"New ButterFly Dream " : Justic Pao's Movies Theme Song (ျပည္သူ႔တရားရွင္ ေပါင္ခ်ိန္ ဇာတ္ဝင္သီခ်င္း)

တစ္ေခတ္တစ္ခါက ျမဝတီ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ သံုးႏွစ္နီးပါး ထုတ္လႊင့္ျပသသြားတ့ဲ ျပည္သူ႔တရားရွင္ ေပါင္ခ်ိန္ ဇာတ္လမ္းတြဲထဲက ဇာတ္ဝင္သီခ်င္းပါ။
ဒီသီခ်င္းသံၾကားရင္ အိပ္ခ်ိန္တန္ၿပီဆုိတာ အလုိလို သိတယ္။ အဲဒီတုန္းက အေဖက ေဆး႐ံုတက္ေနတုန္း။
ေဆး႐ံုမွာ အေဖ့ကို ေစာင့္အိပ္ရင္းန႔ဲ စစ္စတာေတြ အခန္းထဲ တီဗီြ သြားၾကည့္ၾကတယ္။ နာတာရွည္ လူနာေတြန႔ဲ အတူတူ ၾကည့္ၾကတာေပါ့။ ေပါင္ခ်ိန္ လာခ်ိန္ဆုိ ဆရာမေတြလဲ ဝတ္ေက်တန္းေက်ပဲ ေရာင္းလွည့္ေတာ့တယ္။ ဘယ္လွည့္မွာလဲ။ လူနာခန္းထဲက လူနာေတြ အကုန္လံုး လူနာေရာ လူနာရွင္ေရာ တီဗီြခန္း ေရာက္ေနတာကိုး။
ဒီသီခ်င္းန႔ဲ ဇာတ္လမ္းပိတ္ခ်ိန္ဆုိ အၿပီးထိ ၾကည့္ၾကတာ မ်ားတယ္။ သီခ်င္းကလဲ ေကာင္းတာကိုးဗ်...။
ဒီသီခ်င္းေလးကို အင္တာနက္ေပၚမွာ ေတြ႔မိလုိ႔ ထပ္လုိက္ရွာလုိက္တာ စာသားေတြပါ ရလာတယ္။ သီဆုိသူကေတာ့ Huang An လုိ႔ သိရပါတယ္။ သီခ်င္းနာမည္ကေတာ့ အဂၤလိပ္လုိဆုိ New Butterfly Dream လုိ႔ မွည့္ထားတယ္။ တ႐ုတ္လုိကေတာ့ Xin Yuan Yang Hu Die meng လုိ႔ ေခၚပါသတ့ဲ။

ဖုိးဆိုခ်င္ မယ္ဆုိခ်င္မ်ား လိုက္ဆုိလုိ႔ရႏိုင္ေအာင္ အသံထြက္ေတြကို အနီးစပ္ဆုံး ေပၚေဖာ္ေမာ္ေဖာ္ န႔ဲ ေရးထားတယ္။

Huang An - Xin Yuan Yang Hu Die Meng

新鸳鸯蝴蝶梦 - 黄安

昨日像那东流水
Zuo Ri Xiang Na Dong Liu Shui
离我远去不可留
Li Wo Yuan Qu Bu Ke Liu
今日乱我心多烦忧
Jin Ri Luan Wo Xin Duo Fan You
抽刀断水水更流
Chou Dao Duan Shui Shui Geng Liu
举杯消愁愁更愁
Ju Bei Xiao Chou Chou Geng Chou
明朝清风四飘流
Ming Chao Qing Feng Si Piao Liu
由来只有新人笑
You Lai Zhi You Xin Ren Xiao
有谁听到旧人哭
You Shui Ting Dao Jiu Ren Ku
爱情两个字好辛苦
Ai Qing Liang Ge Zi Hao Xin Ku
是要问一个明白
Shi Yao Wen Yi Ge Ming Bai
还是要装作糊涂
Hai Shi Yao Zhuang Zuo Hu Tu
知多知少难知足
Zhi Duo Zhi Shao Nan Zhi Zu
看似个鸳鸯蝴蝶
Kan Shi Ge Yuan Yang Hu Die
不应该的年代
Bu Ying Gai De Nian Dai
可是谁又能摆脱人世间的悲哀
Ke Shi Shui You Neng Bai Tuo Ren Shi Jian De Bei Ai
花花世界
Hua Hua Shi Jie
鸳鸯蝴蝶
Yuan Yang Hu Die
在人间已是癫
Zai Ren Jian Yi Shi Dian
何苦要上青天
He Ku Yao Shang Qing Tian
不如温柔同眠
Bu Ru Wen Rou Tong Mian

ေပါက္စီဋီကာ 小籠包 Pauk-Si (18+ DEN)

ေပါက္စီ။
တ႐ုတ္အမ်ိဳးသားတုိ႔ရဲ႕ ႐ိုးရာ အစားအစာ။
ဂ်ံဳမႈန္႔ကို အထဲမွာ အသားျဖစ္ျဖစ္၊ ပဲခ်ိဳ ျဖစ္ျဖစ္ ဌာပနာထားၿပီး ေပါင္းထားတ့ဲ မုန္႔။
တစ္ခါတစ္ေလ ဘာမွ မထည့္ပဲ ဒီအတုိင္း အလြတ္ေပါင္းတာေတြ ရွိတယ္။ ဒါကုိက်ေတာ့ အခ်ဥ္ရည္ လို တို႔စရာ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးန႔ဲ တုိ႔စားတာ ရွိတယ္။ အဆာေျပ အေနန႔ဲ စားစား၊ မုန္႔ပဲ သြားရည္စာလိုပဲ စားစား၊ ထမင္းလြတ္ပဲ စားစား စားလို႔ရတ့ဲ အစာ။

အစကေတာ့ ေပါက္စီက တ႐ုတ္လူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ႕ စားစရာ။ ေနာက္ေတာ့ ကမၻာရြာ ဆုိတ့ဲ နိယာမအရ အေရွ႕ဖ်ား ဂ်ပန္မွသည္ အေနာက္တစ္လႊား အေမရိကားဆီသို႔ ပ်႕ံႏွံ႕သြားပါၿပီ။ တစ္ကမၻာလံုး ေပါက္စီဆိုတာ မသိ မရွိေတာ့ပါဘူး။ မနက္စာ ဒင္းမ္ဆမ္း စားရာမွာ မန္ထုိေပါက္စီ၊ အဆာေျပ စားရာမွာလဲ ဒီေပါက္စီ.. ဟိုမွာလဲ ေပါက္စီ.. ဒီမွာလဲ ေပါက္စီန႔ဲ ေနရာအႏွံ႔ ေပါက္စီမွ ေပါက္စီ ျဖစ္ေနပါၿပိ...။

ငယ္ငယ္တုန္းကဆုိ အိမ္ေရွ႕ကို ျဖတ္ျဖတ္ၿပီး လည္ေရာင္းေနတ့ဲ ေပါက္စီသည္ ႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး တ႐ုတ္ အဖိုးအိုေတြ။ တစ္ေယာက္က ဆုိင္းထမ္း န႔ဲ ထမ္းေရာင္းတယ္။ တစ္ဘက္က ေပါက္စီေတြ ထည့္ေပါင္းထားတ့ဲ ေပါင္းအိုးန႔ဲ ေအာက္က မီးေသြးမီးဖို ပူပူန႔ဲ။ က်န္တ့ဲ ဆိုင္းထမ္း ေနာက္တစ္ဘက္ကေတာ့ သတင္းစာ စကၠဴျဖတ္စေတြန႔ဲ ကၽြတ္ကၽြတ္အိတ္၊ အခ်ဥ္ရည္ နီေစြးေစြးေတြ...။ ေနာက္ထပ္ တစ္ေယာက္ကေတာ့ လွည္းကေလးန႔ဲ ေရာင္းတယ္။ လွည္းကေလးကို ထိပ္နားမွာ မီးဖုိန႔ဲ ေပါင္းအိုးန႔ဲ ေပါက္စီေတြ ေပါင္းထားတယ္။ အဖံုးကေတာ့ အခုေခတ္လို ဒန္အိုးဖုံး မဟုတ္ပဲ သံုးထပ္သားျပားေတြ ၀ါးဘိုုးဖတ္ေတြန႔ဲ ကိုယ္တုိင္ လုပ္ထားတ့ဲ ဟုမ္းမိတ္အဖံုး။ ေဆာင္းတြင္းခ်ိန္ဆို အဲဒီလွည္းနား ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးတစ္သိုက္ သြားသြားကပ္ၾကတယ္။ မီးဖုိဓါတ္က အေႏြးဓါတ္ရယ္၊ ေပါက္စီအဖံုးကို ဖြင့္လို႔ ေထာင္းကနဲ ထြက္လာတ့ဲ ေပါင္းအိုးအေငြ႔ပူပူန႔ဲ တြဲပါလာတတ္တ့ဲ ေပါက္စီန႔ံ ေမြးေမြးေလးရယ္...။ အဲဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ကေလးတစ္သိုက္ကို အေတာ္ စြဲေဆာင္မႈ ရွိခ့ဲတယ္...။

ေပါက္စီကို ၀က္သားေပါက္စီ၊ ၾကက္သားေပါက္စီန႔ဲ ပဲေပါက္စီ ဆုိၿပီး ခြဲျခား ေရာင္းတာ ရွိတယ္။ ၀က္သားေပါက္စီဆုိ ေပါက္စီထိပ္မွာ အနီေရာင္ တုိ႔ထားတယ္။ ၾကက္သားေပါက္စီဆို အစိမ္းေရာင္။ ပဲေပါက္စီကေတာ့ ဘာမွ တုိ႔မထားဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္က ဘာလို႔ အသားေပါက္စီေတြ မစားလဲ မသိဘူး။ ပဲေပါက္စီပဲ စားတယ္။ ခ်ိဳလို႔ေနမွာ။ ေပါက္စီ အဲေလာက္ မက္မက္စက္စက္ သိပ္မႀကိဳက္ခ့ဲဘူး။ အခုၾကေတာ့ ေပါက္စီဆို ႀကိဳက္သလား မေမးန႔ဲ။ ဘာေပါက္စီပဲလာလာ အကုန္ႀကိဳက္တယ္။ :D

ေပါက္စီမွာ အဓိကအားျဖင့္ ပါတာကေတာ့ အသားေပါက္စီမွာဆို ၀က္သားေပါက္စီထဲမွာ ေတာက္ေတာက္စင္းထားတ့ဲ ၀က္သား၊ အကြင္းလိုက္ လွီးထားတ့ဲ ၀က္အူေခ်ာင္း၊ ၾကက္သြန္နီ/ျဖဴ၊ င႐ုတ္ေကာင္း၊ ၾကက္ဥျပဳတ္ တစ္စိတ္ ႏွစ္စိတ္ေလာက္ကို ပါးပါးလွီးထည့္ထားတာ။ ၾကက္သားေပါက္စီကေတာ့ ၀က္သားေနရာမွာ ၾကက္သားကလြဲၿပီး က်န္တာ တူတူပဲ။ ပဲေပါက္စီကေတာ့ ဘယ္လို လုပ္တာလဲေတာ့ မသိဘူး။ ပဲအႏွစ္ကို ထန္းညက္လား ၾကံသကာလား မသိ.. ေရာႀကိတ္ထားတာေလး။

အဲဒီ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ကေလးက ေပါက္စီသည္ ႏွစ္ေယာက္ဟာ မနက္ေစာေစာန႔ဲ ညဦးပိုင္းေတြမွာ ၿမိဳ႔တြင္း လွည့္ၿပီး ရပ္တစ္ကာလည္ ေရာင္းၾကတယ္။ သူတုိ႔လာၿပီဆို အေ၀းကေန သူတို႔ ေအာ္ေရာင္းေနတ့ဲ အသံေတြ ၾကားရတတ္တယ္။ ဆုိင္းထမ္းန႔ဲ အဖိုးႀကီးကေတာ့

“ေပါက္^-စီ၊ ေပါက္^-စီ၊ ေပါက္^-စီ၊ ေပါက္^-စီ၊ ”

ဆုိၿပီး ေလးခါ တိုျပတ္ျပတ္န႔ဲ ေအာ္တတ္တယ္။ ဒါဆို ဆုိင္းထမ္း အဖုိးႀကီး လာၿပီေပါ့...။

လွည္းကေလးန႔ဲ ေရာင္းတ့ဲ ေပါက္စီသည္က်ေတာ့

“ေပါက္......................................... စီ”

ဆုိၿပီး အသံကို ေလးေလးပင္ပင္ အရွည္ႀကီးဆြဲလို႔ ေအာ္တတ္တယ္။ သူက အသံပိုေအာင္တယ္။ အဖြားႀကီးေတြဆို သူ႔ကို မုန္းၾကတယ္။ သူေအာ္လုိက္ရင္ ရင္ထဲကို စူးၿပီး ေအာင့္ေအာင့္သြားလို႔တ့ဲ...။ ဘာပဲေျပာေျပာ ႏွစ္ေယာက္စလံုးကေတာ့ လာၿပီဆိုရင္ ၀ယ္စားခ်င္သူေတြ တစ္ၿပံဳႀကီးပဲ...။

ရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ မန္းေလး၊ လား႐ိႈး စသျဖင့္ အထက္ပိုင္းက တ႐ုတ္ျပည္န႔ဲ နီးစပ္တ့ဲ ေနရာက လူေတြ အေၾကအရပ္ကို ဆင္းလာၾကၿပီး တ႐ုတ္အစားအစာေတြ ေရာင္းၾကတယ္။ ေပါက္စီလဲ ဘယ္ေနမလဲ။ မတ္စ္ပေရာ္ဒတ္ရွင္းန႔ဲ ေရာင္းၾကတာေပါ့။ ရန္ကုန္က နာမည္ႀကီးတဲ့ ေပါက္စီေတြကေတာ့ ၀မ့္၀မ့္ေပါက္စီ၊ က်ိဳင္းတံု ေပါက္စီ၊ လား႐ႈိးခုႏွစ္လႊာ ေပါက္စီ စသျဖင့္ေပါ့ကြယ္...။

အခုမ်ားမွာေတာ့ ျခေသၤ့ကၽြန္းက စားခ်င္စဖြယ္ တစ္စက္မွ မရွိတ့ဲ ေပါက္စီ ေသးေသးေလးေတြန႔ဲ အာသာ ေျဖေနရေတာ့တယ္ကြယ္။

“ေဘာနပ္စ္”

အေရးႀကီး မက္ေဆ့ခ်္ - ေအာက္ေဖၚျပပါ စာသားႏွင့္ ပံုမ်ားသည္ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ႏွင့္ အထက္ လူႀကီးမ်ား အတြက္သာ ရည္ရြယ္ပါသည္။

ဒီေန႔ေတာ့ မနက္စာ ေပါက္စီ ေကၽြးခ်င္ပါတယ္။ မစားခင္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေကၽြးမယ့္ ေပါက္စီကို လာတ့ဲလူ အေရအတြက္န႔ဲ အညီအမွ် ေကၽြးရမွာျဖစ္လို႔ တစ္ခု ကူညီေစလိုပါတယ္။ အရင္တုန္းက အဲလိုပဲ မလုပ္လိုက္မိလို႔ မေလာက္မငွ ျဖစ္တာ ႀကံဳခ့ဲရလို႔...။ အခုေတာ့ ကူညီၾကပါဦး..။ ေအာက္က ပံုေတြထဲမွာ ေပါက္စီ ဘယ္ႏွစ္လံုးပါတယ္ဆိုတာ ကူညီေရတြက္ေပးၾကပါ။

စားခ်င္လိုက္တာကြယ္....

အဲ.. အဲ...။ ေဟ့လူေတြ ... ေပါက္စီ ဘယ္ႏွစ္လံုးရွိတာတ့ဲတုန္း....။

ဟာ!!!!
ႏွစ္လံုးမကဘူး...။ ေပါက္စီ ေရခုိင္းေနတာ ဘာေတြ ေရေနတာတုန္း...။
ကၽြန္ေတာ္လဲ ေပါက္စီ ႀကိဳက္တတ္တယ္။

“သားတုိ႔အႀကိဳက္ ေပါက္စီ”

၀န္ခံခ်က္။ တစ္ဆင့္ပို႔လာေသာ အီးေမးလ္ထဲမွ ပံုမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပိုင္ရွင္ မသိပါ။ ပိုင္ရွင္ေပၚပါက ခြင့္ေတာင္းပါသည္။ ခြင့္မျပဳပါက ပိုင္ရွင္အလိုက် ျဖဳတ္ေပးပါမည္။

Photo : From Chained Mail.

Rush Hour 3 : Rotten Tomatoes

Full resolution (432 × 627 pixel, file size: 99 KB, MIME type: image/jpeg)

ဒီေန႔ ဂ်က္ကီခ်န္းပါတ့ဲ ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္လာတယ္...။ Rush Hour အရမ္းရီရတာပဲ...။ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။ ခုလို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရီရတ့ဲ အေရွ႔တုိင္း ဟာသရသပါတ့ဲ ကားေတြ မၾကည့္ရတာ အေတာ္ေတာင္ၾကာေနၿပီ...။ သြားၾကည့္ၾကပါဦးလို႔ လက္တို႔လိုက္ပါတယ္...။ အဲဒီထဲက တရုတ္သိုင္းေက်ာင္းမွာ သိုင္းဆရာန႔ဲ ခရစ္စ္န႔ဲ စကားမေပါက္တာ၊ နားလည္မႈလြဲတာေတြက ေတာ္ေတာ္ရီရတာပဲ...။
Chris - Who are you?
Teacher 1 - I'm "Yeu".
Chris - How can you be me ? (turn to another teacher and ask)Who are you?
Teacher 2 - I'm "Mee".
Chris - (Frustrating)I know you are you.
ခ်စ္ကဲန္းႏုဂက္န႔ဲ ကုဒ္န႔ဲ ဂ်က္ကီခ်န္းန႔ဲ ေရာေသာက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတာပဲ...။ သီးေတာင္ သီးတယ္...။ ဇာတ္ေဆာင္ ခေလးမေလးေတာင္ အေတာ္ႀကီးလာၿပီပဲ...။