ေအာ့ဖ္႐ိႈးေဂ်ာ့ဘ္တ့ဲလား...။

မဂၤလာ အေပါင္းန႔ဲ ျပည့္စံုၾကပါေစ…။

ဘေလာ့ဂ္ေလာကႀကီးန႔ဲ အဆက္အသြယ္ ျပတ္ေနခ့ဲတာ တစ္လနီနီးကို ရွိေရာ့…။လာလည္ၿပီးေတာ့ ပို႔စ္အေဟာင္းမ်ားကိုသာ ဖတ္လိုက္ရၿပီး ျပန္သြားလိုက္ရတ့ဲ မိတ္ေဆြမ်ားကို အလြန္ပင္ အားနာမိပါတယ္…။

ကၽြန္္ေတာ္ ခုတစ္ေလာ ေျခေထာက္မွာ ေဗြေပါက္ေနသလား ဆိုရေလာက္ေအာင္ သြားလိုက္ရတ့ဲခရီးေတြ မနည္းပါဘူး…။ ဒီတစ္ေခါက္ ျပန္လာတာလဲ ခဏေလးပဲ ေနရမွာ ေနာက္ ၃-၄ ရက္ေလာက္ေနရင္ ပင္လယ္ထဲ ျပန္ဆင္းရမွာဗ်…။ ေတာင္ေပၚသားက ခုေတာ့ ပင္လယ္ေပ်ာ္ႀကီးကို ျဖစ္လို႔ေပ့ါဗ်ာ…။

ပင္လယ္ထဲမွာေနရေတာ့ ေပ်ာ္တယ္လို႔ မထင္ပါန႔ဲ…။

ပင္လယ္ဆိုတာ ကမ္းစပ္ကေန ၾကည့္ရင္သာ အလြန္လွတာ…။

ဆက္တိုက္ႀကီး ၃-၄ပါတ္ေလာက္ ေနလိုက္ရရင္ေတာ့လား… အီသြားပါလိမ့္မယ္…။


လက္ရွိလုပ္ေနရတ့ဲ အလုပ္က ပင္လယ္ထဲက ကမ္းလြန္ေရနံတြင္းမ်ား ရွိရာဆီကို လိုက္သြားလုပ္ရတ့ဲ အလုပ္ဆိုေတာ့ ပင္လယ္ဘက္ကို မၾကာခဏဆိုသလို ခရီးထြက္ျဖစ္တာေပါ့…။

အေ၀းႀကီးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး…။ ယိုးဒယားနဲ႔ မေလးရွား တစ္၀ိုက္ပါ….။ တ႐ုတ္ကေတာ့ ရံဖန္ရံခါမွ သြားရတယ္...။

ေဆာက္ခ်ိဳင္းနားဆီး ထဲကို သြားရတာေပါ့ဗ်ာ…။ (တံေတြးစင္လိုက္တာ…။)


ဟုိအရင္ေတြတုန္းကဆို အင္တာနက္ထဲမယ္ ေလွ်ာက္ၾကည့္ လမ္းသလားဖူးေတာ့ ပင္လယ္ထဲ သြားလုပ္ရမယ့္ အလုပ္တ့ဲ…။ သူမ်ား ေျပာေျပာေနတ့ဲ ေအာ့ဖ္႐ိႈးေဂ်ာ့ ဆိုတာေပါ့…။ သေဘာၤသားေတာ့ မဟုတ္ဘူးတ့ဲ…။ ကမ္းလြန္ ေရနံတြင္းတူးတ့ဲ၊ သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းမ်ား သြယ္တန္းတ့ဲ အလုပ္ဆိုပဲ…။ အတန္းပညာ အရည္အခ်င္း ၁၀ တန္းေအာင္ရင္ကို အလုပ္ရတယ္တ့ဲ…။ စားဖိုမွႈး၊ အကူ၊ သန္႔ရွင္းေရး၊ အိပ္ခန္းအျပင္အဆင္၊ ေရနံတြင္းတူး အကူ၊ အို ... စံလို႔.. စံလို႔...။ အဂၤ်င္နီယာေတြဆို ေျပာမေနန႔ဲေတာ့ အလုပ္ေတြ ႀကိဳက္တာေရြးတ့ဲဲ…။


မက္လံုးကလဲ မက္ေလာက္စရာ…။ ဘာတ့ဲ…။ ၂၄ နာရီ မီးမျပတ္၊ ေရမျပတ္၊ အင္တာနက္ ဖရီး၊ ဆက္တယ္လိုက္တီဗီြ၊ ကာရာအိုေက အစံု၊ အ၀တ္အစား ကိုယ္တိုင္ေလွ်ာ္စရာ မလို၊ အိပ္ရာခင္းကိုယ္တုိင္ သိမ္းစရာမလို၊ စားစရာ ေသာက္စရာ အလွ်ံပယ္၊ ၂၄ နာရီ ႀကိဳက္တ့ဲ အခ်ိန္ ကင္တင္းထဲ ၀င္စားလို႔ရတယ္…။

အလုပ္ေနရာကေတာ့ ဘာရိန္းပင္လယ္ကေန စလို႔ ဟိုး ေျမာက္ပိုင္း အဂၤလန္ ႐ွရွား အေအးပိုင္း ႏိုင္ငံေတြအထိ ေနရာစံုမွာ လူလိုေနတယ္ဆိုပဲ…။ တစ္ရက္ အလုပ္ခ်ိန္ ၈ နာရီ။ တစ္နာရီကို ေဒၚလာ ၅၀ (ဆိုေတာ့ တစ္ရက္ကို အနည္းဆံုး ေဒၚလာ ၄၀၀ စီၿပီ…။) ႏွစ္ရက္လုပ္ တစ္ရက္နား၊ ခြင့္ေတြ စုထားၿပီး ျပန္မယ္ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ကို ၄ လေလာက္ အိမ္မွာ ေအးေဆး ႏွပ္ေနလို႔ရတယ္…။ အိမ္ျပန္ရင္ အသြားအျပန္ ေလယာဥ္လက္မွတ္ စီစဥ္ေပးမယ္…။ အို… မက္လံုးမ်ားကေတာ့ စံုေနတာပဲ…။

သေဘာက်လို႔ အလုပ္ ေလွ်ာက္မယ္ဆိုၿပီး ဆက္သြယ္လိုက္တာ သူတို႔က ေလွ်ာက္လႊာျပန္ပို႔လာတယ္…။ ကေနဒါက လိပ္စာန႔ဲဗ်…။ သူတို႔က ယိုးဒယားမွာ လာဗ်ဴးမယ္တ့ဲ…။ အဲဒီအတြက္ ဏမသခန််ငညါ ၤနန် အေနန႔ဲ ေဒၚလာ ၁၂၈ က်ပ္ကို သူတို႔ဆီ လြဲေပးပါေပါ့…။ လက္ခံရရွိတာန႔ဲ ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္မွာ အင္တာဗ်ဴးမယ္ဆိုတာကို အေၾကာင္းၾကားပါမယ္ဆိုၿပီး တံဆိပ္တံုးေတြ၊ ဖုန္းနံပါတ္၊ အီးေမးလ္ (အီးေမးလ္က သူတို႔ ကုမၸဏီ လိပ္စာ ဒိုမိန္းန႔ဲဗ်ား…။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ေလာက္ကဗ်…။) လိပ္စာ အျပည့္အစံုန႔ဲဆိုေတာ့ အင္မဟုတ္တာ ေသခ်ာသြားၿပီေပါ့…။

ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို ေျပာျပေတာ့ သူလဲ တူတူ ေလွ်ာက္တယ္…။ သူ႔ဆီလဲ ျပန္စာန႔ဲတစ္ကြ ေလွ်ာက္လႊပါ ပို႔လာတယ္…။ သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ေတာင္ ပိုစိတ္အား ထက္သန္ေနေသးတယ္…။ ခုပဲ ေငြသြားလဲၿပီး သူတို႔ ဘဏ္အေကာင့္ကို ခ်က္ခ်င္းသြားလဲမယ္တ့ဲ…။ ကၽြန္ေတာ္လဲ သူ႔ဆီေရာက္ေနတ့ဲ စာကို ေတာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ပို႔ထားတာန႔ဲ တစ္သေ၀မတိမ္း တူေနတာကို ေတြ႔တယ္…။ စာရြက္ေထာင့္စြန္းမွာ မင္စြန္းေနတာကအစ…။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္ သံသယ ၀င္သြားတယ္…။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အင္တာနက္ေပၚကို အဲဒီ ကုမၸဏီနာမည္ကို ါသသါူန န႔ဲ ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လားလား… ႏိုင္ငံတစ္ကာကုိ လွည့္ၿပီး ႐ိုက္စားလုပ္ေနတ့ဲ ကုမၸဏီပါလား…။ လိပ္စာကလဲ စံုတယ္…။ အေမရိကား၊ ထိုင္း၊ ဂ်ပန္ အစံုပဲ…။ ႐ိုက္စားမွန္း ဘယ္လို သိသြားလဲဆိုေတာ့ ဂူဂယ္ထ္ထဲမွာ ဖိလစ္ပိုင္ သံ႐ံုးကေနၿပီးေတာ့ ဒီကုမၸဏီန႔ဲ ပါတ္သက္တ့ဲ အေၾကာင္းကို သူတို႔ ႏိုင္ငံသားေတြ သိေအာင္ ႏို႔တစ္ ထုတ္ေပးခ်က္ကို သြားဖတ္မိတာ…။ ဖိလစ္ပင္ေတြက ကမ္းလြန္အလုပ္ေတြဆို ကၽြမ္းတယ္…။ သူတို႔တစ္ေတြပဲ ေနရာရတာ မ်ားတယ္…။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ သူတို႔ေတြ အထိနာၾကတာေပါ့…။ အဲဒါကို ယံုလို႔ ေငြလြဲၿပီး ေပးတ့ဲ လိပ္စာအတုိင္း လိုက္သြားေတာ့ ႐ံုးခန္း မေတြပဲ ဂိုေဒါင္ပ်က္ႀကီးကို ေတြ႔တာတို႔၊ သခ်ိဳင္းကုန္းလိပ္စာ ေပးထားတာတို႔ စံုေနတာပဲ…။

ေတာ္ေသးတာေပါ့…။ ႏို႔မို႔ ေမာင္ဘိြဳင္းတစ္ေယာက္ ေသာင္ျပင္မွာ လြတ္ခံထားရတ့ဲ ေရႊဟသၤာငယ္ေလး ျဖစ္ေတာ့မလို႔…။ ဒါန႔ဲ ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြကို အဲဒီ ၀ဘ္ေပ့ခ်္ကို ျပၿပီး အလိ္မ္အညာ ႐ိုက္စား ကုမၸဏီ ျဖစ္တ့ဲအေၾကာင္း ရွင္းျပလိုက္မွာ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာလဲ ေဒၚလာ ၁၂၈ က်ပ္ဖိုး သက္သာသြားတယ္…။

ေနာက္ပိုင္းမယ္ သူအလုပ္ပြဲစားေတြန႔ဲ ဆက္သြယ္ေတာ့ ပြဲစားေတြက သူ႔ကို ေအာ့ဖ္႐ိႈးေဂ်ာ့ ဆိုၿပီး အဲဒီ အင္တာနက္ေပၚက အလုပ္ကို ျပပါတယ္...။ မိတ္ေဆြကေတာ့ ဟဲဟဲန႔ဲ ရီၿပီးေတာ့သာ ျပန္ခ့ဲပါတယ္...။ ခုေတာ့လဲ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ အလုပ္ေတြ ရွိရာေနရာမွာ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ေတာ့ အရင္ကက ကိုယ္ေတာင္ ဒီအလုပ္ေတြ လုပ္ဖို႔ ႀကံစည္ခ့ဲေသးပါလားလို႔ ေတြးၿပံဳးမိတယ္...။ သူတို႔မယ္... တစ္ရက္ကို နာရီ ၂၀ ေလာက္ လုပ္ေနရတာ...။ ေန႔ဆိုင္းညဆိုင္းသမားေတြအတြက္ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ သန္႔ရွင္းေရး... ဇယ္ဆက္ေနတာပဲ...။ မိတ္ေဆြမ်ား သိရင္ေတာ့ လုပ္ခ်င္ဦးမလား မသိဘူး...။


အဲဒါန႔ဲ ပါတ္သက္လို႔ အခု ဒီပို႔စ္ကို တင္လိုက္မိတယ္...။ မိတ္ေဆြကိုေတာင္ သတိျပန္ရမိေသး...။

ပို႔စ္တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ...။ ဟဲဟဲ...။