Myanmar On Youtube

YouTube ေပၚမွာ ေတြ႕ရွိမိတ့ဲ တစ္ခ်ိဳ႕ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ နဲ႔ ပတ္သက္တ့ဲ ဗီြဒီယုိ ကလစ္မ်ားပါ...။

ငယ္ငယ္ကေတာ့ ဘုတ္အုတ္ေတြထဲမေတာ့ ဖတ္ဖူးတာေပါ့...။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြက ဘိုေက လက္ေလးသစ္န႔ဲ ေနာက္ပိတ္ ႐ႈးဖိနပ္မ်ား ကို စီးၾကတယ္...။ ေခါင္းက ဘိုေကကို အေၾကာ့သား ေခါင္းလိမ္းဆီေတြန႔ဲ လိမ္းၾကတယ္...။ လက္ေၾကာမတင္းဘူး ဘာညာ ေပါ့ေလ...။ စဥ္းစားမိတယ္...။ အဲဒီေခတ္ အဲဒီအခါက အဂၤလိပ္မ်ား အုပ္စိုးေနတ့ဲကာလကို ျဖတ္သန္းခ့ဲရေလေတာ့ အဂၤလိပ္တို႔ရဲ႕ အေလ့အထမ်ား ကူးစက္ကုန္လို႔ ေနမွာေပါ့လို႔...။
အဂၤလိပ္မ်ားဆိုတာကလည္း အလြန္႔ကို ဟိတ္ဟန္ႀကီးတ့ဲသူေတြ မဟုတ္လား...။ ညစာစားပြဲေတြမွာေတာင္ ဒင္နာဒရက္စ္ ၀တ္ၿပီးမွ တက္ၾကတယ္လို႔ အဆိုရွိတယ္...။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းမွာ အခုလို ၀တ္စားတယ္ဆိုတာကလဲ သူတို႔တစ္ေတြရဲ႕ အေလ့အထကေန လက္ခံက်င့္သုံးလာခ့ဲၾကတာ ေနမွာေပါ့...။
မေကာင္းဘူးလား ဆိုေတာ့လဲ ေကာင္းပါတယ္...။
လန္းဆန္းမႈ ရွိတာေပါ့...။
ပ်ိဳပ်ိဳေမမ်ားကို သြားေရာက္ပိုးပန္းမယ္ဆိုလဲ ႐ူပါ နည္းနည္းလန္းတာေပါ့ေနာ...။
ဘိုေက ဘုတ္သုုိက္န႔ဲမ်ားဆိုရင္ေတာ့ ပိုးပန္းဖို႔ မေျပာန႔ဲ ... အေ၀းက ျမင္႐ံုန႔ဲတင္ ႏွာေခါင္း ႐ႈံ႕ၿပီး ထြက္ေျပးၾကမွာ ေသခ်ာပါတယ္...။
ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အရင္တုန္းက အဂၤလိပ္အုပ္စိုးတ့ဲေခတ္က ဆိုရင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ (ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ဆိုေပမ့ဲ ကာလကတၱား တကၠသိုလ္ လက္ေအာက္ခံ ျဖစ္ခ့ဲေသးတယ္...။) ေက်ာင္းတက္ေနသူ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိခ့ဲပါလိမ့္မယ္...။
ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ား အျပင္၊ အမိအဖ တစ္ဦးဦးက ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား ျဖစ္တ့ဲ ကျပားမ်ား၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ တာ၀န္လာထမ္းေဆာင္ေနတ့ဲ၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ေနတ့ဲ ႏို္င္ငံျခားသားမ်ားရဲ႕ သားသမီးမ်ား စတ့ဲသူေတြဟာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွာ ပညာဆည္းပူးၾကပါလိမ့္မယ္...။
အဲဒီအတြက္ လက္ခ်ာ သင္ေပးမယ့္ ဆရာမ်ား ဟာ ေနးတစ္ ျမန္မာမ်ားတင္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ႏိုင္ငံျခားသားဆရာမ်ားပါ ငွားရမ္း သင္ၾကားခ့ဲရပါတယ္...။
ဥေရာပက ဆရာမ်ား အျပင္ အဂၤလိပ္္စာတတ္ အိႏိၵယ ဆရာမ်ားပါ ပါ၀င္ခ့ဲပါတယ္...။
ျမန္မာဆရာ/၀န္ထမ္းမ်ား ရွိခ့ဲေပမယ့္ အေရအတြက္နည္းေနခ့ဲတာကို ေထာက္႐ႈျခင္းအားျဖင့္ ျမန္မာမ်ားကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရာထူးႀကီးႀကီးေတြမွာ ပါ၀င္ေစလိုတ့ဲ ဆႏၵ မရွိတာေတာ့ ထင္ရွားပါတယ္...။ (ဆရာ၀န္ေတြဆိုရင္ အိႏိၵယက လာတ့ဲ ဆရာ၀န္မ်ားသာ အမ်ားစု ျဖစ္ေနတာကို ဥပမာ အျဖစ္ ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္...။ ေရွးေခတ္ ျမန္မာကားေတြမွာ ဆရာ၀န္ဆိုတာကို သ႐ုပ္ေဖၚၾကရင္ ေခါင္းေပါင္းန႔ဲ ပန္ခ်ာပီေတြသာ ျဖစ္ေနခ့ဲတာကို ေထာက္ခ်င့္ၾကပါကုန္...။ ဤကား စကားခ်ပ္။)

အခု ကၽြန္ေတာ္ တင္လိုက္တ့ဲ ပထမဆံုးေသာ ဗီြဒီယိုကလစ္ကေတာ့ လြန္ခ့ဲေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္က တိတိက်က် ေျပာရရင္ေတာ့ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တုန္းက ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွာ စာသင္ၾကားပံုကို ႐ိုက္ကူးျပသထားတာ ျဖစ္ပါတယ္...။ လက္ခ်ာေတြကို အဂၤလိပ္လိုပဲ သင္ၾကားတာ ေတြ႔ရပါတယ္...။ ေက်ာင္းသားမ်ားကလည္း ေမးခြန္းမ်ား ျပန္လွန္ ေမးျမန္းရာမွာ အဂၤလိပ္လိုပဲ ေျပာဆိုၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္...။ ဒီမွာေတာ့ ဆရာကေတာ့ ျမန္မာဆရာ ျဖစ္ပါတယ္...။ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္လို႔ သိရၿပီး ေယးလ္တကၠသိုလ္မွာ သမိုင္းဆရာ လုပ္ခ့ဲဖူးတယ္လို႔ သိရပါတယ္...။ အဂၤလိပ္အသံထြက္ ေလယူေလသိမ္းကေတာ့ စံယူေလာက္ပါတယ္...။ (ငါးပိသံ ေပါက္ေနေသးတယ္လို႔လဲ ၾကည့္မိတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဆက္ေျပာပါေသးတယ္...။)
အျဖဴအမည္း မို႔လို႔လား... ဒါမွမဟုတ္ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္မွာကို သိလို႔ ၿဖီးလိမ္း ျပင္ဆင္ လာၾကသလားေတာ့ မသိပါ...။ အားလံုးေသာ ပါ၀င္သူမ်ားမွာ ႐ုပ္ရည္ ႐ူပကာသန္႔ျပန္႔ၿပီး ဘိုေကမ်ား ေၾကာ့ေမာ့ေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္...။



ဒုတိယ ၾကည့္မိတ့ဲ ဗီြဒီယို ကလစ္ကေတာ့ ရန္ကုန္မွာ နာမည္ႀကီးခ့ဲဆ့ဲ ကလပ္စစ္ကယ္ဂီတာဆရာ ကိုသက္လြင္ရဲ႕ လက္ရာ ပါ...။ ကလပ္စစ္ကယ္ကို ႏိုင္ငံျခားေက်ာင္းမွာ ေကာင္းေကာင္း ေက်ညက္ခ့ဲတ့ဲ သူတစ္ေယာက္လို႔ သိရပါတယ္...။ ဟိုတယ္မွာ သူတတ္ကၽြမ္းတ့ဲ ဂီတာန႔ဲ အႏုပညာ ေဖ်ာ္ေျဖခ့ဲတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္...။ အခ်ိန္ရွားပါးလွတ့ဲ သူ႔ဆီမ်ာ သင္တန္းတက္ခ်င္ရင္ သင္တန္းေၾကးကေတာ့ တစ္ျခားေသာ ေနရာေတြထက္ ပိုတယ္လို႔ သိရပါတယ္...။ ကဲ.. ဆက္ၿပီး ေလ့လာၾကဦးစုိ႕...။