရပါတယ္...။

စိတ္ပူေတာ့ ဂဏွာမျငိမ္... ဂဏွာမျငိမ္ေတာ့ ေသြးေလေျခာက္္ခ်ား...
ေသြးေလေျခာက္ခ်ားေတာ့... အပူမီးေတာက္... အပူမီးေတာက္ေတာ့ ၀မ္းမီေလာင္...
၀မ္းမီးေလာင္ေတာ့ ဗိုက္ကဆာ....။
အဲဒါန႔ဲ ....။
ေအာ္ ဒီေန႔လား...။
ဒီေန႔ ေနရာတကာ ေလွ်ာက္လည္ေနတယ္...။
ေလွ်ာက္လည္ရင္းန႔ဲ ခုနင္က ေျပာသလို ၀မ္းမီးမ်ား ေတာက္လို႔ ပင္နီစူလားဘက္ေရာက္ေတာ့ ေျမေအာက္ထပ္က အင္းေလးမွာ ထမင္း သြားစားလာတယ္...။
ငါးရွဥ္႔ေျခာက္စပ္ကယ္... ပုဇြန္ အစိမ္းသုပ္ကယ္...။
ဒီမွာ အားလံုး စားႏိုင္ေအာင္ ပါဆယ္ ထုပ္လာတာ...။
ေျပာရဦးမယ္...။ အင္းေလးမွာ ခု စားစရာေတြ မွာရင္ အရင္လို မၾကာေတာ့ဘူး...။
ခုမွာတာ ၁၀ မိနစ္ စြန္းစြန္းပဲ ၾကာတယ္...။
ဆားဗစ္ေကာင္းလာၿပီေပါ့...။
ဒါေပမ့ဲ ဒီတစ္ေခါက္ ငါးရွဥ့္က အေကာင္ေသးတယ္ ထင္ပါ့...။ အ႐ိုးမ်ားတယ္...။


ဟိုတစ္ပတ္ကဆို အေကာင္ႀကိးေတာ့ အသားမ်ားၿပီး အ႐ိုးထြင္ထားေတာ့ အ႐ိုးနည္းတယ္...။
သို႔ေသာ္လဲ ဆာဆာန႔ဲ စားလိုက္ေတာ့ ၿမိန္ေနတာပဲ...။
ဒါေပါ့... ၿမိန္ရာေဆြမ်ိဳး၊ ခင္ရာ ဟင္းေကာင္းဆိုတာ...။
စားၿပီးေတာ့ ဗိုက္တင္းတင္းန႔ဲ ေျမာက္ဘက္တံတားေပၚ ေလွ်ာက္လာတုန္း
ျဗဳန္းဆို တစ္၀ွီး၀ွီး တစ္ၿဗဲၿဗဲန႔ဲ မိုးခ်ိန္းသံလိုလို ၊ တုိိက္ေလယာဥ္သံလိုလို ၾကားလိုက္ရေတာ့ ေလယာဥ္ဗံုးႀကဲတယ္ ထင္ေနတာ...။
ကမန္းကတန္း ဗံုးခိုက်င္းမ်ား ရွာမိတာေပါ့...။

ေဘးဘီကလူေတြက ဘာမွ မျဖစ္သလိုေနတာ ေတြ႔ေတာ့ စပ္စုၾကည့္မွ ဒီေန႔ ညဘက္ ကားေမာင္းတ့ဲ အက္ဖ္၀မ္းေဖၚျမဴလာ ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲ စေနတာတ့ဲ...။ ထိုင္ၾကည့္ လက္မွတ္ေတြက ကုန္ၿပီ...။ ရပ္ၾကည့္လက္မွတ္ေတြကေတာ့ ၁၂၈ က်ပ္တ့ဲ...။ အႀကိတ္အနယ္ ၀ယ္ေနၾကတယ္...။
စလံုးက လူေတြမ်ား တစ္္ခုခုဆို ျမည္းလိုက္ရမွ စမ္းလိုက္ရမွ... kiasu ဆိုလား... အဲဒီ ဆိုက္ကို ၀င္ေနၾကတာ မ်ားတယ္...။

ခုလဲ အဲဒီ ဘာမဟုတ္တ့ဲ ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲ ၾကည့္ရဖို႔ အေရးကို တန္းစီေနလိုက္တာ...။
ၿပိးခ့ဲတ့ဲ အပတ္က အဲဒီကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲက ကားသမားေတြန႔ဲ ညေနစာစားဖို႔ အေရး တစ္ေယာက္ကို ၅၀၀၀ က်ပ္ (ငါးေထာင္က်ပ္တိတိ) တ့ဲ... လက္မွတ္ဖိုးက။ အဲဒါကိုလဲ ေစ်းႀကိးေပး သြားစားတ့ဲသူရွိတယ္...။
အဲလို ကမၻာေက်ာ္ ကားေမာင္္းသမားေတြန႔ဲ ေတြ႕ဆံုခြင့္ရဖို႔အေရးက နည္းလားေပါ့ေလ...။
ေနပါ...။ ေမာင္ဘိြဳင္းတို႔ နာမည္ေက်ာ္လာရင္ ဒီဘေလာ့ဂ္လာဖတ္တ့ဲ မိတ္ေဆြေတြကို ဦးစားေပးမယ္ သိလား...။
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အေပၚက ငါးရွဥ့္ပဲ သံုးေဆာင္သြားလိုက္ၾကဦး...။

ကားေမာင္းၿပိဳင္ပြဲကို စိတ္ေတာ့ မ၀င္စားပါဘူး...။
ဒါေပမ့ဲ ၀ူး၀ဲ ၿဗဴးၿဗဲ ဆိုေတာ့ အသံၾကားတာန႔ဲ မ႐ိုးမရြ ျဖစ္လာေတာ့ သြားၾကည့္တာ...။
လား... လား...။
မ်က္စိေရွ႕မွာ ျဖတ္သြားလိုက္တာ ကားတစ္စီး တစ္စီး.. အရွိန္မနည္းဘူးရယ္....။
တစ္စကၠန္႔ကို ကီလို တစ္ရာကေန ႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ကေတာ့ အသာေလးပဲ...။
ဘီးေတြ ေတာ္ေတာ္ပြန္းကုန္မွာ....။
အဲဒါေၾကာင့္ ေမာင္းၿပီးရင္ နာရီ၀က္တစ္ခါေလာက္ ဘီးေတြ ခၽြတ္လဲတာ ေနမွာ...။
တစ္ခုခု လမ္းေခ်ာ္သြားရင္ အရွိန္က နည္းတာ မဟုတ္...။ ေၾကာက္တာ...။
ေအာက္ကပံုမွာ မရမက ႐ိုက္ထားတယ္...။ ၀ါးေတာ့ အ၀ါးသား...။

လက္ကိုင္ဖုန္းန႔ဲ ဗီြဒီယို ႐ိုက္ထားတာ ရွိတယ္...။ blogspot က လက္ခံတ့ဲ ေဖါမက္ဆိုရင္ေတာ့ တင္ေပးလိုက္မယ္...။

စကားမစပ္ မေလးလမ္းမွာ ဂ်လန္း ဂ်လန္း သြားလုပ္ေတာ့ ေဖၚျမဴလာ၀မ္းကားျဖဴျဖဴကို ပ႐ိုမိုးရွင္း ျပထားတာ ႐ိုက္ခ့ဲတယ္....။ ႀကိဳက္တယ္...။


တစ္ကယ္က အဲဒီပံုထဲက ေကာင္မေလးကိုပါ...။ ဟီဟိ...။ မ်က္လံုးေလးက ဆြဲေဆာင္မႈရွိတယ္...။ တစ္ခ်ိဳ႕က အဲဒါ ၾကာမ်က္လံုးတ့ဲ...။ ၾကာၾကာစိုက္ၾကည့္လို႔လား... ၾကာပင္န႔ဲ တူလို႔လား မသိ.... ဟိ...။ ၾကည့္လို႔ေတာ့ ေကာင္းတာ အမွန္ပဲ...။


Credit to : Sarpatee

ဒီပံုကေတာ့ ကဲန္ႏြန္ ကင္မရာ အေကာင္းစားႀကီးကို လဲန္႔အရွည္ႀကီးန႔ဲ တြဲ႐ိုက္လိုက္တ့ဲ ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းဆီက ခိုးလာတာ...။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေခ်ာတယ္ေနာ္...။
ေတာ္ေသးၿပီ...။ ဟိ
ေအာက္က ပံုေတြက ကဲန္ႏြန္န႔ဲ သူ႔တြဲဖက္ႀကီး လဲန္႔ အရွည္ႀကီး....။